
Zondag doodde ik wat tijd met lezen van een boek, gezeten in McMahon's bar, hier beneden. Toevallig werd ook net Leaving Las Vegas uitgezonden, in een gecensureerde versie. Terwijl ik me op mijn boek probeerde te concentreren, probeerde de dikke dronken Australier naast mij een gesprek aan te knopen, over een vermeende 'fout' in de film...: "first he said 'i don't give a fuck' and now he starts a fight?!!". Ik antwoordde: "a very astute observation indeed, sir. I think we can conclude he was lying". Twintig dronken minuten later vroeg hij wat goodbye is in het Duits. Na een enkele zin van mij denkt hij dat ik een Duitser ben. Maar hij was dan ook dronken. Mensen schatten me meestal snel in als Nederlander. Raak ik dat accent ooit nog kwijt? Het lijkt onmogelijk...
Na mijn interactie met het internet, zondagavond, was het een rustige avond. Ik las wat van de webpagina's die ik had gedownload om offline te kunnen lezen. De immer interessante Steve den Beste schreef nu eens niet over Irak, maar over ons 'collectieve internet brein'. Het idee is dat (via internet verbonden) breinen ook collectief intelligentie kunnen ontwikkelen, zoals bijv. een mierenkolonie dat doet. Den Bestes voorbeelden van internet-intelligentie zijn niet allemaal even sterk (m.i. zal bewuste samenwerking tussen individuele breinen niet 'automagisch' collectieve intelligentie opleveren). Maar evenzogoed is het prikkelend om te lezen, net als zijn politieke artikelen.
De artikelen van Nederlandse bloggers zijn doorgaans een stuk minder prikkelend. De flauwe grappen van GeenStijl, de nog flauwere (maar soms toch grappige) celebrity-kolder van Nico Dijkshoorn, hmmmm.... Voor de 'politieke analyse' moeten we dan bij Theo van Gogh en gelijkgestemden zijn?! Ik hoop het niet... De immigratieproblematiek en de misstappen van het NRC zijn favoriete onderwerpen. Wel typisch om te lezen hoe Nederland langzaam vergaat... maar gelukkig zit ik hier veilig!
Cathriona en Caroline (foto links) werden ontslagen. Italiaanse restaurants blijken nogal vervelende werkgevers. Of Ierse meisjes blijken nogal vervelende werknemers, dat kan natuurlijk ook. Restaurantwerk moet hier in ieder geval het vervelendst zijn: de slechtste uren en de slechtste beloning (AUS$10,- per uur)
Ik heb Linux kernel 2.6.0 geinstalleerd. Het voelt allemaal wat 'snappier' aan. Mijn Debian was er echter nog niet helemaal klaar voor, ik moest wat init-scripts masseren om modprobe en vrienden, en daarna geluid werkend te krijgen. USB werkt, zodat ik mijn digitale camera kan aansluiten (zie ook TIP, onder). Nu alleen mijn Xircom Cardbus ethernetkaart nog, en ik kan helemaal migreren. ACPI/APM en framebuffer komen later... Helaas kan zelfs de nieuwe kernel mijn toetsenbord niet repareren.. *aargh*
Ik ontving nog een telefoontje van Jeannette: het ziet er naar uit dat ik nogmaals oom wordt. Na Martine komt er ook bij de Kellerhuis een tweede telg aan. Over zes maanden sta ik 2-0 achter bij mijn beide zusters! Ik voel nu toch de aandrang me snel voort te planten... Geen tijd te verliezen!

Het Beagle2-ruimtevaartuigje (niet groter dan een paraplu), laat weinig van zich horen sinds het op Mars geland is, of zou moeten zijn... De bedoeling was dat het zich op eerste kerstdag zou melden met 9 tonen, gecomponeerd door de Britse popgroep Blur. Maar het blijft stil vanaf de Rode Planeet. Misschien kan men de volgende keer de popgroep zelf sturen om de muziek te verzorgen? Er was al enige kritiek op de Beagle2 en het lage (40M pond....) budget. Alle hoop is overigens nog niet opgegeven, maar het ziet er niet goed uit. Een Japanse sonde was al eerder verloren gegaan, zodat we onze hoop nu moeten vestigen op de twee Amerikaanse wagentjes Spirit en Opportunity, die Mars in januari 2004 aandoen.
