2004-04-23
 
BANGKOK - Vrijdag. Vandaag is het nog heter dan anders. Maar in vlaag van extravagantie heb ik nu een kamer met air-conditioning. En zit ik nu heerlijk in de koelte te typen. Voor verdere afkoeling zorgen enige blikjes Chang-bier. Het vrijdagmiddag-gevoel!

Zojuist een biertje gedronken (nou ja, hij dronk een zwoele cocktail) met een medebewoner; een in Sydney woonachtige Thai, en onmiskenbare homo. Hij was iets te vriendelijk, en ik maakte mijn voorkeuren wat te duidelijk bekend. Ik ben hier ook nergens veilig... Ik hoorde de verhalen over Song-Krap (het Thaise nieuwjaar), waarbij het hier werkelijk stampvol is met mensen die emmers water en talkpoeder naar elkaar gooien. Jammer dat ik dat gemist heb. Nou ja, de volgende keer dan maar.

Mijn ontmoetingen met Dan en Jeanette (zus van Louise -- uit Australie 2002) gaan wat moeilijk, maar wat betreft Dan geef ik de moed nog niet op.

k&k

Ik ontdekte dat er een kier zit in de (Boeddha-zij-dank afgesloten) tussendeur naar de kamer van de buren, een stel Thais. Nu was ik niet echt geinteresseerd in een "begluur uw buur", maar het was wel intrigerend. Na een dag realiseerde ik me dat die kier natuurlijk ook de andere kant op werkt. Hmmm... voor alsnog is muziek het meest interessante dat die kier overgebracht heeft. Ik laat mij de Thaise Ben Kramer welgevallen, en de buren moeten het doen met mijn Slayer (ben nogal in een muzikale retro-stemming... Angel of Death).

Bij de vorige entry heeft mijn goede naam natuurlijk enige schade opgelopen, vanwege de foto's van, eh, danseressen. Ter compensatie heb ik vandaag de National Art Gallery bezocht. Daar mocht ik natuurlijk *ook* niet fotograferen, maar ach... De Art Gallery toont veel verschillende stijlen, en van nogal verschillende kwaliteit. Zeg ik, als "kunstkenner" :-) (voor een korte introductie in de beeldende kunst, lees dit (grappig); of ga naar ArtOlive!)

Gisteren liep ik wat doelloos rond, en eindigde in een bar, specifiek. Er zijn hier veel bars voor "farang" (westerlingen) en voor wie met hen in contact willen komen, maar dat wordt op zeker moment wat vervelend. Achter Khao-San zijn wat minder toeristische bars. Ik dronk wat en sprak met wat mensen, die in hun beste Engels hun nieuwsgierigheid de vrije loop lieten.

brede rivieren door oneindig laagland

In de vroege dinsdagochtend vlieg ik terug naar Nederland. Vreemd hoor. Na maanden in Australie en weken hier... Ben benieuwd of ik weer een beetje aarden kan in Nederland. Het is natuurlijk leuk om mijn familie weer te zien (en het worden er steeds meer!). Maar Nederland? We zullen zien. Tijdens het reizen besef ik vaak dat ik Nederlander ben, en dat mijn gedachten en gedragingen daardoor gevormd zijn. Maar het Nederlandse nieuws laat me nogal koud. En de laatste keer dat ik door Den Haag liep, werd ik een beetje verdrietig... Bangkok is ook overbevolkt, maar... anders. En, zeg, Sydney is een prachtiige stad; doet alles goed wat Nederlandse steden fout doen.

Ik blijf in ieder geval schrijven in deze "ChangeLog". Mijn reisverslagen zijn vast interessanter dan mijn belevenissen in Nederland, maar ach... En dan heb ik nog wat ongepubliceerde verhalen... Nou ja, die komen in het boek! :-) Wie vragen heeft over de verre streken die ik bezocht, kan me natuurlijk altijd een berichtje sturen.

Ik kan iedereen aanraden zo'n online dagboek of 'blog' te openen; het is gemakkelijk en gratis, bijv. via Blogger


0 Reacties:

Een reactie plaatsen


Emacs, the UberEditor Powered by Blogger