DEN HAAG - Alweer een paar dagen in Nederland. Vandaag is het vrijdag, Koninginnedag, en het weer is prima, zonnig, 23 graden ofzo. De korte broek kan weer aan!

Gisteravond was het tijd voor de befaamde Koninginnenach hier in Den Haag. Jaarlijks komen honderdduizenden naar Den Haag om het feest hier te vieren. De laatste twee jaar heeft de gemeente echter hard haar best gedaan om het wat minder aantrekkelijk te maken. Bijvoorbeeld door geen al te bekende bands meer te programmeren. En die opzet is geslaagd; het was lang niet zo druk als andere jaren; er waren natuurlijk nog steeds wel veel mensen, maar toch was het wat *saai*.

Een bijzonderheid was echter dat dit jaar Louise (ZA) en Nadja (DU) naar Den Haag kwamen (vanuit Amsterdam). Ik kende ze nog uit Airly Beach, Autralie, 2002. Hen ontmoette ik, tezamen met Louises zus Jeanette, die vorige week nog op een haar misliep in Bangkok. Het was erg leuk ze weer te zien en bij te praten. Yvonne ("Von", zus' vriends zus) ging ook mee. Op pad met vier vrouwen! Het was leuk ze allemaal weer te zien, en zeker ook het leukste van de hele Koninginnenach... Bierdrinken bij cafe "Het Binnenhof"...

Verder heb ik me beziggehouden met wat werk, en wat babysitactiviteiten. Zie de foto van mijn nichtje Jasmijn in het kimonootje dat ik vorige week voor haar kocht in Bangkok.

Oh ja, ik ben ook hard aan het studeren op het Thais; ik begin met het alfabet, maar het kost de nodige moeite al die rare kriebels onder de knie te krijgen. Ik heb ongeveer een derde gehad. 44 medeklinkers, en nog 32 klinkers. Zes verschillende letters met de klank "T". Hmmm... daar is vast een reden voor... (die is er inderdaad, maar niet erg overtuigend...)

Fijn dat ik weer een snelle internetverbinding heb, voor apt-get enzo.

-- djcb @ 19:23 | 0 comments

 
DEN HAAG - Vandaag is het bewolkt en fris. Ik moest een jas aan! Dit kan toch niet waar zijn? Maandag was naakt nog te gekleed, en nu moet ik een jas aan... Nou ja, acclimatiseren....

Ik logeer nog bij mijn zuster in Nootdorp (Den Haag). Gisteren heb ik mijn babysit-kwaliteiten eens kunnen beproeven. Ik paste op Jasmijn (het meisje met het Annie-kapsel op de foto bij de entry van dinsdag). Ik heb niet zoveel kinderliedjes in mijn repertoire, is ook zo lang geleden... Maar het ging best goed, al vergat ik haar slofjes uit te trekken toen ik haar in haar wiegje legde...

Verder niet zoveel interessants; ik probeer weer mobiel bereikbaar te zijn, maar toestel is b0rked, en SIM-kaart is verdwenen. Eindresultaat is dat ik een nieuw toestel moet aanschaffen etc. Oh ja, ik begin ook weer wat te werken links en rechts. Maar met name ben ik nog steeds aan het acclimatiseren.

Vanmiddag ontmoette ik mijn oud-huisgenoot Frank R.; de Lipperkerkstraat 108 in Enschede... Dat waren nog eens tijden. Maar tegenwoordig heeft hij zijn eigen bedrijf, TallComponents. Vanavond Koninginnenach hier in Den Haag. Ik ben benieuwd. De foto is uit warmere tijden... Melbourne. *zucht*.

-- djcb @ 18:47 | 0 comments

 
DEN HAAG - 20 graden ofzo... stukje koeler :-)

Ja, ik ben weer terug in Nederland. Vanochtend kwam ik aan op Schiphol, en tot mijn verrassing werd ik opgewacht door mijn familieleden (zie foto). Het was goed hen weer te zien; vooral de kleintjes waren behoorlijk gegroeid, en beide zusters waren behoorlijk zwanger...

Mijn vlucht was tamelijk saai. Na een emotioneel afscheid nam ik de bus naar het vliegveld. Tegen mijn gewoonte in was ik *erg* op tijd voor mijn vlucht, en moest zelfs *wachten*. Ik liet me informeren door een Japanse medewachtende over het reizen in Zuid-Amerika... hmmm... dat klonk interessant! Toen eindelijk dat vliegtuig in. Ik werd omringd door een groep Engelse havenarbeiders o.i.d., die mij vermaakten met hun Thaise reiservaringen. Vervelender was het dat ze nogal *snurkten*. Maar geloof me, wie ooit gebruik heeft gemaakt van het Cambodjaanse bussysteem, klaagt nooit meer over een vliegtuig :-)

En nu in Den Haag. Ik bezin me op volgende stappen. Wel weer wennen in Nederland zeg... en waar moet ik in vredesnaam over schrijven? Nou ja, ik verzin wel wat. Ik moet nog wat coden links en rechts. En morgen schijn ik een luier-verwisselcursus te krijgen, zodat ik op mijn nichtje kan passen.Tja, het kan verkeren.

-- djcb @ 00:00 | 0 comments

 
BANGKOK - Allerlaatste post. Het einde is nabij. Ik ga nu naar de bus rennen. Tot in Nederland.
-- djcb @ 19:51 | 0 comments

 
BANGKOK - Erg heet vandaag. Op mijn laatste dag hier lijkt het nog heter dan voorheen. Alsof iemand met een enorme föhn staat te blazen. Maar in Nederland is het vast een stuk minder warm!

mk

Zaterdag had ik een ontmoeting met Tan en Som, de zusters van Areans verloofde, Opal. Ik kende ze nog van de Thaise kerst die ik in 2002 in Chicago vierde. Ik had ze sindsdien niet meer gezien, en ze waren teruggekeerd naar Thailand. We hadden afgesproken voor de lunch, bij Siam Square, een van de winkelcentra van Bangkok. Dichtbij voor mij (15 min met de bus), maar *ver* weg voor hen.

