SYDNEY - Ben prachtige zondag. Een prachtig zonnetje, een licht briesje... mmm. Sommige mensen hier hebben wel heel bijzondere baantjes. Hier in King's Cross zijn er veel stripbars, en die zijn altijd op zoek naar 'serveersters'. De beloning bestaat uit 50 cent(!) per drankje, maar de echte beloning moet komen uit de fooien die je ontvangt. En uit de verkoop van flessen champagne - klanten blijken bereid om AUS$120,- te betalen voor een fles goedkope 'champagne'. Als serveerster ontvang je AUS$40,-, en daarvoor moet je dan een half uur met de klant doorbrengen... 'Doorbrengen' betekent 'praten' in dit geval, voor verdergaande activiteiten moet je elders zijn (en extra betalen natuurlijk...). De serveersters die ik sprak (die in dit hostel verblijven) gingen niet verder dan praten, zo verklaarden ze. En dan verdien je in een avond gemiddeld ongeveer evenveel als in een willekeurig ander baantje... maar in ieder geval hoeven ze de backpacker-belasting niet te betalen (backpackers betalen 29%, Australiers betalen 13% voor hetzelfde werk). Ik ontvang veel email, maar 80-90% is spam - ongewenste reclamemail. En ik krijg in toenemende mate ook Nederlandstalige spam. Gelukkig heb ik SpamAssassin geinstalleerd, en die filtert verreweg de meeste spam. Het programma signaleert kenmerken van spam en bepaaalde woorden. Het is een ware wapenwedloop tussen spam en spamassassin. Spam probeert zichzelf te vermommen door woorden aan te passen, "pen1s", "v*i*a*g*r*a" etc; maar gelukkig is SpamAssassin zelflerend. Zolang ik mail kan ontvangen via m'n eigen machine, heb ik niet veel problemen... Behalve dan met het versturen naar sommige adressen. Een spammer lijkt mijn email-adres gekaapt te hebben [da's erg eenvoudig, en niets dat ik daaraan kan doen :-( ], en nu denkt men bij hanmail.com/hanmir.net (de Koreaanse gratis-email provider) dat mijn e-mail spam is... *diepe zucht* Jip sprak niet alleen zijn eerste woordje - "AAP!" - maar krijgt bovendien een broertje of zusje. Wauw. Er gebeurt kennnelijk nog van alles in Nederland ;-) Goed werk, Martine/Martijn! Mijn afspraak met Naomi/Rob gisteravond ging helaas niet door (Rob's excessieve surfen ;-). Nou ja, we halen de schade binnenkort wel in. Bracht de avond door met wat lezen en het bekijken van een rare IJslandse film. En at wat heerlijke vis die ik eerder op de dag in Paddy's Market gekocht had.
-- djcb @ 12:13 | 0 comments

 
SYDNEY - Het regent hier al dagenlang... *zucht*. Vorige week dinsdag (ja, zolang geleden is het al weer) besloot ik wat 'geks' te doen, nl. mijn Koreaanse hostel te verlaten om een wat verder te kijken in de wereld. Ik had al enkele generaties Koreanen overleefd, dus het leek aardig me eens onder de rest van de wereldbevolking te mengen. Met het naderen van december wordt Sydney echter steeds drukker, en het bleek nogal lastig om een goede plek te vinden. Maar uiteindelijke lukte het: Pott's Point, een hostel genoemd naar een of ander markant punt hier in Sydney. Het zag er redelijk uit, was redelijk goedkoop, dus vol goede moed verplaatste ik mijn schamele bezittingen naar een nieuw huis, overigens nog geen 500m verwijderd van het oude. Behalve de wat... typische 'receptioniste' (een immer in ochtendjas gehulde hypochonder die constant klaagde als je haar iets vroeg), kwam de schok toch 's avonds: bed bugs! Tijdens mijn reizen had ik deze ongewenste bedgenoten immer wezen te vermijden, zelfs in (vorig jaar) alleszins ranzige Bangkokse slaapschuren, maar nu bleek ontsnappen onmogelijk... Terwijl ik sliep kropen de kleine bloeddorstige insecten uit het matras omhoog en stortten zich op mijn rug... 