MELBOURNE - Zondag; na een aarzelend begin wordt het hier al weer behoorlijk warm.
Quo vadis?
Dit zou wel eens mijn laatste bericht vanuit Melbourne kunnen zijn. Maandagavond vertrek ik richting Sydney. Ik heb de bus geboekt. Bijna was ik in zee gegaan met de McAfferty-Greyhound, die mij AUS$143 wilden rekenen voor een enkele reis! Dan kan ik bijna beter nog gaan vliegen. Er is een ware luchtvaartoorlog uitgebroken hier in Australie, en de drie maatschappijen (Quantas, Virgin-Blue en nieuwkomer FIXME) bieden honderdduizenden tickets aan voor AUS$29,-... Helaas pas vanaf mei. De websites zijn echter nu al bijna onbereikbaar. Niet vliegen dus, maar gelukkig vond ik de Firefly, een andere busmaatschappij, die mij voor AUS$45,- naar Sydney brengt. Dinsdagochtend ben ik in Sydney, inshallah.Ik kocht de box-set van Douglas Adams' Hitchhikers Guide to the Galaxy, "een trilogie in vijf delen". Het wordt non-triviaal om te zien hoe ik alle boeken weer mee ga slepen rond de wereld. Ik hoop mijn rugzak te kunnen overtuigen.
In vinum veritas
Zaterdag was het tijd voor wat toeristische actie. Samen met Cathriona ging ik op weg voor een bezoek aan een aantal wijnmakerijen in de prachtige Yarra-vallei. We werden vergezeld door een gemengd gezelschap, bestaande uit jong en oud, Australiërs, Europeanen, en een groep Japanners. We bezochten vier wijnmakerijen, allemaal prachtig gesitueerd. Groene heuvels, bergen in de verte... En de gids wist waarover hij het had, en verraste keer op keer met wetenswaardigheden over wijn en het maken ervan.Overal moest natuurlijk wijn geproefd worden, en het hele spectrum aan Australische wijn passeerde de revue - rood, wit, droog, fruitig, zurig enzovoort. Bij de laaste wijnmakerij werd ons een kijkje gegund in het productieproces, van druif tot wijn. Erg interessant. Eindelijk kwam ik er achter dat de CO2-'bubbels' in sommige wijnen het gevolg is van de zg. tweede fermentatie, een uitvinding van monnik Dom Perignon, enkele eeuwen geleden. Het Japanse contingent begreep niet veel van de uitleg, maar na een paar slokjes wijn begonnen ze te giechelen als schoolkinderen.
Na eerdere pogingen was ik ook aardig in staat de wijn, schijnbaar deskundig, eerst aan een reuktest te onderwerpen, vervolgens rond de tong te laten wervelen en tenslotte door te slikken. How to bluff your way into wine. En dat terwijl ik Australische wijn vooral associeer met de 4-liter-10-dollar wijn uit karton...
Samenvattend, een prachtig uitstapje. Ook voor wijn-neophyten zoals ik was het interessant. De omgeving is prachtig, de wijn is (vaak) erg lekker, en ook het eten was goed. Toerisme lijkt soms haast een scheldwoord, maar hier bevalt het prima.