We besloten te lunchen bij MK Restaurant, een keten van restaurants waar je met je tafelgenoten een pan met kokend water deelt, en daar allerlei groenten en vlees in gooit. En na verloop van tijd weer uithaalt, natuurlijk! ("suki-jaki" -- hmmm, dat klinkt als Japans voor fellatiofobie). Wat een lunch had moeten zijn, werd een enorme maaltijd... Tijd geleden dat ik zoveel heb gegeten... Erg geslaagd!

Daarna besloten we naar JJ Market te gaan, een enorme semi-overdekte markt, waar je alles van t-shirt tot boeddhabeeld kunt kopen, en allemaal tamelijk goedkoop. En je *moet* natuurlijk afdingen, sleutelwoord is hier "peng!" (duur!). Genoeg te zien om wat tijd door te brengen en wat souvenirs te kopen. Op de terugweg nog wat ijs gegeten bij Swensen's, en daarna emotioneel afscheid genomen. Ik zie hen vast nog wel een keer, begin volgend jaar ofzo... inshallah.

Die avond voor het slapengaan nog wat gedronken in een verder Thai-only bar... en nee, dan wil ik *niet* de Hermes House Band horen... *zucht*.

nederlanders overzee

Cathriona schrijft:

Most of the people travelling in cattle class of course were backpackers. There were quite a few aborigines onboard. One woman in particular was travelling with three young children. All black with blond hair. The blond aborigines are quite famous. Rumour has it the Dutch are to blame for this. Apparently some early Dutch explorers "spread their wild oats" anywhere they could and the gene of blond hair is still passed through generations, as is the tradition of Dutch men spreading their wild oats!

Eh?

het eind is nabij

Mijn laatste avond hier heb ik wat gedronken met Aya, de eerdergenoemde Japanse. Ik had haar niet veel gezien deze week, maar ze bleek er nog immer te zijn. En ze kon nog behoorlijk drinken! Na het afronden van onze lange conversatie en drinksessie, is het nu tijd om te gaan slapen... ik heb gedouchet (sp?), en ben klaar om te gaan slapen. Mijn laatste avond + nacht hier...

En op de valreep ontdekte ik net nog een aardige feature hier; op de eerste verdieping blijkt een shagroom; voor 150 baht kun je de kamer huren voor een uur ofzo, tezamen met een lokale schone (m/v/m+v/?). Toen ik van het toilet gebruik wilde maken (ook op de eerste verdieping), hoorde ik een overduidelijke Brit een conversatie afsteken die eindigde met "I will walk you home" (wat een gentleman!). Nieuwsgierig als ik ben, zag ik hen de kamer verlaten, en de trap aflopen. Een blozende Brit en een overduidelijke prostituee. Ik maakte de foute een seconde te lang naar de "dame" te kijken. Terstond liep ze weer naar boven in mijn richting. Business is business! Gelukkig herinnerde ik mij de woorden van de Profeet, meer dan tien eeuwen voor De Sade:

The whore and the whoremonger scourge each of them with an hundred stripes; and let not compassion keep you from carrying out the sentence of God, if ye believe in God and the last day: And let some of the faithful witness their chastisement.

[Sura XXIV]

Naast de religieuze bezwaren is het natuurlijk ook nogal een dure hobby. Maar wat een heerlijk Bangkok-cliche om deze laatste avond nog mee te maken!

42

Mijn laatste bericht uit Azie... In de nacht van maandag op dinsdag (vanavond) vertrek ik. Terug naar Nederland. Leuk om mijn familie weer te zien, maar verder zie ik er niet echt naar uit. Nou ja, zo is leven. In ieder geval kan ik het EK voetbal goed bekijken :-) Ik heb een geweldige tijd gehad in Australie, en in Azie. Ik heb veel gedaan, gezien en geleerd. Veel nieuwe vrienden gemaakt, en weinig vijanden. Als het aan mij lag zat ik nu nog in Australie, maar ja... het lag niet aan mij.

En gelukkig heb ik de foto's nog! Ik heb meer dan zeshonderd foto's. Na enige censurering blijven er nog minstens 450 over. En dat zijn meer foto's dan een gemiddelde dia-avond verdragen kan! Maar voor mij is elke foto een etiket op een herinnering. Zoveel herinneringen, verhalen... als ik het allemaal op zou schrijven zou niemand me geloven.

Ik blijf m'n dagboek voorlopig maar bijhouden, denk ik. Hopelijk beleef ik ook in Nederland voldoende avonturen om het een beetje interessant te houden. Anders moet ik schrijven over wat ik gisteren op televisie zag enzo...

Een vriendelijke groet aan de lezers van mijn dagboek, mijn virtuele medereizigers gedurende al die maanden. Het was een waar genoegen! Maar de reis is nog niet voorbij. De reis gaat altijd maar verder, en verder, en ...

-- djcb @ 09:58 | 0 comments

 
BANGKOK - Vrijdag. Vandaag is het nog heter dan anders. Maar in vlaag van extravagantie heb ik nu een kamer met air-conditioning. En zit ik nu heerlijk in de koelte te typen. Voor verdere afkoeling zorgen enige blikjes Chang-bier. Het vrijdagmiddag-gevoel!

Zojuist een biertje gedronken (nou ja, hij dronk een zwoele cocktail) met een medebewoner; een in Sydney woonachtige Thai, en onmiskenbare homo. Hij was iets te vriendelijk, en ik maakte mijn voorkeuren wat te duidelijk bekend. Ik ben hier ook nergens veilig... Ik hoorde de verhalen over Song-Krap (het Thaise nieuwjaar), waarbij het hier werkelijk stampvol is met mensen die emmers water en talkpoeder naar elkaar gooien. Jammer dat ik dat gemist heb. Nou ja, de volgende keer dan maar.

Mijn ontmoetingen met Dan en Jeanette (zus van Louise -- uit Australie 2002) gaan wat moeilijk, maar wat betreft Dan geef ik de moed nog niet op.

k&k

Ik ontdekte dat er een kier zit in de (Boeddha-zij-dank afgesloten) tussendeur naar de kamer van de buren, een stel Thais. Nu was ik niet echt geinteresseerd in een "begluur uw buur", maar het was wel intrigerend. Na een dag realiseerde ik me dat die kier natuurlijk ook de andere kant op werkt. Hmmm... voor alsnog is muziek het meest interessante dat die kier overgebracht heeft. Ik laat mij de Thaise Ben Kramer welgevallen, en de buren moeten het doen met mijn Slayer (ben nogal in een muzikale retro-stemming... Angel of Death).