's ochtends zagen mijn rug en armen er uit als slagveld. Overal rode vlekken, de stille getuigen van een feestmaal... Met behulp van allerlei sprays, en ondanks de receptioniste, lukte het de rest van de week te overleven, met slechts beperkte extra schade, maar echt veel zin hd ik er niet meer in. Ik wilde de drie dagen die ik geboekt had uitzitten, maar waarheen daarna? Het bleek, zoals gezegd, *druk* in Sydney. Als in een premature kerstvertelling trok ik van hostel naar hostel om afgewezen te worden... er was er nog eentje met ruimte... mij Koreaanse vrienden van weleer! En zo kwam ik, als verloren zoon, weer terug in het Dury House. Ik zit ditmaal in het 'penthouse' (nou ja, het is op het dak!), en ik heb uitzicht op de twee bekendste toeristische attracties van Sydney, de Harbor Bridge en het Opera House (zie foto). Gebeurde er nog meer de afgelopen week? Nou ja, Nederland won van Schotland, zoals ik hoorde van Martijn, die mijn donderdagochtend belde, met nog een nieuwtje... gezinsuitbreiding! Gefeliciteerd Martine / Martijn! Goed werk! En ik wilde iets schrijven over ArtOlive, kunst, prachtige kleuren en de regenboog hier... maar de regenboog is alweer verdwenen en het regent... En woendag won 'Guy' de Australische Idols-finale; het programma leidde hier al tot net zulke taferelen als in Nederland. Oh ja, en zaterdag won Engeland van Australie bij het rugby. Engeland is de nieuwe wereldkampioen, met name dankzij de goals van ene Jonny Wilkinson. Rob belde om de wedstrijd in de stad te gaan bekijken, en dat was natuurlijk een leuk idee. Helaas was ik zaterdag wakker geworden, werkelijk zo slap als een vaatdoek, ik voelde me alsof ik was overreden door een vrachtauto... erg vreemd. Ik heb de wedstrijd dan maar 'thuis' bekeken, met wat Koreanen, een Ierse en een Indonesier... zomaar een selectie uit het menselijke safaripark hier.
-- djcb @ 11:23 | 0 comments

 
SYDNEY - Zondagavond. Ik ben wat blogdata kwijtgeraakt... daarom morgen eindelijk mijn verslag, over hoe een korte verhuizing eindigde met bed bugs, en ik uiteindelijk weer tussen de Koreanen zit, met uitzicht op het Opera House... Met foto's natuurlijk...
-- djcb @ 10:20 | 0 comments

 
SYDNEY - Maandagmiddag; bewolkt en een straffe wind, die hardlopen extra interessant maakt. Slecht geslapen, de afgelopen nacht. Een verder alleszins rustige Engelse kamergenoot snurkte als een zaagmolen. Om twee uur 's nachts werd ik uit mijn zoete dromen gehaald door een soort snurksymfonie van deze Engelsman en een Koreaan die in mindere mate ook meedeed. Toen niets hen daarvan leek te kunnen brengen, ben ik maar naar buiten gelopen om oordopjes te kopen. Handig die 24-uurs economie hier... maar helaas bleken oordopjes niet te vinden... onverrichterzake weer terug naar mijn dorm room, waar slaperige gezichten op de gang zich al afvroegen wat die herrie was... Met veel moeite lukte het me de Engelsman om te rollen, zodat zijn volume zakte tot een niveau waarbij ik kon slapen... en vannochtend kon hij zich er *niets* van herinneren. Arghh... op het laatste moment afgewezen voor een interessante drie-maanden job, omdat ze bang waren dat ik plots naar Nederland zou vertrekken :-( Kreeg echter een interessant telefoontje inzake een baan bij een medische research instelling... dat klonk goed... ik kan me die geautomatiseerde infuusmachines al voorstellen - "oh, jullie bedoelden milliliters... sorry".