Weinig nieuws hier. Het is erg warm, en de stad lijkt in afwachting van het nieuwe jaar. Ik probeer wat Australisch nieuws te lezen; The Age is de krant van Melbourne en omstreken. Geen slechte krant. Verder is internet een belangrijke nieuwsbron, te meer daar er hier geen televisie is. Nou ja, overdag kan ik in het cafe hieronder gaan zitten kijken naar cricket. Maar zo erg is de verveling nog niet. Morgen eens kijken of er wat werk te doen is; nu nog maar even genieten van een zonnige zondagmiddag.

(...)
Kerst was wel wat anders dan in andere jaren. Zoals ik eerder al aangaf, is het moeilijk om in een kerststemming te komen in de zomer... maar zo makkelijk gaf ik me natuurlijk niet gewonnen, en probeerde hardnekkig dat Ouderwetse Kerstgevoel(tm) te ervaren...
Mijn vorige schrijfsel is van Kerstavond; zoals verwacht gaven de Aziaten niet zoveel om kerst, en was het internet-cafe gewoon open. En gewoon vol met schreeuwende kids - I'LL KILL YOU, YOU FUCKING CUNT - jongens, het is maar een *spelletje*... Dat hielp mijn kerststemming natuurlijk ook niet echt :-) Daarna ging ik naar Cathriona en Caroline, die in een Italiaans restaurant werken. Wat pizza gegeten, wijn gedronken, wat reiservaringen uitgewisseld. Waarom denken mensen dat 'Dirk' een Duitse naam is?
De hele eerste kerstdag heb ik niets noemenswaardigs gedaan. Gisteravond (de avond van 1e Kerstdag) had ik allereerst een eenvoudig doch geslaagd kerstdiner met Cathriona; aangevangen met een geslaagde pompoenensoep ging het verder met kip (geen kalkoen meer te krijgen), brocolli en aardappelen. En tenslotte was er nog een zg. Christmas Pudding, met slagroom. Daarbij wil ik in het bijzonder even de aaandacht vestigen op de slagroom. Bij gebrek aan degelijk keukengerei was ik genoodzaakt de zaak met vork in stijve toestand te brengen. Twintig minuten later besloten we dat niet-zo-heel-stijve slagroom eigenlijk ook best lekker is. En zo zou het zijn.
Afgezien van wat winkels in Aziatische handen was er werkelijk niets geopend in Melbourne. Dus wat er te doen behalve het lezen van een boek? In de gemeenschappelijke ruimte van hostel Mick & Bev staat een aantal comfortable banken en gewapend met koffie en boek is het geen slechte plek om de avond door te brengen. Maar ja, de gemeenschappelijke ruimte moet je natuurlijk met de andere hostelbewoners; in dit geval een aantal Engelsen. Qua uiterlijk, lawaai en gedrag moeilijk te onderscheiden van Orks. Terwijl ik midden in een veldslag zat tussen Atheners en Spartanen, dronken de Orks hun Victoria-Bitter bier, met bijbehorend geboer en geschreeuw... Het 'gesprek' was een overstaanbare geluidsmuur met 'fucking' als specie.
Gelukkig kan ik me tamelijk gemakkelijk concentreren op mijn boek; helaas was na verloop van tijd een der Orks dermate van de wereld, dat hij naar de bank tegenover die van mij strompelde om daar in een diepe slaap te verzinken... Terwijl de Spartanen inmiddels gezegevierd hadden, keek ik over mijn boek naar de bank tegenover mij. Ik verwachtte een onsmakelijke anti-peristaltische eruptie, waarbij een kerstdiner over de bank en de vloerbedekking gedrapeerd werd. Dat gebeurde echter niet, verbazingwekkend genoeg. Zijn maaginhoud bleef binnenboord - zijn blaasinhoud daarentegen... Dat was voor mij het sein om me maar terug te trekken in bed.