Bij de vorige entry heeft mijn goede naam natuurlijk enige schade opgelopen, vanwege de foto's van, eh, danseressen. Ter compensatie heb ik vandaag de National Art Gallery bezocht. Daar mocht ik natuurlijk *ook* niet fotograferen, maar ach... De Art Gallery toont veel verschillende stijlen, en van nogal verschillende kwaliteit. Zeg ik, als "kunstkenner" :-) (voor een korte introductie in de beeldende kunst, lees dit (grappig); of ga naar ArtOlive!)

Gisteren liep ik wat doelloos rond, en eindigde in een bar, specifiek. Er zijn hier veel bars voor "farang" (westerlingen) en voor wie met hen in contact willen komen, maar dat wordt op zeker moment wat vervelend. Achter Khao-San zijn wat minder toeristische bars. Ik dronk wat en sprak met wat mensen, die in hun beste Engels hun nieuwsgierigheid de vrije loop lieten.

brede rivieren door oneindig laagland

In de vroege dinsdagochtend vlieg ik terug naar Nederland. Vreemd hoor. Na maanden in Australie en weken hier... Ben benieuwd of ik weer een beetje aarden kan in Nederland. Het is natuurlijk leuk om mijn familie weer te zien (en het worden er steeds meer!). Maar Nederland? We zullen zien. Tijdens het reizen besef ik vaak dat ik Nederlander ben, en dat mijn gedachten en gedragingen daardoor gevormd zijn. Maar het Nederlandse nieuws laat me nogal koud. En de laatste keer dat ik door Den Haag liep, werd ik een beetje verdrietig... Bangkok is ook overbevolkt, maar... anders. En, zeg, Sydney is een prachtiige stad; doet alles goed wat Nederlandse steden fout doen.

Ik blijf in ieder geval schrijven in deze "ChangeLog". Mijn reisverslagen zijn vast interessanter dan mijn belevenissen in Nederland, maar ach... En dan heb ik nog wat ongepubliceerde verhalen... Nou ja, die komen in het boek! :-) Wie vragen heeft over de verre streken die ik bezocht, kan me natuurlijk altijd een berichtje sturen.

Ik kan iedereen aanraden zo'n online dagboek of 'blog' te openen; het is gemakkelijk en gratis, bijv. via Blogger

-- djcb @ 16:06 | 0 comments

 
BANGKOK - Woensdagochtend. Het is alweer heet. Ik ben vandaag tamelijk vroeg opgestaan (ca. 07:30, en heb de krant gelezen, een beetje ontbeten enzovoort. Mijn vorige entry stopt op zaterdag, maar wat is er sindsdien gebeurd?

same same... but different

Zondag ben ik vertrokken vanuit Kuala Lumpur. Ik nam de bus naar Hat Yai (in Zuid-Thailand), een belangrijk knooppunt voor busverbindingen in de regio. Eerder schreef ik al dat het wat onrustig is in het zuiden; wel, op zondag werd in Had Yai een spoorwegbeambte doodgeschoten. En maandag werd een politiepost aangevallen (drie gewonden). Verder werd op zeker tien plekken brand gesticht. Twee mensen doodgeschoten door schutters op een motorfiets. Enzovoort. Het lijkt allemaal het werk van islamitische separatisten. Toeristen zijn overigens geen doelwit. Nog niet.

Maar ik kwam gelukkig veilig aan in Hat Yai, na een busrit van zo'n zeven uur. Snel een ticket gekocht voor Bangkok. Ik kocht *natuurlijk* het allergoedkoopste ticket. Dat betekent een bus vol met locals, met weinig ruimte voor knieen enzo. In dit geval bleek het nog mee te vallen. En het bleek dat mijn el-cheapo buskaartje inclusief een maaltijd was! In een wegrestaurant at ik met vier zwijgende Thais een berg rijst en wat 'spicy' groenten en vis.

Uiteindelijk was het ongeveer zes uur 's ochtends toen ik eindelijk in Bangkok aankwam, zo'n twintig uur na vertrek vanuit Kuala Lumpur. Nauwelijks geslapen. De bus bracht me bij de zuidelijke bus-terminal, en ik deelde een tuk-tuk (brommertaxi) met een Japanse (de enige non-Thai in de bus) richting Khao-San Road. Er was nog ruimte in Guesthouse 99. Een kamer op de bovenste verdieping ditmaal, en een balkon met uitzicht op straat. Na kort de ogen gesloten te hebben speelde ik 's middags voor gids voor de Japanse. We bezochten de Golden Mount, een tempel op een heuvel, die een prachtig uitzicht biedt over de stad. Na de beklimming van de heuvel was er gelegenheid voor het uitvoeren van diverse diepzinnige Boeddhistische rituelen. De manier waarop de Thais (en anderen) allerlei rituelen toegevoegd hebben aan de leefregels van Boeddha doet soms denken aan het katholicisme. Overal glinsterend goud en bonte kleuren; uitbundige beelden en versieringen.

Helemaal op de top was een platform dat het beste uitzicht bood. Om religieuze redenen moest je je schoenen uittrekken. (Nou ja, "religieuze" redenen, Boeddhisten hameren er altijd nogal op dat het geen religie is...). Op mijn blote voeten op het bloedhete platform... ik moest toch even aan Emiel Ratelband denken met zijn hete kolen. "Koel mos - koel mos".

Na de tempel kwamen we tamelijk toevallig in het initiatieritueel voor een novice. Een lange gelofte. En eindelijk mocht hij die oranje pij aan! Familie keek toe, maar leek meer geinteresseerd in hun mobiele gesprekken.

no money no honey

's Avonds was het tijd om Jon (Wine-hacker, nu bezig met MAPI *urrghhh*) weer eens te bezoeken in het broeierige Asok/Nana. De Sky-Train was helemaal in een Nederlandse stemming (zie foto). Overal reclame van Nederlandse bedrijven in het kader van 400 jaar betrekking tussen Nederland en Thailand.