-- djcb @ 08:39 | 0 comments

 
SYDNEY - Zondagmiddag. De dag begon bewolkt, overwoog even zonnig te worden, maar nu regent het... Gisteren, zaterdag, ontmoette ik Rob en Naomi, in hartje Sydney. Ze zagen er goed uit, nog geen spat veranderd eigenlijk :-) Samen met nog een vriend van hun vertrokken we richting de Darling Harbour, waar een groot videoscherm stond opgesteld. Een grote schare mensen was bijeengekomen om de rugbywedstrijd Australie - Nieuw-Zeeland te volgen. Het was de halve finale van het wereldkampioenschap. De aanhangers van de Wallabies (de naam van het Australische team - een wallaby is een dwergkangoeroe, vreemdgenoeg) waren natuurlijk in de meerderheid, maar er waren toch ook flink wat aanhangers van de All Blacks, het Nieuwzeeuwse :-) team. De sfeer was prima; het zitten op het gras wordt altijd wat comfortabel na een zekere tijd, en dat schiep natuurlijk een band. Na een lange serie muzikanten, varietenummers op het podium, werd het videoscherm ingeschakeld. Na een heeeeele lange serie reclames begon dan de wedstrijd (en tijdens 'dode spelmomenten' wordt er ook nog snel 5 seconden reclame getoond). Nieuw-Zeeland was favoriet voor deze 'derby', maar Australie had het thuisvoordeel. Ik ben maar matig op de hoogte van de rugbyspelregels, had eigenlijk nog nooit een volledige wedstrijd gezien. Maar de 2x40 minuten waren best door te komen, moet ik zeggen, al zat ik niet echt op het puntje van mijn stoel, die ik natuurlijk niet had ;-) Nieuw-Zeeland speelde nogal slordig, waardoor Australie al snel op voorsprong kwam. En die voorsprong werd niet meer opgegeven. D wedstrijd eindigde in 22-10 voor de Australiers, die daarmee in de finale komen. De tegenstander komt uit het duel tussen Frankrijk en Engeland, dat vanavond gespeeld wordt. Overal lopen mensen rond in de rood-witte engelse vlaggen, en een enkeling in het blauw van het Franse team. Na de wedstrijd heb ik met Naomi, Rob en Ronald een aantal pubs (zoals Scruffy Murphy's) bezocht; wat biertjes gedronken etc. En nog wat over Nederland gefilosofeerd, en tot de conclusie gekomen dat we het toch niet echt missen. *Iets* later hervond ik mijn bed. Het was een gezellige avond. Enige uren later werd er aan de andere kant van de wereld ook een wedstrijd gespeeld.... *zucht*
-- djcb @ 10:35 | 0 comments

 
SYDNEY - Vrijdag de veertiende, een heerlijke dag in Sydney. De zon schijnt weer behoorlijk, na enkele bewolkte dagen. Overal in Sydney zijn winkels waarin allerlei prullaria wordt verkocht voor bodemprijzen; vanuit de winkels klinkt een luide stem die poogt kopers naar binnen te lokken "WHOLESALE DIRECT - NEVER PAY FULL PRICE AGAIN!!!". Mijn consumptieve impuls leidde tot de aankoop van een hoofdtelefoon, die natuurlijk snel in tweeen brak na twee weken. De klantenservice bleek echter prima, en ik heb nu een nieuwe koptelefoon, en als bonus een Zwitsers zakmes, van Chinese makelij. Deze laptop lijkt in staat van ontbinding, en dan met name het toetsenbord (zoals vaak bij Dell-machines). Sommige toetsen doen het helemaal niet meer (pijltje-omlaag, delete), sommige alleen na fysiek de laptop te *buigen* (echt waar). En bij de rest is afwisselend erg gevoelig, of vereist een aanslag zoals bij een mechanische typmachine. Morgen ontmoet ik Rob en (naar ik aanneem) Naomi; leuk om weer eens wat bekenden te zien (laatste keer was in Bangkok); nou ja, er zijn natuurlijk ook nog nieuwe bekenden. Meer goed nieuws hopelijk volgende week...
