2005-05-31
 
STUTTGART - Dinsdag. Vandaag is alweer de laatste dag van GUADEC. Het erg goed! Er waren erg veel interessante presentaties, en ik sprak met 10e6 interessante mensen. 'Rocksterren' als Miguel en Nat of Robert Love, en met zoveel anderen - de mensen die mijn dagelijkse software maken. Sprak met een Australiër die als deel van de Australisch onderzoeksinstituut. een soort video-blogging applicatie had gemaakt, op basis van o.a. de Ogg/Theora videocodec. Natuurlijk bekeken we meteen de mogelijkheden om zijn software op onze 770 te gebruiken! Iedereen was erg enthousiast over onze aankondigingen, en een aantal mensen was al direct druk mee aan het spelen. Er zijn natuurlijk nog wel wat ruwe randjes, maar over het algemeen lijkt het allemaal best aardig te functioneren. Anders krijg ik heel wat email...

Gisteravond was de GUADEC-party, waar alle Gnomes tezamen kwamen; dat was erg interessante. Wederom weer met heel veel mensen gepraat, bijvoorbeeld met de Farsight mensen, zoals Ole André Vadla Ravnås, die het MSN-Messenger webcam protocol ontrafelde. En wel door de MSN-Messenger binary te decompilen(!). Hij kreeg zelfs een baan aangeboden bij Microsoft, die hij natuurlijk weigerde... En ik sprak met Tor, die Evolution naar Windows aan het porten is; hij woont ook in Helsinki. Interessant figuur... En dan iemand van Helix (Real), GStreamer-Wim (Fluendo), de Immendio's, etc. etc. Ik sprak ook met Jorn, die allerlei interessant nieuws had, en de Russisch-Estse betrekkingen bediscussieerde met een van mijn Russische collega's. Het werd tamelijk laat...

Meer nieuws, en foto's enzo op Planet GNOME.


2005-05-30
 
STUTTGART - Maandagochtend, GUADEC gaat verder.

De dag begon met de Keynote van Mark Shuttleworth van Ubuntu. Hij maakte zijn fortuin ooit door een Certificate Authority op te zetten (Thawte), en die op het toppunt van de internet-hype te verkopen. Daarna werd hij kosmonaut, en heeft hij Ubuntu opgezet, op dit moment de hipste Linux-distributie. Hij kwam over als een sympathiek figuur, en zijn verhaal sprak mij ook aan. En hij bleek zelf nog code te schrijven. Enkele collega's die ook het Debian project werken, waren wat terughoudender. Oh well.

Daarna bezocht ik een sessie over panel applets; best interessant, al was ik het niet overal eens met de spreker (ie. DBUS / shared-lib applets). Terwijl ik dit schrijf zit ik bij de Lightning-talks, waarbij iedereen enkele minuten krijgt om zijn projectje te tonen. Vele interessante ideeën kwamen voorbij, vele waarvan ik nog nooit gehoord had. De absolute winnaar was wel de presentatie van iemand met allerlei geile 3D-effecten liet zien (de playstation-generatie ziet graag plaatjes :-). De hele GNOME-desktop werd als het ware op de zijde van een kubus geprojecteerd, die vervolgens soepeltjes geroteerd werd (er is vast iemand die nu zegt 'de Amiga deed dat al in 1987', maar het was toch erg indrukwekkend).

Gisteravond gingen met een hele club uit eten, mensen van Nokia, Immendio en nog wat andere ongeïdentificeerden. Een biertje kost hier €2,90, *amazing* ik zit al te lang in Finland. Na eten en bier liepen we richting het stadspark - een beboste heuvel die uitkijkt over de stad. Tien minuten lopen door een aardedonker bos - en daar verscheen de biergarten (...). Prachtig.


2005-05-29
 
STUTTGART - Ik zit nu bij de openingspraatjes tijdens de GUADEC in Stuttgart. Seth Nickel bediscussieert usability en de karakteristieken daarvan, aan de hand van een *condoom*: you may not be in a mood to read detailed instructions. Grappige metaforen voor computersoftware zijn niet altijd grappig, maar in dit geval werkte het best aardig.

Het waren interessante dagen nadat we woensdag de Nokia 770 aan de pers hadden gepresenteerd. Iedereen stuurde elkaar links etc. Over het algemeen waren de commentaren best positief; er waren nog wat mensen die 'nog niet overtuigd' waren, maar goed. Hier is natuurlijk iedereen erg enthousisast; preaching to the choir enzo...

Vrijdagavond bezocht ik de dakbar van het Sokos hotel, samen met alle andere hippe mensen van Helsinki:-) Uitkijkend over Helsinki, de zonsondergang... prachtig! Ik dacht zelfs dat ik mijn huis nog kon zien, een paar kilometer verderop. Daarna nog wat bier in Molly Mallone's, en wat gepraat met mensen die ik in meer of minder mate kende. (...) naar huis, mijn tas ingepakt, en nog *net* op tijd voor de 04:45 taxi naar het vliegveld. Via Kopenhagen naar Stuttgart. Het is hier erg warm, >30°C, beetje door de stad gewandeld. Gisteravond het pre-GUADEC gebeuren, zoveel bekende gezichten, twintig 770s verloot, gegegeten, gedronken. Ik was behoorlijk moe toen ik uiteindelijk sliep (een drukke dag met een slapeloze dag daarvoor...). Later meer.


2005-05-25
 
HELSINKI - Woensdag. En nog steeds een zonnige dag. Ik zie er niet veel van, maar de gedachte dat het er buiten zomers aan toegaat is toch leuk :-). Nou ja, tijdens mijn lunchpauze toch maar naar buiten gegaan en van de zon genoten, ijs gegegeten, dat soort dingen. Vorig jaar schijnt Finland nogal een beroerde zomer te hebben gehad, maar het begint nu in ieder geval goed!