En met goede reden! Alsof ik nog niet genoeg had van de Orks, gingen we vanochtend naar The Return of the King, het laatste deel in de The Lord of the Rings-trilogie. Het was tamelijk druk in de bioscoop; een enkeling was verkleed als Middenaardling. Ik zal niets verklappen - maar het was wederom een imposante film. Niet de beste van de drie; en het einde duurde te lang. Maar goed, het is volbracht. Sommige mensen vragen zich af hoe het toch zit met het seksleven van, bijvoorbeeld, de elven. Tolkien was nogal gekant tegen seks-voor-het-huwelijk, maar Arwen is al 2700 jaar oud als ze Aragorn ontmoet. Dat vergt wel enige zelfbeheersing van Elfse zijde! Wel, er is gedegen onderzoek (PDF) naar gedaan. Dit is wat Tolkien er zelf over zei.
MELBOURNE - Vandaag is het hier nog warmer dan gisteren... puf. Het is dan ook nogal lastig in de kerststemming te geraken. In mijn geval is die kennelijk nogal verbonden met warmte in de kou, en licht in de duisternis. In het zonlicht zijn zelfs de allerhande kerstversieringen minder zichtbaar. En ik hoor nauwelijks de kerstmuziek, waarmee het winkelpersoneel geterroriseerd wordt. En zo begin ik mijn kerstavond zonder ook maar het minste kerstgevoel. In korte broek en t-shirt. Misschien kan ik de nachtmis bezoeken? Dat verhaal nog eens horen over de geboorte van Rudolf in die stal... hmmmmm. Vandaag heb ik nog wat gewerkt; een container vol met massagestoelen kwam vandaag aan in de haven, en de container moest geleegd worden in een pakhuis. Makkelijk maar nogal inspannend werk; ik werkte mijn weg door de container; achter elke doos verwachtte ik de overblijfselen van een groep illegale Chinezen. Dat viel gelukkig mee :-) Het werk was sneller gedaan dan verwacht, maar we kregen toch uitbetaald voor de verwachte tijd; een aardige kerstgeste. Genoeg voor nu - "ik wens iedereen (ook een beest) een gelukkig kerstfeest"! (origineel citaat uit een van vroege dichtwerken, toen ik 10 jaar oud was:-) En niet teveel eten :-)

De Europese bijdrage is de zg. Mars Express. Op 19 december is de de lander, suggestief genaamd Beagle2 afgescheiden van het moederschip, en hopelijk zal op 25 december de 'atmosfeer' (nou ja) bereikt worden (details).
Als ze dan uiteindelijk toch veilig geland zijn, wacht hun ook nog een storm, die wellicht Martiaans zand in hun elektronische ogen zal strooien (hoewel...).
Ben benieuwd naar Kerstmis hier; het blijft vreemd (voor mij), kerst in de zon. Vorig jaar een Thaise(!) kerst in Chicago, ditmaal een Ierse(?!) kerst in Melbourne. Ik hoop morgen nog wat te gaan werken, en daarna breekt kerstavond genadeloos aan. Ik heb verder geen plannen... ik ga wat in de bar hangen ofzo... Voor de verdere kerstdagen zijn er verschillende mogelijkheden; nog geen beslissing genomen. Ik wil in ieder geval Return of the King graag zien! De kerst-foto hierboven is met levensgevaar genomen -- iedere keer als je probeert een foto te maken in een van de winkelcentra, komt een veiligheidsbeambte aangerend die zegt dat dat niet mag... het is hier een vrij land, toch?
Morgen (24 december) is mijn lievelingsneefje Jip jarig... gefeliciteerd alvast! Vorig jaar zat ik in Sunnyvale, Californie, op bezoek bij Arean. We besteden de nacht aan bijpraten over zoveel dingen en we hadden ook beide een internetverbinding tot onze beschikking... toen plots het bericht binnenkwam dat ik oom was geworden van Jip... En nu is 'ie al een jaar! Gefeliciteerd.
Je eigen DVDs afspelen mag. Goed nieuws uit Noorwegen.