-- djcb @ 11:09 | 0 comments

 
SYDNEY - Het weekend is alweer voorbij, sterker nog, het is alweer dinsdag! Het weer wordt hier steeds beter. Ik probeer, gedoseerd, mijn huid wat te bruinen. De zon staat hier wat hoger dan in Nederland, omdat Nederland nu eenmaal een stuk noordelijker is dan Sydney zuidelijk (52'22" NB (Amsterdam) versus 33'52" ZB). En dan ook nog het zg. gat in de O₃-laag; het fotonenbombardement is hier extra schadelijk. Dus hoe graag ik ook halfnaakt ga hardlopen, ik moet toch een beetje oppassen. En het is hier nog niet eens zomer! Het was een aardig weekend. Ik nam afscheid van wat Dana en Barbara, mijn resp. Nederlandse en Duitse kamergenotes, die hun verdere levensgeluk zochten in het plukken van kersen - en iets meer lebensraum in Room H. Hun plaatsen werden echter snel weer ingenomen, door een aantal anonieme Aziaten van een wat vervelend soort. Het duurt dan toch altijd weer even voordat zij de evolutionaire rangorde ook begrijpen :-) Mijn kamergenoot Young Hwan alias "Johan" (zie eerdere verslagen) is inmiddels in een romance verwikkeld met "Rosie" (waarmee ik nog ergens op de foto sta). Hij lijkt totaal veranderd - kleding, haardracht en hij draagt zelfs een verschrikkelijke goudkleurige ring die ze hem gegeven heeft. Zaterdag had ik een aardige aanvaring met het broodrooster; ik schoof mijn brood op de bekende wijze in het apparaat, rende even terug naar m'n kamer om wat melk te pakken, en kwam terug... en mijn brood was in brand gevlogen! Met mijn spreekwoordelijke tegenwoordigheid van geest raakte ik niet in paniek, en bluste dit brandje voordat opnieuw een hostel in vlammen op zou gaan! Geen gewonden behalve mijn onfortuinlijke boterham, die na eerst leven verbrand te zijn, ook nog als oud vuil werd weggegooid. Ik heb dit weekend ook gewerkt; en wel voor mijn kunstzinnige vrienden bij ArtOlive. Het is wat vreemd om in Nederland te werken terwijl ik me in Australie bevindt... maar het was erg goed wat nuttigs te doen. Het internet cafe hier tegenover biedt voor AUS$3 onbeperkte internet toegang, ik kan m'n laptop inpluggen en ze zijn 24 uur per dag, zeven dagen per week geopend. Dat kwam goed uit! Ik was ook nog in een 5-voudige parallelchat verwikkeld, erg inspannend, en altijd vervelend als je in het verkeerde venstertje typt... Gelukkig kan ik een deel van het werk vanaf het dakterras van het hostel doen. Ik zit tegenwoordig veel op dat dakterras. Zoals nu. Het is er koel in de schaduw, ik zie de Harbor Bridge in de verte en, belangrijk, het is hier vrijwel immuun voor sigarettenrook. Ik wist niet dat ik er zoveel hekel aan had, die vieze rook. Maar hier heb ik er geen last van. Sterker nog, er stromen op dit moment allerlei etensluchten mijn neus binnen; mmm.... ik ga zo maar eens Coles Express, de lokale supermarkt, om wat eten te kopen!