De avond volgde inmiddels geijkt patroon. Bier bij Country Roads, bier in een van Nana gogo-bars (waar je helaas niet mag fotograferen...). Een wervelende show, dat zij gezegd, met twee danseressen en de erotiserende (?!) klanken van Rammstein. Daarna Thai-karaoke in Soi-39, met whisky ditmaal. Tot het ochtengloren... bedenk daarbij dat ik nu bijna twee nachten niet geslapen had. De rest van de dag besteedde ik dan ook aan slapen; bij het schemeren werd ik eindelijk wakker. Up all night, sleep all day.

jesus is coming... look busy

Gisteravond werd dan ook een rustig avondje. Een beetje 'chillen' met wat muziek. Wat code geschreven. Een Baysiaanse taaldetector. En wat later een beetje vanaf het balkon de straat geobserveerd. Net als Kings-X in Sydney! Na een zeker uur zijn er veel prostituees op straat, en naar verluidt zijn het allemaal mannen in vermomming -- ladyboys. "Echte" vrouwen dulden ze niet. Ik zag verschillende klanten in onderhandeling. Zien ze echt niet wat ze doen, of willen ze dat juist? We zullen er wel nooit achterkomen. En misschien is dat maar goed ook.

GLAH!P MAH

Ik vlieg terug naar Nederland op 27 april. Dat wordt lachen!

-- djcb @ 15:33 | 0 comments

 
BANGKOK - De mensen van Ladot hadden maar liefst 72 uur nodig om hun servers weer online te krijgen. Er was - zo lijkt het - een hard disk crash, en ze hebben een backup van weken geleden (!) teruggezet, met foute filepermissies enzo. **zucht**. Maar ik ben dus weer in Bangkok, de laatste halte op weg naar Nederland. Zeer binnenkort. Morgen een verslag van mijn reis hier naar toe, en foto's.
-- djcb @ 16:13 | 0 comments

 
MALAKKA/KUALA LUMPUR - Vrijdag. In Malakka is het bloedheet, maar ik ben inmiddels weer terug in Kuala Lumpur, waar het diluviaans regent. Net als gisternacht in Malakka. Weer eens wat anders.

galjoen

Malakka staat vol met toeristische herinneringen aan vervlogen tijden. Je kunt er zonder twijfel wel een week doorbrengen met het bekijken van allerlei historische monumenten. Ik heb maar een paar dingen gezien. Woensdag was het tijd voor het Portugese galjoen. Nou ja, een niet al te nauwkeurige replica die in haar buik een museum herbergt. De verschillende periodes kwamen weer voorbij - de Malakkaanse hoogtijdagen, en vervolgens de Portugezen, Nederlanders en Engelsen.

De Nederlanders hadden natuurlijk mijn speciale aandacht, en ik vroeg me af hoe men daar nu tegenover staat. Wel, een van de opschriften vermeldde voorzichtig dat men niet onverdeeld positief over die periode dacht. Twee onvertaalde uitdrukkingen hadden het over Paku Belanda (Nederlandse spijker), en Seperti Belanda Mendapat Tanah, wat zoiets betekent als "land kopen als een Nederlander". De Nederlanders schijnen een truc de hebben toegepast; ik betaal zoveel voor het land als de schil van deze appel kan omvatten. De locals stemden toe, en de Nederlander schilde zijn appel. Een hele dun schilletje, dat een lange draad vormde, waarmee een groot stuk land omvat kon worden. En daar zijn die locals nu nog pissig over! Het is natuurlijk al een oude truc. Als ik me goed herinneren, deden de stichters van Carthago iets dergelijks met een huid. Met de Carthagers liep het uiteindelijk niet zo goed af...

De Nederlanders moesten Melakka uiteindelijk (1824) overdragen aan de Engelsen, hetgeen het einde betekende van de Nederlandse aanwezigheid in Maleisie. Totdat.. totdat ik in 2004 besloot hier weer naar toe te komen natuurlijk!

Samenvattend, Melakka is een alleraardigste bestemming voor enkele dagen. Er is *veel meer* te zien dan ik ditmaal gedaan heb; wat nog aardig leek was bijvoorbeeld een soort ATB-fietstocht langs de monumenten in de omgeving. Nou ja, de volgende keer...

pisang

's Avonds at ik wat roti pisang met een ice-milo bij de lokale, eh, toko. Ik liet het mij goed smaken, en keek met wat locals naar het WWF vrij worstelen vanuit de VS. Vijftien jaar geleden keek ik ook wel eens naar de showgevechten tussen overmatig gespierde anabolenslikkers, die elkaar in de ring te lijf gaan. En liefst ook daarbuiten, met stoelen, enzovoort. Het is niet *echt*, maar het Amerikaanse publiek vindt het prachtig. En zo ook hier. Ze schenen de worstelaars bij naam te kennen! (Een van de worstelaars, Jesse Ventura, schopte het later nog tot goeverneur van Minnesota(?)). Nou ja, worstelen is in ieder geval interessanter dan de Beckham-soap, hier nu al meer dan een week voorpagina-nieuws.

Ander nieuws hier: twee mannen worden opgehangen voor het verhandelen van twee kilo cannabis. Ook stokslagen zijn een 'geliefde' straf. Daar staat tegenover dat men het verbod op etalagepoppen heeft ingetrokken (dat gold in de enige staat waar de islamitische partij een meerderheid heeft).

king

Ik las Stephen Kings On Writing uit. Het boek begint met een korte autobiografie, en gaat dan verder met een stoomcursus Hoe Word Ik een Bestsellerauteur. Er zijn natuurlijk veel boeken over het schrijven van boeken, maar dit boek heeft als unique selling point dat het ook geschreven is door iemand die miljoenen boeken verkoopt.