Vandaag is hier een tamelijk belangrijke dag, want we hebben ons topgeheime werk, de Nokia 770 Internet Tablet gepresenteerd aan de pers, in New York nog wel. Met hippe dingen als Linux, GTK+/Gnome, GStreamer, mobiel internet etc., en zelfs een SDK. (btw, het is geen telefoon). Dit is nog niet de consumentenrelease, maar die voor de pers. En nu champagne:-) Later meer details.


2005-05-24
 
HELSINKI - Maandag. Het zonnige weekendweer is ten einde, net als het weekeinde zelf. De grauwe werkelijkheid dringt zich op... Vandaag weer eens wat aan het code-reviewen geslagen, altijd een interessante activiteit, maar zeker niet om hier veel woorden vuil aan te maken. Het weekeinde was een stuk interessanter.

Vrijdag ging ik naar Tallinn, met de langzame boot - drie uur op de Meloodia. Ik had mijn ticket telefonisch geboekt, mijn naam acht keer in diverse richten gespeld, en op mijn ticket stond DIIRK PENEMA! Maar goed, ik kon aan boord. Ik verwachtte eigenlijk een schip vol met lallende Finnen, maar dat viel erg mee. Het schip was niet erg vol, en ik kon een behoorlijk eind lezen in mijn boek - totdat een bandje Finse liedjes speelde, en bleek dat ik vlak naast het podium zat. Toen ben ik maar op het dek gaan staan, muziek in mijn oren, wind door mijn haar, kijkend naar de zonsondergang, geweldig! Hail to thee o Force of Will. Om half twaalf was ik in Tallinn, waar ik werd opgewacht door Jorn.

Zaterdag stonden we tamelijk vroeg op voor een tochtje naar Narva, een stadje in het uiterste noordoosten van Estland, direct aan de grens met Rusland. Het gebied is nogal achtergesteld, kent een zeer hoge werkloosheid, AIDS en zwaar vervuild tijdens de Sovjet-overheersing. In het landschap zijn overal nog nasmeulende ashopen zichtbaar - Mordor. Waarom we dan nu juist daarheen gingen (drie uur met de bus), tja. Ramptoerisme misschien? Het motto van de stad ("city of good energy") is wel typisch, gezien de nietsontziende wijze waarop de Sovjets energie wonnen, en waarvan de gevolgen nog steeds zichtbaar zijn...

Maar, al deze vooroordelen ten spijt, het zag er niet zo slecht uit. Dit weekeinde was het uitzonderlijk mooi weer in Estland. Misschien wel 23°C, en dat komt hier niet zo heel veel voor. De troosteloze Sovjetwoonkazernes zien er een stuk beter uit in dat licht, en zelfs de bewoners - groezelige mannen in trainingspak, leren jasjes en grote opzichtige zonnebrillen, goedkope meisjes met korte rokjes en blauwe plekken op hun witte benen.

Het Ests is de officiële taal van Estland, maar in Narva spreekt men Russisch. En geen geen woord Ests (of Duits, Engels, Sanskriet, whatever). Zelfs bij de meest eenvoudige dingen in het Ests (die zelfs *ik* nog begreep omdat Ests een beetje op Fins lijkt) staarden mensen je glazig aan.

Hoewel de Russen Narva tijdens de oorlog kapotgebombardeerd hebben, zijn de etnische Russen trots op hun afkomst. We zagen een oorlogsmonument met kransen met rode sterren enzo. En Narva herbergt het laatste publiek tentoongestelde beeld (in Estland) van Lenin. Op een achterafplekje weliswaar, maar toch. Maar Narva heeft nog meer te bieden, zoals het kasteel. De foto toont dit kasteel aan de linkerkant, de grensrivier (de Narva). en aan de rechter (Russische) kant is nog een kasteel, maar da's niet zo gemakkelijk te bezoeken... Volgens de Esten hoort dat gebied ook bij Estland, maar de Russen denken daar anders over.

Het Estse kasteel was in ieder geval erg mooi. We werden weliswaar opgesloten in een van de expositieruimten, maar het was allemaal erg interessant. Narva en het kasteel hebben een rijke geschiedenis; zo was er de de Slag bij Narva in 1700, waar de Zweden de Russen (onder tsaar Peter de Grote) overwonnen. Na het kasteel genoten we nog wat van de zon en het uitzicht, en toen was het tijd weer terug te gaan. Bij het kopen van een buskaartje voor de terugweg, werden we nog eens ouderwets afgesnauwd in het Russisch. Geweldig!

Terug in Tallinn gingen we het centrum in op zoek naar wat vertier, dat we vonden in de Hell Hunt. De naam doet een biker-café vermoeden, maar niets is minder waar. ('Hell Hunt' heeft iets met een lichte hond te maken, en niet met een helse jacht). Veel Britten daar... We gingen verder naar een wat meer culturele ambiance. In Club Ku Ku(?) luisterden we naar Estse poëzie, die ik niet helemaal op waarde kon schatten, en een aardig skabandje. Na al deze cultuur besloten we te dalen in een duistere kelderbar, waar alle rare mensen van Tallinn zich ophouden, en waar wodka 1 euro kost! Enige tijd later en lichtelijk aangeschoten keerden we huiswaarts.

