BANGKOK - Erg heet vandaag. Op mijn laatste dag hier lijkt het nog heter dan voorheen. Alsof iemand met een enorme föhn staat te blazen. Maar in Nederland is het vast een stuk minder warm!

mk

Zaterdag had ik een ontmoeting met Tan en Som, de zusters van Areans verloofde, Opal. Ik kende ze nog van de Thaise kerst die ik in 2002 in Chicago vierde. Ik had ze sindsdien niet meer gezien, en ze waren teruggekeerd naar Thailand. We hadden afgesproken voor de lunch, bij Siam Square, een van de winkelcentra van Bangkok. Dichtbij voor mij (15 min met de bus), maar *ver* weg voor hen.

We besloten te lunchen bij MK Restaurant, een keten van restaurants waar je met je tafelgenoten een pan met kokend water deelt, en daar allerlei groenten en vlees in gooit. En na verloop van tijd weer uithaalt, natuurlijk! ("suki-jaki" -- hmmm, dat klinkt als Japans voor fellatiofobie). Wat een lunch had moeten zijn, werd een enorme maaltijd... Tijd geleden dat ik zoveel heb gegeten... Erg geslaagd!

Daarna besloten we naar JJ Market te gaan, een enorme semi-overdekte markt, waar je alles van t-shirt tot boeddhabeeld kunt kopen, en allemaal tamelijk goedkoop. En je *moet* natuurlijk afdingen, sleutelwoord is hier "peng!" (duur!). Genoeg te zien om wat tijd door te brengen en wat souvenirs te kopen. Op de terugweg nog wat ijs gegeten bij Swensen's, en daarna emotioneel afscheid genomen. Ik zie hen vast nog wel een keer, begin volgend jaar ofzo... inshallah.

Die avond voor het slapengaan nog wat gedronken in een verder Thai-only bar... en nee, dan wil ik *niet* de Hermes House Band horen... *zucht*.

nederlanders overzee

Cathriona schrijft:

Most of the people travelling in cattle class of course were backpackers. There were quite a few aborigines onboard. One woman in particular was travelling with three young children. All black with blond hair. The blond aborigines are quite famous. Rumour has it the Dutch are to blame for this. Apparently some early Dutch explorers "spread their wild oats" anywhere they could and the gene of blond hair is still passed through generations, as is the tradition of Dutch men spreading their wild oats!

Eh?

het eind is nabij

Mijn laatste avond hier heb ik wat gedronken met Aya, de eerdergenoemde Japanse. Ik had haar niet veel gezien deze week, maar ze bleek er nog immer te zijn. En ze kon nog behoorlijk drinken! Na het afronden van onze lange conversatie en drinksessie, is het nu tijd om te gaan slapen... ik heb gedouchet (sp?), en ben klaar om te gaan slapen. Mijn laatste avond + nacht hier...

En op de valreep ontdekte ik net nog een aardige feature hier; op de eerste verdieping blijkt een shagroom; voor 150 baht kun je de kamer huren voor een uur ofzo, tezamen met een lokale schone (m/v/m+v/?). Toen ik van het toilet gebruik wilde maken (ook op de eerste verdieping), hoorde ik een overduidelijke Brit een conversatie afsteken die eindigde met "I will walk you home" (wat een gentleman!). Nieuwsgierig als ik ben, zag ik hen de kamer verlaten, en de trap aflopen. Een blozende Brit en een overduidelijke prostituee. Ik maakte de foute een seconde te lang naar de "dame" te kijken. Terstond liep ze weer naar boven in mijn richting. Business is business! Gelukkig herinnerde ik mij de woorden van de Profeet, meer dan tien eeuwen voor De Sade:

The whore and the whoremonger scourge each of them with an hundred stripes; and let not compassion keep you from carrying out the sentence of God, if ye believe in God and the last day: And let some of the faithful witness their chastisement.

[Sura XXIV]

Naast de religieuze bezwaren is het natuurlijk ook nogal een dure hobby. Maar wat een heerlijk Bangkok-cliche om deze laatste avond nog mee te maken!

42

Mijn laatste bericht uit Azie... In de nacht van maandag op dinsdag (vanavond) vertrek ik. Terug naar Nederland. Leuk om mijn familie weer te zien, maar verder zie ik er niet echt naar uit. Nou ja, zo is leven. In ieder geval kan ik het EK voetbal goed bekijken :-) Ik heb een geweldige tijd gehad in Australie, en in Azie. Ik heb veel gedaan, gezien en geleerd. Veel nieuwe vrienden gemaakt, en weinig vijanden. Als het aan mij lag zat ik nu nog in Australie, maar ja... het lag niet aan mij.

En gelukkig heb ik de foto's nog! Ik heb meer dan zeshonderd foto's. Na enige censurering blijven er nog minstens 450 over. En dat zijn meer foto's dan een gemiddelde dia-avond verdragen kan! Maar voor mij is elke foto een etiket op een herinnering. Zoveel herinneringen, verhalen... als ik het allemaal op zou schrijven zou niemand me geloven.

Ik blijf m'n dagboek voorlopig maar bijhouden, denk ik. Hopelijk beleef ik ook in Nederland voldoende avonturen om het een beetje interessant te houden. Anders moet ik schrijven over wat ik gisteren op televisie zag enzo...

Een vriendelijke groet aan de lezers van mijn dagboek, mijn virtuele medereizigers gedurende al die maanden. Het was een waar genoegen! Maar de reis is nog niet voorbij. De reis gaat altijd maar verder, en verder, en ...

-- djcb @ 09:58 | 0 comments