Belangrijkste schrijfregel: schrijf zo min mogelijk *onzin*; dus details weglaten die niet direct aan het verhaal bijdragen. Verder wat stilistische regels zoals het vermijden van zinnen in de lijdende vorm etc. King schrijft plotloos, dat wil zeggen, hij heeft een algemeen idee, maar kent zelf de uitkomst van zijn boeken nog niet. Het lijkt er tenslotte op dat er geen enkele regel is die niet door een of andere bestsellerauteur veelvuldig gebroken wordt. En King geeft toe zelf ook niet precies te weten hoe het werkt. Maar goed, ik kan nu van start met mijn carriere als bestsellerauteur. Zou ik nog op tijd zijn voor het boekenbal van volgend jaar?!

Nu verder met de 5(!) delen van de Hitch-hikers Guide to the Galaxy-trilogie. Dunne boekjes, dat scheelt.

kl

Nu dus weer terug in Kuala Lumpur. Ik heb nog een partijtje gebowld met Aini, waarbij ik glorieus ten onder ging. Het ging wel wat beter, dankzij de ballen met gaten waarin ik mijn vingers ook kwijt kan. Ik probeerde het personeel in het bowlingcentrum (in het Mid-Valley winkelcentrum met wat handgebaren duidelijk te maken dat mijn vingers niet in die andere ballen pasten; dit leidde tot enige consternatie.

Bij wijze van grote-stadsjungle gisteren probeerde ik gisteravond de ratten in de bloemperkjes bij Starbucks te fotograferen. Het stikt hier van die beesten.

Morgen weer naar het noorden. Naar Had-Yai en Bangkok. En met een paar dagen "naar huis". Zo is het plan nu tenminste :-). In Zuid-Thailand is het nog steeds wat onrustig, dus ik hoop dat ik bommen e.d. kan ontwijken. Een enkele bom kan je dag behoorlijk verpesten.

-- djcb @ 16:51 | 0 comments

 
MALAKKA - Nu ben ik alweer anderhalve dag in Malakka, de kuststad in het zuiden van Maleisie. Heel erg warm hier, warmer nog dan Kuala Lumpur.

bas = bus

Dinsdag pakte ik de Bas Ekspres, die bijna ieder uur vanuit KL richting Malakka vertrekken. Het kostte natuurlijk weer bijna niets. Maar na enige tijd in dit soort goedkope landen, treed een soort mentale deflatie op. En vind je een t-shirt duur als het 10 ringit (~ 2,50 Euro) kost. En sta je tien minuten af te dingen voor omgerekend 10 cent.

De bussen hier zijn overigens prima. Weinig op aan te merken. Maar net als in de rest van de, eh, geciviliseerde wereld heeft iedereen hier natuurlijk een mobiele telefoon. Ook in de bus. En mensen betalen voor die ringtone, zeg Für Elise of The Final Countdown. En als je daarvoor betaald heb, zal iedereen 'm horen ook! Dus waarom die telefoon gelijk oppakken als je ook eerst 10 seconden kunt wachten?

onderduiker

Maar uiteindelijk kwam ik aan in Melakka, waar ik gelijk besprongen werd door een aantal 'ronselaars' voor hostels. Ze waren echter niet al te opdringerig, en lieten me gaan nadat ik hun flyer aangenomen had. Na een kleine busrit (bus 17, 50 cent voor locals, 60 cent voor mij -- ausläder-tax?!) kwam ik aan bij The Traveller's Lodge. Het zag er allemaal erg vriendelijk uit, en ze hadden nog plaats... Achter een gordijn was een trapje verborgen. Ik klom op dit trapje, en tastte in het duister. Ik de donkerste spelonk vond ik een luik. Ik opende dat luik en... een kamertje! Kamer "SD" voor super-duper. Niet al te groot, maar niet slecht.

Het hostel bleek ook nog eens een Islamitisch hostel; dat betekent dat je geen varkensvlees of ander non-halal ("haram") vlees in de koelkast mag stoppen. Maar bier mag weer wel, vreemdgenoeg. Nou ja, de Koran verbiedt alleen wijn, en zwijgt over andere dranken. Het is hier goed toeven, en er is veel ruimte om wat rond te hangen, zoals een dakterras. En dat alles voor 12 ringit (minder dan 3 euro) per dag.

toerisme

De reden om naar Malakka te gaan was natuurlijk dat er hier zoveel te zien is. Malakka is een belangrijke stad sinds, zeg, het begin van de vijftiende eeuw. Na enige lokale heerschappij werd de stad achtereenvolgens geregeerd door de Portugezen, Nederlanders en Britten. Het stadje staat vol met herinneringen aan die tijd, oude gebouwen, musea enzovoort. Gisteren heb ik al het een en ander bezocht.

Zie mij met het kanon, in 1706 in Amsterdam. vervaardigd door Jan Albert de Grave en Claes Noorden.

Bovenop een heuvel midden in de stad is een oude kerk, waar Nederlandse hoogwaardigheidsbekleders (en hun kinderen) begraven werden. Ik las een grafsteen met de volgende inscriptie:

Hier onder desen steen
vijt gecloven
leght Theodorus van de
Kerckhoven
In sijn leven was hij vaders
en moeders vreugt
Sijn broeder leefde hij
tot een geneugt
Een jaar min drie dagen
was deze spruit
Doen God de ziel deed gaen
het lichaem uit
En ofter naer sijn uitvaert
yemand vroeg
November vijf men hem
ter aerden droeg
In 't jaer sestenhonderd en
sesmael then
Binnen de stat Malacca
zag men 't geschen

Vierhonderdvijftig jaar geleden...

Verder is er het Stadthuys, tegenwoordig een museum. Fotograferen was niet toegestaan, maar het was interessant en leerzaam. Hoe de Portugezen de stad veroverden (1507), hoe de Nederlanders uiteindelijk (na een beleg van 7 maanden) de macht overnamen (in 1641). En tenslotte, hoe wij de zaak moesten overdragen aan de Engelsen in 1824. Musea hebben het ook altijd over de "Japanse periode" (1942-1945). Japanners waren wreed en weinig geliefd (maar wat te denken van hun voorgangers), maar ze maakten Maleisie (ongewild) klaar voor de onafhankelijkheid ("merdeka").

Na mijn ontbijt is het tijd voor wat meer toerisme! (...) Da's inmiddels ook voltooid. Maar daarover bericht ik morgen...