Zondag was alweer zo'n heerlijke dag, ik werd wakker van de zonnestralen, en vrijwel katerloos. Na een licht ontbijt in de stad was het tijd om de ferry terug naar Helsinki te nemen. De schepen waren nu wel erg vol, en moest ik weer de Meloodia nemen, ditmaal volgestouwd met Finnen en hun drank - 24-pakken bier, setjes van 10 flessen Wodka. Koffers, tassen, bagagewagentjes vol met drank. En waarom wachten tot je thuis bent - op het schip stonden al overal mannen en vrouwen (charmant!) met halve-liter blikken bier en rum.

Ik ging op het dek in de zon liggen, heerlijk. Muziekje, boekje, en ik had een pak melk! Ha! De drie uur overtocht was zo voorbij.

's Avonds had ik een dinner party op een dakterras met een Zweeds/Duits/Frans gezelschap ter gelegenheid van een nieuw huis, en zo kon ik mijn weekeinde in stijl afsluiten, met quiche en mijn meegebrachte Russische 'Champagne'. Het bleef nog lang onrustig - vandaag voelde ik me dan ook een beetje moe, maar voldaan. Een geslaagd weekeinde. Werk gaat goed en ben in opperbeste stemming.


2005-05-20
 
HELSINKI - En zo is het alweer vrijdag, een prachtige zonnige dag. Ik werd gewekt door de zonnestralen in mijn gezicht. De andere kant van m'n huis is nog immer ingepakt, en nu heeft men zelfs de ramen afgeplakt, en werklieden staan vanaf zeven uur 's ochtends te hakken en zagen op de steigers. Geweldig.

Woensdag was een aardige dag. 's Avonds heb ik mij eens begeven onder de Jolly Dragons, een gezelschap voor Ausländer die in Helsinki wonen. Een ieder met z'n eigen variant op hetzelfde reisverhaal:-) De avond ging via een of andere R&B-club (bah, maar bier €2,-) naar een wat rustiger café en nog een... Thuis bij het ochtendgloren (nou ja, da's hier behoorlijk vroeg).

Donderdag begon derhalve met een flinke hoeveelheid slaaptekort; desondanks wist ik me redelijk staande te houden in de vele vergaderingen van de dag. En zelfs tijdens mijn Finse les. Mijn huiswerk had ik echter tijdens m'n lunchpauze nog snel even gedaan, dejà-vu twintig jaar geleden... Het blijkt goed om veel Finse televisie te kijken, en daarom schakelde ik 's avonds in op het Songfestival. Hmmm...

En nu alweer vrijdag; vanavond ga ik naar Jorn in Tallinn, om mij nader te verdiepen in de Estse cultuur. Er is daar veel te zien, maar voorzichtigheid zij geboden. Waar Helsinki ongeveer de veiligste stad ter wereld is, moet je in Tallinn een beetje oppassen, zakkenrollers enzo. Ik was een beetje laat met het boeken van de boot, en bovendien vaart een van de snelle boten vanavond niet. Daarom zit ik in de langzame boot, waarschijnlijk vol met dronken Finnen. Pseudo-intellectueel als ik ben, heb ik me voorzien van het werk van Francis Fukuyama ("The End of History and the Last Man" - dat klinkt veelbelovend), ik ben benieuwd hoeveel bladzijden mij gegund worden...


2005-05-17
 
HELSINKI - Dinsdag. De hele dag in vergadering. Maar niet vervelend.

Eerder sprak ik al over de aanschaf van een nieuwe camera. Er blijken er behoorlijk prijsverschillen te zijn, afhankelijk van waar je de camara aanschaft. Neem de Panasonic Lumix FZ5 die me wel aardig leek... In Finland vind ik 'm voor €403,-. In Estland voor 7190 Krooni (ca. €449,-), in VS voor $386,-, en tenslotte in Duitsland voor €371,-. Ik was eigenlijk van plan om 'm dit weekeinde in Estland te kopen, maar dat lijkt niet zo'n goed idee. Importeren uit de VS vergt verzendkosten en douaneproblemen, en aangezien ik volgende week naar Duitsland ga... Mocht dat niet lukken, dan kan ik natuurlijk ook hier in Finland terecht.

Vandaag was eindelijk mijn mail weer bereikbaar. Vanaf zondagmiddag 13:00 uur was de de mailserver onbruikbaar, noch voor POP3 (zie onder), noch voor SMTP.

Trying 217.22.66.16...
Connected to mail.djcbsoftware.nl.
Escape character is '^]'.
+OK Qpopper (version 4.0.3) at mailhost6.ladot.com starting.
USER xxxxxxx
+OK Password required for fh218314-100.
PASS xxxxxxx
-ERR [SYS/TEMP] maillock error 'Unable to write pid into lockfile' (3) on
'/var/mail/fh218314-100': No space left on device (28)
+OK Pop server at mailhost6.ladot.com signing off.
Connection closed by foreign host.

Bij m'n provider, ironisch Active24 genaamd (de opvolger van LaDot), wordt er niet gewerkt op zondag, of op Pinkstermaandag. Als het probleem zich op vrijdagavond had voorgedaan, had ik ook tot dinsdagochtend moeten wachten... Dit jaar zijn er al meerdere van dit soort problemen geweest, en excuses zijn ver te zoeken. Zo zette men de filesystem-quota's plots aan, zonder enige waarschuwing, waardoor mijn site niet meer functioneerde, en ik zelf maar moest uitvinden wat het probleem was. Zo ga je toch niet met je klanten om?!

Heeft iemand suggesties voor een goede provider? Ik heb een eigen domein, en ben op zoek naar een provider die me POP/SMTP (liefst ook SSL) en WWW levert, met als bonuspunten bijv. SSH-toegang. Bijv. GrokThis lijkt een aardig aanbod te hebben, maar suggesties zijn welkom.