-- djcb @ 10:33 | 0 comments

 
SYDNEY - Helaas heb ik de 'Reageer'-functie moeten deactiveren; niet vanwege het censureren van de zondvloed aan scherpe kritiek op mij, maar www.enetation.co.uk (dat de Reageer-functionaliteit levert) blijkt nogal vaak down, wat er voor zorgt dat het heeeeeel lang duurt voordat mijn ChangeLog pagina zichtbaar wordt. *zucht* De foto toont het bekende, dertig jaar oude, Opera House, gezien vanaf de Harbour Bridge, die andere toeristische attractie van Sydney. Voor ca. $AUS 150,- (bijna 90 euro) mag je 'm ook beklimmen. Heb ik overigens niet gedaan heb. Over de brug lopen is wel gratis, net als er naar kijken! Vanaf het dak van m'n hostel heb ik een aardig uitzicht op de brug, momenteel gedecoreerd met een enorme neon rugby-'bal', die het logo is van de wereldkampioenschappen die hier nog steeds gehouden worden. Dinsdag was de Melbourne Cup, een paardenrace in .... Melbourne(!), waarvoor half Australie aan de buis gekluisterd zit, niet in het minst omdat er erg veel gewed wordt op de uitslag. De winnaar? Geen idee! Martine wees me op een NRC-berichtje, dat meldt dat Australie een negatief reisadvies afgeeft voor Nederland, vanwege het grote aantal straatroven aldaar. Hier is het gelukkig veilig!
-- djcb @ 07:45 | 0 comments

 
SYDNEY - Vandaag is het bewolkt, drukkend. Weinig nieuws... Australie is als Anglosaksisch land natuurlijk uitermate geschikt om mijn beheersing van de Engelse taal wat te verbeteren. Het schrijven gaat prima, mijn woordenschat is redelijk groot, al zijn er zo ontzettend veel woorden in de Engelse taal (naar schatting meer dan tweemaal zoveel als in het Duits, en vijfmaal zoveel als het Frans!). Af en toe weet ik mezelf te verbazen met obscure woorden als potable voor 'drinkbaar'. Waar heb ik dat geleerd?! Anderzijds zijn er veel doodnormale woorden die ik niet ken, bijv. de namen van veel planten en dieren, en in boeken tref ik ook menig onbekend woord aan; maar mijn woordenschat is groot genoeg om een beetje gevarieerd te schrijven, en maak notities van onbekende woorden om die later op te zoeken. Ik heb echter wel soms wat moeite om letterlijk 'vloeiend' te spreken met mensen, met name telefonisch. Ik heb de juiste zinsconstructie dan niet altijd paraat. Maar ik leer elke dag - mijn Nederlandse accent is echter wel zeer hardnekkig; ik hoor het zelf niet, maar binnen drie woorden kunnen de meeste mensen wel raden waar ik vandaan kom. (Tip voor reizigers: half six betekent half past six, ofwel half zeven!) Er zijn hier ook vrij veel Duitsers, en ik maak dan ook van de gelegenheid gebruik om de taal van onze Teutoonse buren wat te oefenen. Da's een stuk lastiger dan Engels; ik kan het goed verstaan, maar spreken... Ik kan inmiddels in realtime ('Echtzeit') het bepaal-lidwoord-vervoeging algoritme uitvoeren als ik niet al te snel spreek, maar mijn woordenschat is nog wat beperkt, en kan me de juiste geslachten vaak ook niet herinneren (das Foto, die Email etc.). Ook standaard zinsconstructies heb ik niet altijd paraat; desondanks kan ik inmiddels wel een beetje Duits 'plaudern'. Als het gesprek echter richting iets serieus gaat, zeg een vergelijking van Kant en Nietzsche ofzo, dan wordt het toch wat lastiger. Nou ja, Übung macht den Meister. Mijn verdere taalbeheersing laat ook wel wat te wensen over; met de sporadische Fransman blijft het moeilijk converseren in zijn moedertaal. Met wat nadenken kan ik een zin produceren, maar dan ook nog begrijpen wat mijn gesprekspartner zegt en er dan ook nog op reageren... Mijn pogingen Koreaans te leren blijven tot op heden ook bij wat handige zinnetjes, zonder er verder veel van te begrijpen. Ik heb ook nog een Thais leerboek, maar die studie is een beetje gestagneerd, en ik ben gestrand bij de eerste paar letters van het Thaise alfabet. Spaans... heb ik ook nog een half jaar gedaan, maar dat lijkt diep weggezakt. En wat te denken van de obscuurste aller talen, het Fries? Mijn afkomst heeft me gezegend met enig begrip van deze taal. Bij wijze van test probeerde ik wat van het werk van Friese rockers 'De Kast' te interpreteren, en dat gaat best goed. Maar spreken?! Oh, ik heb een 'Reageer' mogelijkheid toegevoegd... onderaan mijn schrijfsels staat een linkje waarmee men een reactiee kan toevoegen. Het is een beetje een experiment (vorig jaar waren er nogal eens problemen mee), maar het lijkt aardig om de mogelijkheid te hebben vragen te stellen, kritiek te leveren etc. Ben benieuwd! Emailen kan natuurlijk ook.