-- djcb @ 11:26 | 0 comments

 
KUALA LUMPUR - Erg warm vandaag. Gistermiddag zware regenval en donder en bliksem. Maar nu is het weer droog (en warm).

ei

Ik ben de paasdagen rustig doorgekomen. Natuurlijk merk je er hier niet zoveel van - Jezus is hier slechts een "gewone" profeet. Maar goed, het kruizingsverhaal is in Nederland ook niet erg bekend, voor zover ik me kan herinneren. En The Passion of the Christ zal daaraan niet veel veranderd hebben. Nee, bij pasen draait het vooral om paashaasjes en het zoeken en eten van eieren. Maar ook die heidense figuranten zul je hier niet vinden. Hier is pasen gewoon een zondag.

Ik heb het feest gevierd met wat ontspanning (wat anders - rondhangen leek me wat ongepast). Een goede plaats om te ontspannen is Starbucks Coffee, waar je veel teveel betaalt voor je koffie. En daar dan urenlang in een luie stoel blijft zitten. Ik geloof dat er plannen waren om Starbucks ook in Nederland te openen; de rest van de wereld staat er al vol mee.

Ik las er wat kranten, de Star en de New Straits Times. Vader dwingt dochter de vloer te likken na tegenvallende schoolresultaten. 15 maanden cel. Voor de vader. En voorpaginanieuws - David Beckham blijkt ook een affaire gehad te hebben een in Maleisie geboren mevrouw. Zegt ze. Zo dom zal Beckham toch niet zijn?

vcd

Ontspanning is natuurlijk ook te vinden in de bioscoop. Maar waarom naar de bioscoop gaan als je ook thuis films kunt bekijken? Ondanks periodieke acties van de Maleisische overheid worden hier overal DVD's en VCD's aangeboden, van recente bioscoopfilms. Dubbel illegaal zijn seksfilms, die hier onder de toonbank worden aaangeboden. Diertie pieksjurs sir?.

Voor minder dan twee euro kocht ik de Hidalgo-VCD. De kwaliteit van een DVD is natuurlijk een stuk beter, maar helaas heb ik hier geen DVD-speler. De film was best aardig. En ach, wie klaagt er voor dat geld over de Chinese en Maleise ondertiteling? De film is een soort Cannonball Run. Maar dan een western. Maar dan in het Midden-Oosten. Niet al te opzienbarend, maar gelukkig ook niet al te irritant, zodat ik voor het einde in een heerlijke slaap kon wegzakken. Ontspannen.

net

Of ze een straat nu "thanon", "soi" of "jalang" noemen, in Azie lijkt er geen enkele zonder internetcafe. Natuurlijk ook een uitstekende plek om je een beetje te ontspannen. Tenminste, als je een plek kunt vinden zonder schreeuwende tienerjongens die hun elektronische oorlogen uitvechten. Hier vlakbij is zo'n plek. De tienerjongens hebben hun eigen goed geisoleerde hok, zodat anderen ongestoord hun online-activeiten kunnen ontplooien. Email, chat en het lezen van webpagina's. Of zoals mijn buurman vanochtend, die met een grote stapel diskettes naar het internetcafe gekomen was. En hij zou niet weggaan voordat al die diskettes gevuld waren met afbeeldingen van blote mensen. In diverse creatieve posities.

Ikzelf had ditmaal meer interesse in het lezen van wat email. Het is vervelend dat ik hier nergens mijn laptop aan het net kan hangen, zodat ik mijn mail ongefilterd via webmail moet lezen. Op de vijftig emails zijn er misschien twee of drie die *geen* spam zijn. Via een semi-ingenieus systeem kan ik mijn mailbox toch op een floppy krijgen en offline en gespamfilterd lezen, maar handig is anders. Eerder al had ik Al Q'uran gedownload, en heb een stuk gelezen. Best interessant, maar wat vergezocht allemaal. Misschien is religie niet mijn ding.

Nu naar Malakka.

-- djcb @ 05:44 | 0 comments

 
JUNGLE - Warm, wat anders? Zojuist wederopgestaan na een tropische nacht. Tijd voor een koude douche om de zilte sedimenten van mijn huid te spoelen... en dan het mos van mijn tanden.

welcome to the jungle

Maleisie staat natuurlijk ook bekend om haar regenwouden; in de jaren '80 zag ik Sandokan en Frank Buck hier al door de jungle rennen. En nu was het mijn beurt. Even ten noorden van Kuala Lumpur ("KL" voor vrienden) is een stukje jungle toegankelijk gemaakt voor weekendavonturiers zoals ik. De jungle... vol met gevaren... you know where you are? you're in the jungle baby!

Een lange wandeling werd het, over een lastig pad. Over boomstammen, niet uitglijden over de gladde stenen in de stroom. Mieren van een paar centimeter, bloedzuigers, hagedissen. Overal die geluiden - de oerwoudsymfonie. Ieder moment kan een of ander wild beest besluiten zich op me te storten. En niemand die me helpen kan. Maar natuurlijk ga ik door. Natuurlijk. In mijn hand mijn namaak Zwitsers zakmes. Het zweet druipt van mijn gezicht, maar opgeven zal ik nooit. En tenslotte ben ik er. De top. Waar een groep schoolkinderen wacht om ook over die 200m hangbrug te lopen. 5 ringit.

Vanaf die hangbrug kan ik KL zien. Als ik goed kijk kan ik zelfs KLCC zien (met de Petronas Towers, vervaagd door de vervuilde lucht boven de stad. Maar de gebouwen komen steeds dichter bij. De beschaving rukt op. Ik was nog net op tijd.

hi

Op mijn terugtocht naar de beschaving tref ik een terras vol Chinezen. Terwijl ik voorbij loop, valt het gesprek stil. Voor een moment vergeten de Chinezen hun bier, stoppen ze met rochelen of het liefkozen van hun langharige moedervlekken. De blikken zijn op mij gericht. Tenslotte spreekt een van hen. "Hi, John"!. Alle blanken heten John. Wat kan ik antwoorden? "Hi, Chang!". Hilariteit.