Ik lees Modern C++ Design van Andrei Alexandrescu, dat ingaat op de mogelijkheden van templates om design patterns te implementeren. Hoge informatiedichtheid. Inspireert me om weer eens wat C++ te gaan schrijven.


2005-05-16
 
HELSINKI - Maandag. Regen.

Ik heb zondag weer hardgelopen, mijn vaste rondje. De laatste vier keren: 42:17, 41:50, 40:29 en vandaag 39:56. Steeds sneller dus, en eindelijk de 40 minuten grens doorbroken! Misschien moet ik mijn rondje wat gaan uitbreiden. Terwijl het hardlopen best aardig gaat, mis ik een beetje de inspiratie voor mijn work-outs. Ik doe ze nog wel, bijna weekdagelijks, maar het wordt een beetje vervelend. Ik mis het eye of the tiger.

In augustus 2003 was ik in Bangkok en kocht en mijn digitale camera. In april 2005 was ik in Tallinn en werd m'n camera gestolen... :-( Tussen die twee tijdstippen heb ik *heel veel* foto's van gemaakt, en ook veel gewist; ongeveer 1100 foto's heb ik nog. Zoveel mensen, plaatsen, gebeurtenissen. Het is net een film, al die foto's die voorbijkomen.

Om een en ander een beetje te beheren, heb ik F-Spot 0.13 geïnstalleerd. Het is een programma voor het beheren van foto's, en ik gebruik het al een tijdje. Het is geschreven in C#/Gtk#, en is duidelijk nog in ontwikkeling, maar toch al behoorlijk nuttig.

Ik heb al m'n foto's op de harde schijf, en het programma slaat de metadata op van elke foto, zoals de datum (belangrijk die goed te zetten in de camera!). Vervolgens is het aan de gebruiker om aan foto's categorieën toe te kennen, zoals melbourne, dieren, familie. Met het programma kan ik dan de foto's bekijken die aan een of meerdere criteria voldoen. Da's een hele klus, die ik dan ook nog maar deels gedaan heb. Maar, zoals gezegd, het is niet echt een straf om door die oude foto's te gaan. Zolang het mijn eigen foto's zijn natuurlijk, het doorwerken van 800 foto's (en vijf uur video) van, zeg, iemands bruiloft is wat minder...

F-Spot doet het meeste wat ik wil, maar er zijn nog wel wat details in te vullen. Enkele kleine details (zoals sneltoetsen voor het roteren van foto's) zouden niet zo lastig moeten zijn om zelf te doen... Een ander aspect is dat ik ook graag weer eens wat nieuwe foto's zou maken. Hopelijk snel een nieuwe camera.


2005-05-15
 
HELSINKI - Zondag, 11 graden, bewolkt.

En zo is het alweer zondag. Gisteren was het, niet geheel onverwacht, zaterdag. Ik ging naar een veiling van de politie, waarbij gevonden maar niet-opgeëiste fietsen geveild werden. Helaas bleek mijn embryonale begrip van de Finse taal niet helemaal opgewassen tegen een rap sprekende veilingmeester... Nou ja, ik kon de bedragen wel *ongeveer* verstaan, maar bij een veiling ben ik toch een beetje voorzichtig zijn. "Oh, vijf honderd euro?!". Bij de veiling trof ik Andrea, een Italiaanse collega, hij was evenmin succesvol, alhoewel zijn Fins iets beter is.We dronken wat koffie enzo en deden verwoede pogingen niet over het werk te spreken, maar dat bleek nogal lastig. In ieder geval kunnen we over twee weken ofzo nog een poging wagen een fiets te bemachtigen bij de politie, er is nog een veiling.

Ik kocht nog wat kleren en een boekje dat grappig heet te zijn en in het Fins is en Ison aton tuntu, en wat Het gevoel van grote auto's of wellicht Het grote-auto gevoel. En misschien wel beide.

Vandaag ook maar eens wat tijd besteden aan de schone Finse taal. De laatste les behandelde zelfstandig naamwoorden, best handig. In het Fins zijn de zaken echter niet zo heel erg eenvoudig. Laten we een eenvoudig zinnetje nemen als voorbeeld:

De vlieg zwemt in het bier
Elk zelfstandig naamwoord komt in drie basisvormen voor, bijv.:
nominatiefgenitiefpartitief
kärpänenkärpäsenkärpästävlieg
olutoluenoluttabier

De karpänen en olut zijn vertegenwoordigers van groepen zelfstandige naamwoorden waarbij de drie vormen op een bepaalde manier gevormd worden. De meeste zijn in een twintigtal groepen te vatten... De tweede vorm, het genitief, is niet alleen de bezittelijke vorm, maar dient ook als basis voor de verbuigingen (naamvallen) van zelfstandige naamwoorden, als we de '-n' op het eind weglaten.

Terug naar ons voorbeeld, de vlieg zwemt in het bier. 'Vlieg' is het onderwerp, en krijgt de nominatief-vorm. In het Fins worden voorzetsels zoals in "geïntegreerd" met het betreffende zelfstandige naamwoord. Er zijn meerdere soorten 'in', maar hier gaat om een 'zich ergens in bevinden', en geldt de inessiivi-naamval (een van de 15), met als uitgang '-ssa'. De zin wordt dan (uida - zwemmen):

Kärpänen ui oluessa
Nog een aardige wetenswaardigheid is dat bijv. in de stad verschillende naamvalsvormen kent afhankelijk van de stad! Buitenlandse steden krijgen de 'externe' in vorm, de meeste Finse steden de 'interne' in vorm, en verder schijnt het van dorp tot dorp te verschillen. *zucht*.