Vrijdagavond ging ik uit in het (volgens sommigen) hippe South Yarra / Prahan, in het zuid-westen van Melbourne. Ik ontmoette Jim, een kamergenoot uit Sydney, en ook al Ier. En natuurlijk was hij vanaf het middaguur aan het drinken, zodanig dat hij telefonisch lastig verstaanbaar was. Maar goed, enkele trams/treinen later waren we er. Het gebied is vol met cafe's, bars, winkels en drinkgretige mensen. In cafe O'Reilly's ontmoetten we wat van Jims vrienden, hardware engineers, hier en daar wat moeilijk verstaanbaar vanwege bier, Iers accent.
De avond kenmerkte zich verder door pints (Toohey's-bier), een middelmatige rockband en enthousiaste, onduidelijke gesprekken... nou ja, zo verloopt dit soort avonden nu eenmaal. Tegen een uurtje of twee leek het mij wel welletjes: tijd om mijn bed op te zoeken. Ik moest er tenslotte weer vroeg uit, hout hakken, koeien melken, etc.:-). Maar hoe kom ik weer thuis? Trams/treinen reden niet meer. Het bleek *onmogelijk* een taxi te nemen - ze waren allemaal vol. Na meer dan een uur vergeefs proberen, bleef er nog maar een ding over: lopen.
Terwijl Nederland zich opmaakte voor het avondeten, rende ik door de nacht - niet de eerste keer, maar de lucht was hier een stuk schoner dan in Bangkok of Kuala Lumpur! Na eerst de verkeerd kant opgestuurd te zijn, ging ik via Chapel Street naar het noorden, en boog toen af naar het noord-westen. Over de Yarra-rivier. Langs het MCG en de stadions. Door de prachtige Alexandria Gardens. En tenslotte kwam ik aan in het zuidoost-punt van de denkbeeldige rechthoek die het centrum ('CBD' ofwel
Central Business District) van Melbourne omsluit. Het was er druk; ik rende verder naar de noordwest-punt; en daar bereikte ik Spencer Street. Toen hoefde ik alleen nog maar nr. 575 te vinden en ik was thuis. Een snelle douche om het zweet weg te spoelen, en het was kwart over vier voordat ik mijn hoofd te ruste legde. Om om 09:00 weer op te staan. En we zijn in het heden!
Hmmm... de baard van Saddam? Een baardig iemand vroeg zich af hoe die baard zo snel kon groeien...
a 15cm beard in 9 months? (2.50 / 4) (#129) by goldwada on Mon Dec 15th, 2003 at 03:47:00 AM EST that's 4mm per week, seems like about the upper limit. maybe he started growing it earlier? or maybe there was a can of super-gro involved. my number is based on my own analysis from the widely published photos. beard looks to be at least 10cm long in the photos, but the hair is scraggly. my own beard with similar type of scraggliness was about 50% longer when straightened.
Het hostel waar ik verblijf is best aardig; een probleem is dat er mensen zijn die m'n melk, yoghurt uit de koelkast stelen. Ik overweeg een sterk laxeermiddel (TurboLax) in een pak melk te stoppen om de dader ervan te overtuigen dat hij beter z'n eigen spullen kan kopen... Een ander punt is het nogal schaamteloze gedrag van een kikker en een beer hier...
Oh, ik moet ook nog wat schrijven over de extended versie van The Two Towers die ik gisteravond zag... Ik had 'm nog maar eenmaal gezien, op de eerste rij van de IMAX-bioscoop in San Francisco, eind vorig jaar. Dat was wat inspannend voor de nek, en de veldslagen waren wat *erg* indrukwekkend... Deze keer had ik een betere plek (in een nogal lege bioscoop). Ik was er met Cathriona naar toe gegaan, voor de broodnodige culturele vorming... en de film was geweldig! Minder dialogen dan in het eerste deel (dat ik vooralsnog wel het beste vind), en meer actie. Dat ging er in als lembas! De veldslag rond Helm's Deep is de meest imposante veldslag die ik ooit verfilmd heb gezien. Ik wilde ieder moment een zwaard grijpen om me in de strijd te mengen. Maar naast de gevechten werd de lijdensweg van Frodo erg sterk weergegeven, al is het een tijdje geleden dat ik de boeken las... De lopende bomen vergden wel het uiterste van mijn Middenaardse voorstellingsvermogen. Volgende week is het eindelijk tijd voor The Return of the King.


