gazpacho
HELSINKI - De laatste dagen ben ik nieuwe records aan het breken, met het versturen van rond de veertig email per dag... en dan te bedenken dat *ook* nog mijn plannen en rapportages en reviews en vergaderingen heb; het is een erg drukke tijd. Deze week en volgende week, daarna zou het een beetje moeten bedaren.
Ik heb een nieuwe versie van m'n ttb teletekst browser uitgebracht; geen nieuwe schokkende features, maar ik heb de installatieprocedure verder verbeterd. Ik heb al lang geen bugmeldingen meer ontvangen voor TTB, maar behoorlijk vaak ontvang ik email over installatieproblemen. En dan gaat het meestal over Distutils, het onderdeel van Python dat ik nu juist nodig heb voor de installatie. En hoewel Distutils al een tijdje deel uitmaakt van de Python-standaard, blijkt geen enkele (?) distributie het ook standaard te installeren. *zucht*.
Voor de user-interface van ttb ben ik overgeschakeld op Gazpacho. Gazpacho is niet alleen een Spaanse tomatensoep, maar ook een grafische UI-builder voor GTK+. Voorheen gebruikte ik altijd Glade, maar Gazpacho werkt iets fijner (zeer persoonlijk). Ik kan niet zo goed aangeven wat het verschil is, maar ik vind de UI wat fijner werken - de verschillen zijn echter niet zo groot. In beide gevallen teken je wat vensters op je scherm, zet wat knoppen hier en daar, wat invoervelden op strategische plekken, en klaar is je UI! Nu alleen nog wat code schrijven om wat te doen als er op zo'n knop gedrukt wordt, en alweer een kaskrakende applicatie geschreven ;-)
Een van de lastige problemen bij UI-builders is de integratie met programma-code. Als ik de UI een beetje aanpas, wil ik natuurlijk niet m'n hele programma herschrijven. Maar.. de eerste versies van Glade maakten het leven niet zo eenvoudig: als je klaar was met de UI drukte je op een knop en werd C-code (of een handjevol andere talen) gegenereerd. Dat wil zeggen, er werden bestanden uitgespuugd met de lege functies die dan door de programmeur moesten worden geïmplementeerd. Als je de UI wilde wijzigen, moest je opnieuw code genereren, je oude code copy-pasten, enzovoort. Erg vervelend.
Totdat iemand (ik geloof dat het James Henstridge was) op het idee kwam, om het interne formaat van Glade rechtstreeks te gebruiken. Glade sloeg namelijk de UI ook in een XML '.glade'-bestand op. Met behulp van libglade kun je dat bestand rechtstreeks in je programma laden. En bij veranderingen laadt je gewoon de nieuwe .glade. Je kunt zelfs verschillende versies hebben (bijv. voor verschillende resoluties), en tijdens runtime eentje kiezen.
Natuurlijk moet je een beetje voorzichtig zijn; als er namen veranderen in het .glade-bestand, moeten die natuurlijk ook in de code aangepast worden. Maar over het algemeen werkt het heel aardig. Een snelle manier om applicaties te ontwikkelen, vooral als de implementatie gebeurt in bijv. Python, zoals bij ttb.
Ook voor de 770 kijken we naar Glade/Gazpacho. Probleem is vooralsnog de vertraging die optreedt bij het starten van applicaties - de 'glade'-bestanden moeten door de XML-parser geïnterpreteerd worden, en de widgets moeten aangemaakt worden. Dat laatste moet natuurlijk wanneer libglade niet gebruikt wordt, maar het parsen levert een zeer merkbare vertraging op. We bekijken verschillende manieren om daar wat aan te doen... Bijv. door op de een of andere manier de reeds geparse'te XML op te slaan.
Het is ook interessant om te bekijken hoe het proces van software schrijven verbeterd kan worden - Gazpacho/libglade is een aardige manier om UI-ontwerpers veel directer bij de implementatie te betrekken.