Vandaag is het weer tijd voor mijn hobbyprojectjes. Ik ben van plan wat te werken aan ttb. Ik kreeg een aantal reacties op de versie van vorige week, maar die waren ofwel positief, ofwel van mensen met oude distro's die vereiste pakketten niet hebben, of niet de juiste versies. Maar echte bugs lijken vooralsnog niet gevonden, terwijl mensen die doorgaans vrij snel vinden. Prima! Ik heb nog een paar items die ik wil toevoegen aan de huidige versie, zoals i18n, een manpage en wellicht online-help.

Via geenstijl las ik dat ene Frank W. in Den Haag in de clinch ligt met wethouder Kool, omdat hij laatstgenoemde een 'teringfascist' had genoemd op de website van de PvdA. De wethouder eiste excuses, en die kreeg hij...

Ja, ik beken. Ik heb Henk Kool een teringfascist genoemd. [...] Ook Deetman en Hartman en hoe al die mannen ook heten mogen, ze zijn geen sociaal of christen democraten maar fascisten - en geen gewone fascisten (uiteindelijk is dat ook maar een politieke overtuiging) maar fascisten met een ziekte ervoor omdat zij valselijk en bedriegelijk het fascisme in praktijk brengen terwijl zij voorgeven de goede omgangsvormen na te streven.
En laat ik deze Frank nu *kennen*, als lid van de Haagse Linuxclub (waar het overigens nogal stil is sinds mijn exodus...). Inderdaad een echte actievoerder...

2005-05-12
 
HELSINKI - Een prachtige zonnige donderdagavond. Het is niet warmer dan 11°C, maar het lijkt al bijna zomer :-) Op de brug die Lauttasaari met Helsink verbindt, staan plotseling heel veel *vissers* te hengelen. Dat schijnt leuk te zijn ofzo...

Maandag en dinsdag had ik een cursus inzake Leidinggeven. Zeker een interessant onderwerp, waarover ik nog veel kan leren; weinigen onder ons zijn geboren leiders - ik in ieder geval niet. Ik was niet helemaal tevreden over hetgeen ik nu uiteindelijk geleerd heb. Ben nog wel benieuwd naar mijn plek in het Belbinschema. Ik houd het zelf op een Shaper, maar met wat Plant-trekjes. Belbin was slim genoeg om allen rollen op de een of andere manier te koppelen aan nuttige eigenschappen (en wat negatieve) - rollen als 'Intrigant', 'Saboteur', 'Dood Gewicht' zijn nergens te vinden. Na de tentamens Organisatiekunde van een jaar of tien geleden kende ik de theorieën natuurlijk wel, en nog steeds ben ik een beetje sceptisch; pseudowetenschap loert op elke hoek.

Dinsdag kreeg ik ook m'n beloofde 8 Mbit verbinding. Het werkt allemaal gladjes. Nu moet ik alleen nog een nuttige toepassing zien te verzinnen voor zoveel bandbreedte...

Woensdag en donderdag kon ik weer eens echt aan het werk. Vele emails wachtten op mij, evenals vergaderingen etc. Maar ik heb flink vooruitgang kunnen boeken, en heb morgen nog slechts enkele eindjes aan elkaar te knopen, naast de nodige rapportages en wat vergaderingen.

Vandaag (donderdag) was het weer tijd voor mijn Finse les. Opdracht voor de les was het schrijven van een verhaaltje over jezelf, in het Fins natuurlijk. Dat viel niet mee - de voorgaande waren nogal geconcentreerd op werkwoorden, en bij het schrijven van veel dingen komen zelfstandige naamwoorden natuurlijk ook altijd wel van pas... De volgende keer zal ik daar eens nader op ingaan... Ik heb een koelkast vol met olut, en het zou toch wat tragisch zijn om daar niet mee te doen...

Het lijkt er op dat mijn tripje naar Guadec doorgaat :-)


2005-05-08
 
HELSINKI - Zondag. Vandaag is alweer zo'n prachtige dag. Nu, aan het begin van de middag, is het 11°C met een zonnetje. Ik werd vanochtend al tamelijk vroeg gewekt door de zonnestralen in mijn gezicht - heerlijk. Bijna net zo goed als wakkerworden met de geur van koffie, maar goed, dat moet ik zelf regelen :-) Vanmiddag de sportschoenen weer uit de wilgen gehaald, en een nieuwe recordtijd gerend, 30 seconden sneller. Onverwacht, want bij het rennnen op opeenvolgende dagen gaat het doorgaans steeds langzamer. Maar het zulllen de energierijke zonnestralen geweest zijn!

IJverig als ik ben, ben ik vanochtend meteen aan het werk gegaan. Tijd besteed aan mijn Finse huiswerk. En ik heb ik een nieuwe versie uitgebracht van m'n ttb. Ik maak nu gebruik van het Python distutils systeem, en ttb wordt nu geïnstalleerd met pictogram enzo, komt automagisch in menu's etc. Niet zo opzienbarend natuurlijk :-), maar vergde enig leeswerk, en dat lage IQ maakt het ook niet gemakkelijker. Ik gebruikte Straw als inspiratie. Het systeem is best mooi, maar mijn oude methode (een enkel bestand dat alles doet en bevat) is wat robuuster. Maar hopelijk gaat alles goed... Aika näytää - de tijd zal het leren.

Ondanks alle hype zijn er eigenlijk niet echt heel veel veelgebruikte PyGTK-applicaties. Ik gebruik zelf geen enkele (behalve ttb natuurlijk :-).