-- djcb @ 05:35 | 0 comments

 
SYDNEY - Een mooie dag vandaag, wederom! Maar geen foto's. Misschien moet ik er weer eens een paar maken. Sinds aanschaf van mijn camera (twee maanden geleden) heb ik zo'n 1100 foto's gemaakt, waarvan ik er zo'n 300 niet gewist heb. Het blijft handig, zo'n digitale camera. Wat wel lastig is, is de relatief lange sluitertijd, zodat beweging in camera of te fotograferen al gauw tot een mislukte foto leidt. Volgens Jeannette is het een teken van ouder worden dat je aan sport gaat doen, en met name dat je anderen daarover vertelt... welnu, ik ben druk aan het hardlopen. Ik probeer dagelijks mijn rondje Botanical Gardens, Opera House en weer terug te doen, ongeveer 38 minuten. Op de terugweg is een lange steile trap altijd een geweldig obstakel, waarbij ik hijgend naar boven ren, alsof de dood me op de hielen zit (nou ja, wie weet? hardlopers zijn tenslotte doodlopers :-). Vandaag was het U-vormige pad dat mij van de Botanical Gardens bij het Opera House brengt (en andersom) het toneel van *heel veel* hardlopers. Da's leuk, dan kan ik zwoegende veertigers voorbij rennen... en ingehaald worden door *echte* hardlopers... zzzzoef! Het is altijd goed om bescheiden te blijven. In het weekend zijn de Botanical Gardens het toneel van een heel ander soort tijdverdrijf. Het krioelt er dan namelijk van de bruidsparen. De prachtige omgeving vormt een goed decor voor het opnemen van urenlange films, waarmee de eerste twee jaar elke bezoeker van het recente echtpaar ook *urenlang* mee zal worden geconfronteerd. Als het huwelijk zolang standhoudt, tenminste... Terwijl ik zaterdag zwoegend en zwetend door het park rende zag ik nog net hoe een overmoedige echtgenoot zijn kersverse bruid optilde, waarna een windvlaag een gemakkelijk prooi zag in de bruidsjurk en het echtpaar over het gras rolde.... en ik (bijna) tegen een boom opliep. Het arbeidsklimaat blijft hier wat lastig, al krijg ik wat meer respons de laatste tijd; van sommige dingen hoor ik natuurlijk niets, en veel telefonische opheldering valt er ook niet te verkrijgen. Maar ik ben nog niet hopeloos :-) Misschien moet ik wat anders gaan doen; danser in een van de stripclubs hier. Een interessante carriere-move! Dirk Diggler. Ik heb gisteren een aardige koptelefoon gekocht (met microfoon!), zodat ik weer naar muziek kan luisteren zonder anderen te teisteren (en dan mist ook nog het rechterstereokanaal). Internet maakt het relatief eenvoudig een wilde varieteit aan muziek te beluisteren, zodat ik (hernieuwd) kennis kon maken met de muziek van Anathema, Johnny Cash, Danzig, Death, Neil Diamond, Antony Dvorak, Simon & Garfunkel, Liquid Tension Experiment, Billy Joel, Ennio Moricone, Morbid Angel, Richard Wagner and Neil Young eva. Wauw. Vandaag is mijn Duitse kamergenote Dana jarig, ik ga een taart voor haar kopen. PS: de eerder nog trots met zijn radio afgebeelde zwerver, heeft voornoemd apparaat gisteren in een woedeaanval kapotgegooid op straat.
-- djcb @ 08:13 | 0 comments