BANGKOK - Woensdagochtend. Het is alweer heet. Ik ben vandaag tamelijk vroeg opgestaan (ca. 07:30, en heb de krant gelezen, een beetje ontbeten enzovoort. Mijn vorige entry stopt op zaterdag, maar wat is er sindsdien gebeurd?

same same... but different

Zondag ben ik vertrokken vanuit Kuala Lumpur. Ik nam de bus naar Hat Yai (in Zuid-Thailand), een belangrijk knooppunt voor busverbindingen in de regio. Eerder schreef ik al dat het wat onrustig is in het zuiden; wel, op zondag werd in Had Yai een spoorwegbeambte doodgeschoten. En maandag werd een politiepost aangevallen (drie gewonden). Verder werd op zeker tien plekken brand gesticht. Twee mensen doodgeschoten door schutters op een motorfiets. Enzovoort. Het lijkt allemaal het werk van islamitische separatisten. Toeristen zijn overigens geen doelwit. Nog niet.

Maar ik kwam gelukkig veilig aan in Hat Yai, na een busrit van zo'n zeven uur. Snel een ticket gekocht voor Bangkok. Ik kocht *natuurlijk* het allergoedkoopste ticket. Dat betekent een bus vol met locals, met weinig ruimte voor knieen enzo. In dit geval bleek het nog mee te vallen. En het bleek dat mijn el-cheapo buskaartje inclusief een maaltijd was! In een wegrestaurant at ik met vier zwijgende Thais een berg rijst en wat 'spicy' groenten en vis.

Uiteindelijk was het ongeveer zes uur 's ochtends toen ik eindelijk in Bangkok aankwam, zo'n twintig uur na vertrek vanuit Kuala Lumpur. Nauwelijks geslapen. De bus bracht me bij de zuidelijke bus-terminal, en ik deelde een tuk-tuk (brommertaxi) met een Japanse (de enige non-Thai in de bus) richting Khao-San Road. Er was nog ruimte in Guesthouse 99. Een kamer op de bovenste verdieping ditmaal, en een balkon met uitzicht op straat. Na kort de ogen gesloten te hebben speelde ik 's middags voor gids voor de Japanse. We bezochten de Golden Mount, een tempel op een heuvel, die een prachtig uitzicht biedt over de stad. Na de beklimming van de heuvel was er gelegenheid voor het uitvoeren van diverse diepzinnige Boeddhistische rituelen. De manier waarop de Thais (en anderen) allerlei rituelen toegevoegd hebben aan de leefregels van Boeddha doet soms denken aan het katholicisme. Overal glinsterend goud en bonte kleuren; uitbundige beelden en versieringen.

Helemaal op de top was een platform dat het beste uitzicht bood. Om religieuze redenen moest je je schoenen uittrekken. (Nou ja, "religieuze" redenen, Boeddhisten hameren er altijd nogal op dat het geen religie is...). Op mijn blote voeten op het bloedhete platform... ik moest toch even aan Emiel Ratelband denken met zijn hete kolen. "Koel mos - koel mos".

Na de tempel kwamen we tamelijk toevallig in het initiatieritueel voor een novice. Een lange gelofte. En eindelijk mocht hij die oranje pij aan! Familie keek toe, maar leek meer geinteresseerd in hun mobiele gesprekken.

no money no honey

's Avonds was het tijd om Jon (Wine-hacker, nu bezig met MAPI *urrghhh*) weer eens te bezoeken in het broeierige Asok/Nana. De Sky-Train was helemaal in een Nederlandse stemming (zie foto). Overal reclame van Nederlandse bedrijven in het kader van 400 jaar betrekking tussen Nederland en Thailand.

De avond volgde inmiddels geijkt patroon. Bier bij Country Roads, bier in een van Nana gogo-bars (waar je helaas niet mag fotograferen...). Een wervelende show, dat zij gezegd, met twee danseressen en de erotiserende (?!) klanken van Rammstein. Daarna Thai-karaoke in Soi-39, met whisky ditmaal. Tot het ochtengloren... bedenk daarbij dat ik nu bijna twee nachten niet geslapen had. De rest van de dag besteedde ik dan ook aan slapen; bij het schemeren werd ik eindelijk wakker. Up all night, sleep all day.

jesus is coming... look busy

Gisteravond werd dan ook een rustig avondje. Een beetje 'chillen' met wat muziek. Wat code geschreven. Een Baysiaanse taaldetector. En wat later een beetje vanaf het balkon de straat geobserveerd. Net als Kings-X in Sydney! Na een zeker uur zijn er veel prostituees op straat, en naar verluidt zijn het allemaal mannen in vermomming -- ladyboys. "Echte" vrouwen dulden ze niet. Ik zag verschillende klanten in onderhandeling. Zien ze echt niet wat ze doen, of willen ze dat juist? We zullen er wel nooit achterkomen. En misschien is dat maar goed ook.

GLAH!P MAH

Ik vlieg terug naar Nederland op 27 april. Dat wordt lachen!

-- djcb @ 15:33 | 0 comments