Software-ontwikkeling is wel leuk, maar tot op zekere hoogte is het net als bij hardlopen: het is leuk in de verleden tijd. Als het programma voltooid is. Het is ook leuk om creatieve oplossingen voor interessante problemen te verzinnen, maar dat gebeurt meestal tijdens het douchen, hardlopen, eten... doorgaans niet vanachter het toetsenbord.

Al mijn uitgebrachte hobbyprojectjes zijn in of naderen 'maintenance-mode', dat wil zeggen dat ik tamelijk tevreden ben met de werking, en (voorlopig) niet veel nieuws wil toevoegen. Da's wel een beetje saai natuurlijk, maar als de bestaande projectjes niet zoveel tijd eisen, kan ik aan nieuwe beginnen. Met een andere programmeertaal, andere technologie etc.; het moet tenslotte wel een beetje interessant blijven. En mijn aandachtsspanne is maar kort; als ik in een paar uur niet iets enigszins-werkends kan maken, dan vergaat de lust mij al gauw... Teken des tijds. (opvallend: tijd is mannelijk in het Nederland en vrouwelijk in het Duits)

Maandag en dinsdag heb ik cursusdagen op een of andere ver verwijderde locatie. Onderwerp is Leidinggeven. De afgelopen weken hebben enkele collega's gedragsstudies ingevuld (eet-eet-krab-vlooi-vlooi), en die zullen (neem ik aan) als beginpunt dienen om mij in de juiste vorm te kneden. Ik ben benieuwd. Ook in hoeverre zoiets eigenlijk te leren is. Een van mijn eigenschappen is scepsis, ofwel een soort twijfel over dingen die 'natuurlijk' zo zijn. Erg handig bij technisch/wetenschappelijke problemen, maar in een leidinggevende rol is het belangrijk om geen twijfel maar juist grote stelligheid uit te stralen. Het wordt vast erg leerzaam!


2005-05-07
 
HELSINKI - Het weekend is weer aangebroken. Het is nu zaterdagmiddag, en ik heb net mijn trainingsrondje over de eilanden gerend. Ik ben nog in de opbouwfase, dat wil zeggen dat ik elke keer 5% sneller loop dan de vorige keer, maar dat snel asymptotisch afnemen. Vandaag rende ik 42:17. Het is 10°C, een zonnetje, warm genoeg voor korte broek en t-shirt. Muziek in de oren en rennen maar - heerlijk. Vooral achteraf. Vreemdgenoeg zijn er nog veel Finnen met handschoenen, bij 10°C, en je zou toch denken dat die Finnen wel wat gewend zijn...

Zoals bekend, ben ik mijn digitale camera kwijt. Ik ben op zoek naar een nieuwe. Het lijkt aantrekkelijk om 'm te kopen in Tallinn (i.p.v. Helsinki), gezien de prijzen. Mijn fotografische talenten rechtvaardigen het niet echt om erg professionele camera te kopen, maar ik wil natuurlijk wel een beetje kwaliteit. De Panasonic Lumix FZ5 lijkt me wel wat. Perfect is 'ie niet natuurlijk, ISO tot hoogstens 400 (dat maakt avondfoto's wellicht wat korrelig), en geen RAW-formaat, maar alleen JPEGs... Die camera's kosten echter een paar honderd euro meer, en da's waarschijnlijk niet de moeite waard.

De sterke Zweedse rockband Evergrey speelt in notabene Hellendoorn, vlakbij waar ik ben opgegroeid. CD Signing Evergrey... Where: Metal Mania Store Nijverdal. Wat is de wereld toch klein.

En nog meer hoog bezoek - Bush komt naar Nederland. Nu ben ik geen aanhanger van GW en zijn überchristenen, maar je zou het toch bijna worden als je z'n fanatieke tegenstanders ziet. Wat een dwazen en idioten:

Eerder traden op het Museumplein rapper Def P (Osdorp Posse) en publicist D.C. Lama op. Zij stelden in een rap vragen aan president Bush over de aanslagen van 11 september. Zij vroegen zich onder meer hardop af of de aanslagen wellicht door de Verenigde Staten zelf in scène waren gezet, wat door het publiek met gejuich werd ontvangen.
Bron: nu.nl.

Voor de aktie op vliegveld Beek hebben wij echter ook voorwaarden gesteld aan de politie/gemeente. Er zal bijvoorbeeld niet worden gevraagd naar iemands ID en mensen mogen wel alle spandoeken meenemen en lawaaidingen als trommels, potten en pannen e.d. Je mag alles bij je hebben wat je onder normale omstandigheden ook bij je mag hebben. Er worden geen provocaties van de politie getollereerd. Er zullen vanuit de aktivisten en vanuit de politie contactpersonen aanwezig zijn om te bemiddelen in conflictsituaties.
Bron: IndyMedia

Tenslotte nog wat software-nieuws. mijn ttb teletekst browser is nog eenvoudiger beschikbaar voor FreeBSD gebruikers, en ik heb versie 0.0.8 van sendxmpp uitgebracht. Nu verder met mijn andere projectjes :-)


2005-05-05
 
HELSINKI - Hemelvaartsdag. 9°C. Hemelvaartsdag is ook in Finland een vrije dag. Ik kom er pas vrij laat achter wat nu precies de vrije dagen, en daarom zijn er af en toe onverwachte vrije dagen - en die zijn doorgaans het leukst, toch? Oh, het SouthPark-poppetje rechts is heb ik gemaakt via deze site, zowaar een *leuke* Flash-site, die plotseling heel populair blijkt. Ik probeerde mezelf weer te geven, maar ben er niet echt tevreden over. Toch wel grappig :-)

Het hele gebouw waarin ik woon is ingepakt voor onderhoud, een beetje zoals Christo dat wel doet. Mijn gordijnloze ramen in woon- en badkamer hebben nu aan de buitenkant een stellage waarover allerlei werklieden rondlopen, wat mijn privacy niet ten goede komt...