Nu is het tijd voor die douche. En dan een ontbijt. Een paasontbijt - koffie met een donut. Hier geen paashazen en ik zoek tevergeefs naar eieren. Om nog maar te zwijgen over JC. Maar ja, Hij is ook maar een gewone profeet, een van vele voor Mohammed, de Laatste. Desondanks... Vrolijk Pasen!

-- djcb @ 10:13 | 0 comments

 
GENTING HIGHLANDS - Warm, warm. Maar ook veel regen.

Ik krijg dagelijks tientallen e-mails die mij vragen nog eens een foto van mij te plaatsen :-). Nou, aan dat verzoek voldoe ik natuurlijk graag... (hmmm... ik zie er een beetje belabberd uit. Ligt aan mijn camera). Een aardige plek om te gaan (in KL) is KLCC, het winkelcentrum bij de bekende Petronas torens.Het moet wel het meest "westerse" stukje Maleisie zijn. En 's avonds is kun je de fonteinen bekijken - zie foto! Bovendien zijn er uitstekende boekwinkels, en het merendeel van de boeken is in het Engels. Ik kocht Stephen Kings On Writing *zijn boek over het schrijven van boeken). Ik kan altijd nog schrijver worden met mijn reisverhalen :-)

historie

Ik bezocht het historisch museum in Kuala Lumpur. Erg interessant. Via allerlei prehistorische vondsten kwam ik terecht in de meer recente geschiedenis. Maleisie (Malakka) werd ingenomen door de Portugezen aan het begin van de zestiende eeuw. Maar in 1640 (iirc) namen de Nederlanders de zaak over, tot aan het begin van de negentiende eeuw. Nederlanders en Engelsen sloten een verdrag, waarbij Nederland zich terugtrok in Indonesie en de Engelsen het hier voor het zeggen kregen.

Alles veranderde met de Tweede Wereldoorlog, toen de Japanners de toko overnamen van de Engelsen. De Japanners wisten enige steun te vinden voor hun boodschap "Azie voor de Aziaten". Daardoor geinspireerd, verwierf Maleisie in de jaren '50 de onafhankelijkheid. Brunei en Singapore gingen hun eigen weg. Sinds de onafhankelijkheid heeft Maleisie slechts 5 minister-presidenten versleten! De huidige, "Abdullah" zit er nog maar kort, maar iedereen denkt nog met weemoed aan Dr. Mahatir, die die positie liefst 22 jaar bekleedde! En dat in een democratie.

Maar ik kan het aanraden, het historisch museum in hartje KL. Loopafstand vanaf China Town.

gok

Ik maakte een aardige excursie naar de zg. Genting Highlands. Ik nam de bus vanuit KL (zo'n anderhalf uur). Een doldwaze taxirit over een bergweg vol met haarspeldbochten, en ik werd als een sok in een centrifuge tegen de diverse ramen geplakt. Maar toen was ik er...

En daar bovenop die berg, is een amusementsstad gebouwd, met als belangrijkste doel: gokken. Er is ook een pretpark, en wat andere dingen, maar het draait toch vooral om het casino. Niet zo verwonderlijk dat de klandizie voor 90% uit immer goklustige Chinezen bestaat. Uit de 40% Maleisiers van Chinese afkomst, maar ook uit Taiwan, Hong Kong. Allah is niet zo dol op gokken, dus, ehm, Maleisische Maleisiers zie je er nauwelijks. Aardig om eens rond te kijken, hoewel ik gokken persoonlijk nogal saai vind, en een beetje dwaas voor iedereen die een beetje van kansrekening begrijpt.

Maar ach, een middag houd ik het wel uit in zo'n oord. Het beste is nog wel de terugweg via een kabelbaan. Een kwartier lang zwevend boven die jungle op weg naar het dal.

Belangrijkste nieuws in Maleisie is de Kwestie-Beckham. Wat deed David Beckham wel of niet met zijn assistente. En wat vindt zijn vrouw daarvan.

plannen

Plannen zijn nog onduidelijk. Volgende week is dat nieuwjaarsfestival in Thailand, met water en talkpeoder enzo. Hmmm... Ik ga mijn tanden nu zetten inroti-pisang, een bananenpannenkoek met een scherpe saus.

Oh, Suuz was gisteren jarig... gefeliciteerd!!!

-- djcb @ 16:44 | 0 comments

 
KUALA LUMPUR - Warm en zonnig.

Vandaag weer wat foto's. Waaronder een foto van mijzelf; onbegrijpelijk dat een megalomaan als ik zolang geen foto's van mijzelf geplaatst heb! Links (op de achtergrond) de Petronas-torens. Ooit het hoogste gebouw ter wereld, maar ik weet niet of dat nog steeds zo is. En je kunt het bezoeken, zoals al aangaf. En rechts de eerdergnoemde Aini (er is niets mis met haar ogen, maar mijn foto's-uit-de-losse-hand zijn soms wat shaky...).

Het kostte de nodige moeite om een nieuwe USB-kabel te vinden voor mijn camera, maar uiteindelijk lukte het. Natuurlijk was de kabel belachelijk duur. Maar gelukkig werd de prijs gehalveerd zodra ik dat verzuchtte. Ik wist niet eens dat je er kon afdingen. Ik dong nog wat verder af en heb een nieuwe USB-kabel. Nog steeds duur, overigens. Derhalve vandaag weer wat foto's van de afgelopen dagen.

Ik bezocht de Nobelprijs-tentoonstelling in het centrum voor technologie. Erg interessant. Een flink deel van de tentoonstelling bestond uit allerlei apparaten om allerlei fenomenen te verklaren (licht, geluid, gravitatie). Altijd leuk die proefjes (eigenlijk bedoeld voor schoolkinderen...).

Hier in het straatbeeld zie je overal de foto van de nieuwe premier Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi (Abdullah voor vrienden), de opvolger van Dr. Mahathir, die het land sinds mensenheugenis leidde. Laatstgenoemde heeft een wat twijfelachtig imago in het westen, maar in Maleisie is hij een soort vaderfiguur. En zijn opvolger Abdullah heeft de zaak overgenomen, nadat de partij onlangs de verkiezingen gewonnen had. Verliezer was de islamitische Pas-partij, die slechts in een van de staten de meerderheid wist te behouden. Ok -- genoeg politiek.

