
Over eten gesproken, een van de opvallende dingen is de Finse lunch; ze zijn hier gek op grote uitgebreide lunches met gebakken vis, aardappelen, stukken vlees enzo. Ik was eigenlijk op zoek naar een broodje kaas ofzo, maar dat wordt geheel niet aangeboden. Het is echt alsof ze het avondeten 's middags hebben, maar het schijnt dat het er het bij het avondmaal nog wilder aan toe gaat. Een Franse collega merkte over de lunch op dat 'ie bijna net zo uitgebreid is als in Frankrijk, al wordt de kwaliteit natuurlijk niet gehaald.
Dit hotel is nog steeds een beetje saai, maar heeft ook nog steeds gratis internet, zodat ik niet helemaal verstoken ben van de buitenwereld. De hotelbar zit vol met verveelde hotelgasten, waaronder een aanzienlijk aantal Russen, die hun best doen de vooroordelen te bevestigen. Ikzelf hou me daar natuurlijk verre van.
Ik probeer wat Fins te leren aan de hand van mijn boekje Fins voor beginners en de ondertitelde Amerikaanse programma's op televisie. Van Fins naar Nederlands is een stuk makkelijker dan andersom, omdat ik de meest vervelende eigenschappen van de Finse grammatica (15 naamvallen!) tot op zekere hoogte kan negeren. Maar mijn woordenschat is nog zeer gering, en ik kan nauwelijks putten uit mijn kennis van Romaanse en Germaanse talen, omdat Fins daar niet aan verwant is, en men ook niet echt enthousiast leenwoorden heeft ingevoerd.
Genoeg voor nu, ik ga zo maar eens slapen. Ik kreeg wel wat goed nieuws uit Maleisie - Aini had haar broer levend terug weten te vinden, nadat hij vermist was sinds de overstromingen van vorige week.