Het was een drukke dag gisteren; maar er was gelukkig tijd voor de Finse les. Het blijft een lastig taal. Voor de volgende week is het huiswerk om een opstel te schrijven over mijzelf. Dat klinkt moeilijk maar ook er nuttig. Mijn vocabulaire is nog *erg* beperkt, maar ik heb een woordenboek en ik doe mijn best :-) Probleem Uitdaging bij het Fins is dat zelfs eenvoudige zinnen, zoals 'ik woon in ...', 'ik werk bij ...' allerlei interessante inflecties van de zelfstandige naamwoorden opleveren, te vergelijken met Latijn, maar met meer variatie...

Met de vrije donderdag voor de boeg was de woensdagavond natuurlijk een uitgelezen gelegenheid mij weer eens onder de mensen te begeven. Ik ging daarvoor naar café Super, en hel verlichte kelderbar met een internationaal gezelschap, waarvan ik een deel kende of tenminste eerder had gezien. Olut vloeide in niet geringe mate, en ik geloof dat ik nu bij een fietsclub en een talenclub zit, via een organiseerlustige Finse. Ook schijnt er binnenkort een openbare verkoop te zijn van ongeclaimde fietsen die door de politie in beslag zijn genomen. Ik loop graag maar de lange nachtelijke wandelingen gaan wat vervelen... Ik werd ook weer eens vergeleken met Ruud van Nistelrooij. Da's toch een tijd geleden, ik geloof een taxi-chauffeur in Melbourne. Misschien moet ik me eens wat vaker scheren en een kapper bezoeken.

Na Super geraakte ik met Ann-Christin, David, Jonas, Kahn en Minh in de 'sociëteit' van een de studentenverenigingen - een werkelijk kolossaal pand in hartje Helsinki, met uitzicht over de Mannerheimintie, een van de belangrijkste straten. Hoe kunnen ze dat betalen? Vier verdiepingen, balkons, balzalen, alles. En natuurlijk met bier - studenten zijn overal een beetje hetzelfde.

Daarna weer richting huis. Inderdaad richting huis. Lost + Found en de lange rij bij de ingang lieten we ditmaal links liggen (de 'hetero-friendly gay night club' - ik vond het al een wat typische sfeer hebben, al vermoed ik dat >80% hetero is). Nee, we gingen de hoek om naar een andere kelderbar (waarvan ik de naam vergeten ben). Ik hoorde een Finse versie van Rod Stewarts "Do you think I'm sexy". Kostelijk. Bier en wild dansen en vrolijkheid alom, tot diep in de nacht. Maar aan alles komt een einde; we verlieten de bar, en ik ging huiswaarts, alwaar ik in het begin van de middag weer ontwaakte. Het was een leuke avond. Zoals het artikel dat hier voor mij ligt, schrijft:

Am Morgen danach ... kan alles anders sein. Gnadenlos. Wenn bruchstückhaft die Erinnerung an eine rauschende Nacht wiederkommt, und man sich mit schweren Kopf fragt: musste das sein? Hätte man sich das nicht sparen können? Sparen müssen? Auf diese Fragen gibt es Antworten.
Volgende week krijg ik een nieuwe en gratis ASDL-verbinding, die liefst 8 Mbit belooft. En daarbij krijg ik ook een radiomodem, zodat ik in mijn gehele huis, zeg, zittend in bad met een laptop, het netwerk kan raadplegen. En op hoge snelheid. Het ADSL-modem is direct een firewall, router etc., en die staat per default geen inkomende verbindingen toestaat. Dus om mijn prive-leven naar de buitenwereld te streamen moet ik allerlei hacks toepassen, ssh-tunnels etc. Maar hopelijk valt er iemand te overtuigen dat ik een valid business reason heb...

2005-05-03
 
Stanford law professor Hank Greely, who chaired the ethics committee, said the board was satisfied that the size and shape of the mouse brain would prevent the human cells from creating any traits of humanity. Just in case, Greely said, the committee recommended closely monitoring the mice’s behavior and immediately killing any that display human-like behavior.
Scientists create animals that are part-human

2005-05-02
 
HELSINKI - Zondagavond. Heerlijk ontspannen. Ik heb hardgelopen, gedoucht en een hapje gegeten. En ik ben wat aan mijn hobbyprojectjes aan het werken; ik heb een nieuwe versie uitgebracht van sendxmpp (command-line xmpp client).

Ik luister wat naar de brute Russische ska van Leningrad (meer dan een paar liedjes verdraagt mijn ska-tolerantie niet, maar tot dan is het best leuk). Dan zijn er nog de Litouwse oppergothen van Siela met hun suïsymphonieën, of de landgenoten van Girnu Giesmes, die het beeld oproepen van groepen Homo Sapiens en Neanderhalers die elkaar met vuistbijlen te lijf gaan, tegen een een achtergrond van zwarte lucht en bliksemschichten die de hemel doorklieven (aldus Jorn:-), maar die heb ik niet kunnen beluisteren. het oerbeeld komt me bekend voor trouwens, zit dat in een film? Of iets uit een vorig leven?