MELBOURNE - Zondag was ik jarig. 31 jaar. Wauw. Vorig jaar zat ik in Taupo, Nieuw Zeeland. Dat was nogal bijzonder; ik kende er namelijk *niemand*; dat klinkt misschien tragisch, maar ik vond het nogal amusant. Om middernacht, toen mijn verjaardag begon, hief ik mijn glas in een bar vol met vreemdelingen, en glimlachte. Dit jaar had ik wat meer gezelschap - ik dronk wat bier in met Cathriona (uit Ierland) in een bar met Australische country-western fans, dronken Aziaten en belabberd poolbiljartende Tasmaniers... En toen plots de tv aansprong met het nieuws dat Saddam opgepakt was... kon het feest niet meer kapot! Internettoegang lijkt hier in Melbourne vooralsnog wat lastiger dan in Sydney. Ht kostte al enige moeite om een internet-cafe te vinden waar ik m'n laptop kon verbinden met het netwerk. Bij de meeste 'internet-cafes' is het internet-aspect secundair aan het spelen van LAN-games: tientallen doorgaans Aziatische jongens die elkaar op zeer luidruchtige wijze neersteken, opblazen of kapotschieten. Bij binnenkomst staat dan een van deze puisterige tieners op, en dat is dan degene die er blijkt te werken. Ze zijn doorgaans niet erg geneigd mij toegang te geven tot het netwerk. Maar uiteindelijk vond ik een plek; een van de PCs werd ontkoppeld en ik kon de laptop in een hoekje wringen, zodat ik nog net het half dichtgeklapte scherm kon zien... Gelukkig had ik alles in vergaande mate geautomatiseerd, zodat het hele ophalen/verzenden van e-mail, cachen van webpagina's, updaten van software enzovoort automatisch gaat. Ik zal mijn magische scripts nog wel eens publiceren. Eindelijk Blue Mars uitgelezen, na enige afleiding van wat online boeken. De eerste grondwet van Mars was interessant, zeker gezien de pogingen van de EU om een Europese grondwet op te stellen. De Europese grondwet ademde niet echt de geest van vrijheid voor burgers uit, zoals bijvoorbeeld de Amerikaanse grondwet dat doet. Al wordt de vrijheid in die laatste dan nogal ingeperkt door de anti-terrorisme wetten (PATRIOT). En in het bijzonder de technologische vrijheid door de DMCA en softwarepatenten. En die wetten zullen er in Europa ook nog wel een keer komen... De Martiaanse grondwet was nogal revolutionair, en er met name op gericht om macht van organisaties, bedrijven, de overheid zoveel mogelijk te beperken, omdat, zoals bekend, macht corrumpeert... Het stuk over de grondwet was wel het meest interessante, daarna werd het boek wat langdradig. Na zeker 7 jaar heb ik nu in ieder geval de hele Red-Green-Blue Mars trilogie afgewerkt! En nu verder met Pressfields Tides of war, over Alcibiades en de Peloponessische oorlog! Ik heb inmiddels ook Melbourne wat verder verkend; het stadscentrum is best aardig. Veel winkels (dezelfde als overal), en oppassen voor de tram die hier overal rijdt! Zo vlak voor de kerst zijn de winkels natuurlijk al vol in de kerststemming. Hoewel het miezerig *voorjaars*weer mijn persoonlijke rudolf-the-rednosed-reindeer-stemming niet echt aanwakkert, zijn de Australiers daar natuurlijk aan gewend. En de winkelwagens worden dan ook op de vertrouwde manier overladen met bevroren kalkoenen, zingende kerstbomen en huilende kinderen...