-- djcb @ 09:26 | 0 comments

 
KUALA LUMPUR - Niet al te warm vandaag. Bewolkt. En een enorme regenbui. In een wat teleurstellende ontwikkeling lijkt ik *ergens* mijn USB-kabeltje te zijn kwijtgeraakt, en kan ik helaas geen foto's toevoegen... Ik zal vandaag nog een vervangend kabeltje zoeken. Vlak daarna duikt het originele kabeltje dan natuurlijk weer ergens op. *zucht*

Kuala Lumpur is een aardige stad; zoals ik al eerder aangaf is er veel veranderd, gerenoveerd en nieuw gebouwd sinds de vorige keer dat ik hier was (2002). Veel luxe winkels enzo. En zeker wat welvarender dan, zeg, Bangkok. Er zijn ook veel bezienswaardigheden, zoals de Petronas Towers, de twin towers van Maleisie. 's Ochtends kun je gratis een kaartje afhalen voor een bezoek 's middags. Maar ja, dat had ik twee jaar geldeden al gedaan.

De Maleise taal (die erg sterk lijkt op het Indonesisch) is ook een stuk makkelijker te doorgronden dan het Thais. Zoveel leenwoorden - teksi, aiskrim, minit - maar vooral natuurlijk door het Latijnse alfabet. Ik heb een woordenboekje gekocht, en loop de hele dag woorden te vertalen. Terima Kasih (bedankt!). Ik kocht ook een horloge, 100 ringit ~ 2 euro. Geen zin om af te dingen. Bij mijn eigenlijke horloge is de functie om de tijd te verstellen, verloren gegaan, wat het nogal nutteloos maakt bij het reizen.

Hier in het hostel werd ik zowaar herkend door iemand die hier werkt, en met wie ik twee jaar geleden een avond bang over voetbal sprak; die het wedstrijdve loop van Duitsland - Nederland van '74 uit zijn hoofd kent. Grappig. Ze zijn hier trouwens gek op Europees en vooral Engels voetbal; overal hangen televisies met Premier League wedstrijden, en ik zag zelfs een Manchester United-winkel, voor Van Nistelrooy-onderbroeken enzo.

Ik ontmoette Annie/Aini, een meisje (nou ja, "meisje" -- 29, ik neem de gewoonte van mijn vader over om elke vrouw jonger dan mijzelf als "meisje" te betitelen) dat ik goed ken van eerdere reizen in de regio (zie bijv. eind augustus vorig jaar); ze is tamelijk islamitisch, maar gelukkig niet al te explosief. Als rondreiziger is het altijd aardig om wat locals die wat kunnen vertellen over de plek waar je bent. We speelden om de overwinning in een potje bowling, twee jaar geleden gestart. Ik verloor jammerlijk; excuus hier is dat de bowlingballen hier hele kleine gaatjes hebben waar ik mijn vingers niet echt in kankrijgen. En weer uit kan krijgen natuurlijk - en daardoor belandde menige bal in de goot.

We bezochten ook Planet Hollywood, en probeerde de aanwezige kleiafdrukken van filmsterhanden. Bruce Willis, Johnny Depp en Charlie Sheen hebben hele kleine handjes. Maar SChwarzenegger en Stallone hebben hele grote handen. Laatstgenoemde wist zijn handen bovendien in een wel hele rare positie te manoevreren; mijn polsen zijn nog steeds pijnlijk. Bijna zo pijnlijk als die keer dat ik probeerde de polsbewegingen van Thais traditioneel dansen onder de knie te krijgen...

Ik heb hier nog geen internet-cafe gevonden waar ik m'n laptop kan aansluiten, maar via een constructie met ssh, fetchmail, procmail en een bevriende machine in Nederland kan ik toch mijn mail lezen op een semi-efficiente manier. Ik kan natuurlijk webmail gebruiken, maar in mijn geval is dat erg vervelend, omdat zeker 90% van mijn mail bestaat uit spam. Bovendien is de webmail buiten mijn controle, en werkt het verwijderen van mail niet. *zucht*.

Tijd voor mijn brunch. Hopelijk morgen eindelijk wat foto's...

-- djcb @ 09:37 | 0 comments

 
KUALA LUMPUR - Vanochtend ontwaakt in Kuala Lumpur, nadat ik er gisteravond aankwam. Erg warm hier. Nog geen foto's - die komen later... Gisteren vertrok ik uit Georgetown, Penang, richting Kuala Lumpur. Zo'n vijf uur met de bus. Ik checkte-uit bij "37 Inn", en het personeel scheen dat nogal erg te vinden; drong aan op omarmingen enzo (mmmm zwetende chinezen). Ik vroeg me af of ik de wisselkoers een factor 10 verkeerd had ingeschat ofzo. Maar goed, in de bus. De lange-afstandsbussen hier zijn erg comfortabel. De stoelen zijn als een troon. Meer dan voldoende ruimte. Bovendien is het wegennet hier prima in orde, dus de busreis verliep gladjes. Afgezien van het weer dan, ongeveer halverwege begon een tropische regenbui, en die hield aan tot in Kuala Lumpur. Wat een water. De bus leek wel een u-boot. Ondanks dat, veilig aangekomen in de Maleisische hoofdstad. Hoewel ik op een voor mij bekend punt werd afgezet (het busstation), duurde het wel even voordat ik dat door had. Ze hebben hard gewerkt hier, de afgelopen twee jaar. China Town is nu voor een groot deel overdekt. Er zijn meer winkels, alles is nogal opgeleukt. De voetgangerslichten hebben zelfs een geanimeerd groen mannetje om aan te geven dat je nu mag oversteken. Ik verblijf weer in het hostel waar ik al eerder verbleef. Zelfs daar bleek de zaak opgeschoond en opgeleukt te zijn. Maar ze hebben hun Spartaanse karakter kunnen behouden :-) En koude douches hier blijken een stuk kouder dan in Penang (maar nog altijd een stuk warmer dan in Scheveningen...) Vandaag ga ik de stad eens wat verder verkennen. Tot nu toe ziet het er goed uit!
-- djcb @ 07:34 | 0 comments