Zaterdagavond was de tijd om de voetjes een beetje van de vloer te krijgen. Ik trok inderdaad mijn oranje shirt aan, en trof in de stad een grote groep mensen aan in diverse uitdossingen. Meest in het oog springend waren de witte matrozenpetjes waarmee menigeen zich meende te moeten tooien. Het bleek dat studenten en oud-studenten daar op de avond van de 30e april een gewoonte van maken. Het zag er nogal belachelijk uit. Nou ja, het hele festijn verliep in goede sfeer. Net als de Koninginnenach in Den Haag; daar waren weliswaar 42 arrestaties, maar de politie sprak over een 'rustige nacht'. Huh?! Nederland is ver weg.

Ik besloot de lokale rockbar On the Rocks te bezoeken; ik was er al enkele malen eerder geweest. Ik was echter nooit verder gekomen dan de bovengrondse bar. Je kunt echter via een trap afdalen in een rockgrot waar langharig Helsinki zich tegoed doet aan de klanken van Guns 'n' Roses, Nirvana en Pantera. Een metaalhymne als Metallica's Ride the Lightning (1984) wordt uit volle borst meegezongen - flash before my eyes - now it's time to die. Prachtig. Vanuit mijn machtige plek aan de bar overzag ik het slagveld op de dansvloer. De Finse vrouwen (in ieder geval het deel aldaar verzameld) bleek er nogal brute benaderingstechnieken op na te houden. De eerdergenoemde vuistbijlen kwamen er nog net niet aan te pas.

Gelukkig kon ik mijn spreekwoordelijke :-) koelheid grotendeels bewaren, en ging ik uiteindelijk toch maar alleen terug naar mijn Palazzo. Met de bus natuurlijk, en ditmaal was ik vastbesloten mijn vergissing van een maand geleden niet te herhalen, en de juiste bus te nemen :-) Met enige moeite lukte dat ook, en de bus vertrok in de juiste richting, en ik was aan boord. Maar, ditmaal viel ik in slaap(!) en werd weer wakker toen de bus weer bij het beginpunt was. Natuurlijk was het ook de allerlaatste bus, waardoor ik alsnog dat hele roteind naar huis moest lopen! Nou ja, dat sterkt het karakter...

karakter

De meest wijdverbreide standaard voor karaktercodes is natuurlijk ASCII ("US-ASCII"), voor codes 0-127. Die zegt echter niets over 'bijzondere' tekens zoals ä en €. 'Bijzondere' tekens zijn echter heel gewoon, zeker wanneer Russische, Thaise, Koreaanse, .... schriften in aanmerking worden genomen. Al die verschillende tekens passen niet in een enkele byte! Daarom zijn er karakter-encodings uitgevonden. In de Westerse wereld is ISO-8859-1 de meest gebruikte (en ISO-8859-15, met €), terwijl in Oost-Europa ISO-8859-2 wordt gebruikt, in Thailand ISO-8859-11, enzovoort. Klein stukje van de tabel: (of zie: man iso-8859-1 en vrienden)
iso-8859-x
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 13 14 15 16
160 Non-breaking space (NBSP)
161 ¡ Ą Ħ Ą Ё     ¡ Ą ¡ Ą
162 ¢ ˘ ˘ ĸ Ђ   ¢ ¢ Ē ¢ ¢ ą
(... enzovoort ...)
255
Webpagina's, e-mails etc. kunnen aangeven welke karakterset ze gebruiken (charset=...), en programma's kunnen de de byte op de juiste wijze representeren. En iedereen kan rustig verder leven!

Nou ja, er zijn nog wat probleempjes; Chinees, Koreaans, Japan (CJK) talen hebben veel te veel tekens om in dit schema te passen. En wat te doen als je verschillende karaktersets wilt combineren? En liefst nog wat wiskundige symbolen, muzieknoten e.d. wilt gebruiken? De oplossing: Unicode. Unicode tracht alle karakters van de wereld te combineren, inclusief historische (spijkerschrift) en bedachte (Elfenrunen). Het vertalen van Unicode-karakters naar bytes kan op verschillende manieren. Win/Java gebruiken intern UTF-16, terwijl UNIX, www en e-mail meestal UTF-8 gebruiken (als ze überhaupt Unicode ondersteunen).

Bij het schrijven van programma's die met UTF-8 , en dan met name in C/C++, moet de programmeur extra zorgvuldig zijn. De aanname 1 karakter <=> 1 byte gaat niet meer op, en oeroude functies als strlen die daarvan uitgaan geven de verkeerde resultaten. Neem bevoorbeeld de € - in ISO-8859-15 is dat karakter 0xa4 (164), maar in UTF-8 is dat 0xe2,0x82,0xac - 3 bytes: euro's zijn duur! Ook zaken als toupper/tolower moeten heroverwogen worden (bijv. de uppercase versie van de Duitse "ß" is "SZ", van 1 naar 2 karakters). Karakters als àäá horen bij de Latin karakters in Unicode, en worden geëncodeerd met als eerste byte 0xc3, en da's "Ã" in iso-8859-1. Als er veel van die (ongewenste) Ãs in een tekst staan, is dat een indicatie dat er ergens een conversieprobleempje is.

Gelukkig zijn er libraryfuncties voor, zoals in glib voor C, en in boost:: en Glib::ustring voor C++. Voor Windows programmeurs (doorgaans UTF-16) gelden deels andere problemen, maar gelukkig heeft Microsoft een breed scala aan lelijke macro's om daarmee om te gaan :-) De aanname 1 karakter <=> 2 bytes is echter een valkuil.

Moraal van dit verhaal: een programma dat internationale tekst moet kunnen verwerken, moet met Unicode om kunnen gaan. Dat vergt wat extra werk van de programmeur, maar gelukkig zijn er libraries om de ergste pijn te verzachten. De ASCII-only wereld ligt achter ons, en er is geen weg terug...



Emacs, the UberEditor Powered by Blogger