Goede morgen OOM DIRK JAN, HEB JE HET AL GEHOORD JE BENT VANAF NU OOM DIRK JAN !!! VAN JASMIJN MARGAUX KELLERHUIS, 3200 GRAM EN 48CM.En nu is ze al een jaar, het kleine prinsesje... Gefeliciteerd Jasmijn en ouders!



SYDNEY - donderdag. De dag begint hier goed - ik hoor de vogeltjes fluiten etc... maar de laatste dagen begint het dan halverwege de middag hard te regenen. Maar niet zo hard als in Melbourne, waar overstromingen zijn...
Inmiddels is het vrijdag en is het weer wat minder - gistermiddag regende het, zoals verwacht, en vandaag is het warm, bewolkt, drukkend [kijkt uit raam] en het begint te regenen as we speak...
Pratend met mijn Koreaanse vrienden hier, ontdekte ik dat er naast "Goes Hiedieng" nog een Nederlander erg bekend is in Korea: Hendrick Hamel.
Op 30 juli 1653 vertrok VOC-schip De Sperwer vanuit Taiwan naar Nagasaki, maar het kwam daar nooit aan. Men schreef: doch het vreemste, dat schier ons onmogelijck schijnt, is dat daarvan geen tijdinge hebben vernomen.Inderdaad - de Sperwer leek van de aardbodem en na maanden van wachten gaf men de hoop op. Van schip noch bemanning werd ooit nog iets vernomen...
Tot 13 jaar later de 'opperkoopman' van de factorij in Nagasaki een bericht ontving. De Japanners hadden acht vreemdgeklede Nederlanders opgepikt in een klein bootje. Het bleken bemanningsleden van de Sperwer en ze hadden een ongelooflijk verhaal. Dertien jaar eerder leden ze schipbreuk bij Korea, en slechts 36 overleefden het. Ze mochten echter Korea niet verlaten, omdat de Koreanen hun land geheim wilden houden voor de rest van de wereld... Van de zestien die na de dertien jaar nog leefden, lukte het uiteindelijk deze acht om de buitenwereld te bereiken... Een van hen was Hendrick Hamel, de boekhouder(!) van de Sperwer. Hij had de dertien barre jaren in Korea gebruikt om goed om zich heen te kijken. En hij schreef er een boek over: Journal van de Ongeluckige Voyage van 't Jacht de Sperwer (1668). Als een ware Marco Polo beschreef hij de bewoners en hun gebruiken, en gaf de wereld (inclusief de moderne Koreanen) een kijkje in de wereld van toen.
In Korea is Hamel erg bekend, er is zelfs een standbeeld voor 'm opgericht. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van 'm gehoord, veel verder dan Barendtz, Bontekoe, Van Riebeeck en Tasman kom ik niet :-) Voor zeer veel informatie over Hamel en andere bemanningsleden van de Sperwer, zie de Hendrick Hamel website. Erg interessant!
Mijn kunstzinnige vrienden van ArtOlive hebben hun eigen kunstwerkje in gebruik genomen. Geweldig!
Sinterklaas vandaag. Ik ben een beetje bang.

- er wordt expliciet gerefereerd aan een Europees defensiebeleid (Art I-10-4, I-39, I-40), er wordt naar gestreefd de 'militaire vermogens geleidelijk te verbeteren' en 'de defensiesector te versterken' - waarom staat zo'n beleidspunt in vredes ;-) naam in de Grondwet?!
- het Europees parlement bevat tot 736(!) leden die de Europese burgers degressief(?) vertegenwoordigen (Art I-19-2). Dat klinkt niet erg slagvaardig... en een beetje duur, zoveel parlementariƫrs (en Europarlementariƫrs blijken erg duur...), niet alleen voor ons, arme belastingbetalers, maar ook voor bedrijven, lobbyisten enzo...
- 'Niemand mag gedwongen worden dwangarbeid of verplichte arbeid te verrichten' (Art.II-5-2) Wauw - een pleonasme en een tautologie in een zin!
- Een kind heeft recht op contact met beide ouders (Art II-24-3). Gelukkig ben ik geen zichh anoniem wanende zaaddonor...