Ik ken geen goede, recente tutorials voor Gazpacho, maar er is wel wat materiaal over het gebruik van libglade in applicaties; voor simpele voorbeelden: zie ttb (Python) of Sysprof (C).
witte wereld
HELSINKI - Een witte wereld op zondag. Ik begrijp dat er flink wat sneeuw is gevallen in Nederland, en ook hier heeft eindelijk de winter z'n intrede gedaan, zo lijkt het. Overal de fraaie Anton Pieck-achtige wintertafereeltjes. En ook al wordt het vervelend na een paar maanden sneeuw, nu is het nog prachtig.
Dinsdagavond had ik het E3-feest vanwege het afleveren van de 770 (pictogram door Andreas Nilsson). Met mijn collega's gingen we wat eten in het mij wat al te bekende Viiki. Na het eten was er muziek, en na een beetje CH3CH2OH werd er zelfs gedanst; maar ik hield mezelf onder controle ;-) Om 23:00 namen we de bus terug naar het Helsingin keskusta (het centrum van Helsinki). Nog wat bars en woeste omhelzingen van collega's, kwart voor vier 's ochtends....
Desondanks was ik woensdag weer op tijd ten kantore voor wat besprekingen en vooral voor het spelen van een menselijke procmail: mail verwerken en mensen aanspreken, bellen, mailen... Moe was ik!
Maar donderdag was het helemaal vol met besprekingen over allerlei technische, juridische, beheersmatige, financiële en zelfs commerciële aangelegenheden. Het is het meeting-seizoen; belangrijk om nu alles goed op de rails te krijgen. Ik probeer MS-Project te doorgronden. En donderdagavond was het het afscheidsfeest van Gilles en Per, die hun verdere heil in respectievelijk Frankrijk en Zweden zoeken. We aten met ca. 10 personen bij Nerone ("BIG portions, OK prices "). Het feest eindige weer tamelijk laat in een bar...
...maar vroeg genoeg om vrijdag weer op tijd op kantoor te zijn voor een drie uur durende Info Sharing-bijeenkomst, waar ik het laatste nieuws hoorde op het gebied van Sales en Marketing. Erg interessant om te zien hoe zaken gedaan worden - en met succes! Er is nog steeds veel publiciteit rond de 770; terwijl de meeste mensen hun apparaatje nog moeten ontvangen. Dat belooft veel goeds. Na nog wat meetings en rapportages was het vrijdagavond weer tijd voor een kleine bijeenkomst bij de eerder genoemde Gilles; met Agathe/Ann-Christin/David/Rob dronken we wat, en eindigden nabij in een bar vol met rockende Finnen.
En toen was het weekend; gelukkig niet teveel verplichtingen, zodat ik mijn batterijen weer een beetje kan opladen voor de volgende week; ongetwijfeld weer erg druk. Zaterdagavond kwam Ann-Christin op visite. We zagen Sea of Love; een film met Al Pacino als een eenzame Newyorkse rechercheur die een moordzaak moet oplossen. Aardig.
retrocomputing
HELSINKI - (Oh wat zien die fractals er heerlijk retro uit ;-)
uwe week, nieuwe kansen. Ik had een tamelijk lange dag, en ik probeerde mijn Inbox een beetje in te dammen. Al mijn mailinglijst-dingen gaan al automatisch naar andere mapjes, en in mijn Inbox komen (bijna) alleen maar dingen die mijn aandacht vereisen. En vandaag heb ik dertig mails afgehandeld. Dat vereiste bellen, mailen, faxen en praten, schreeuwen, ... - maar het is gelukt. Nog 50 mails te gaan!
De projectmanagement-zijde van mijn werk wordt steeds belangrijker. Een flink deel van mijn tijd zit ik nu plannen en rapporten te typen, of onderhandel ik met product management. Het is interessant het software-ontwikkelproces ook van die zijde te zien - en ervoor te zorgen dat het beloofde ook af komt op het juiste tijdstip en met de juiste kwaliteit. Ik heb wat ideeën op dat gebied. Vooralsnog verbaas ik me vooral over de hoeveelheid tijd het kost om allerlei mensen en plannen te coördineren. Maar nieuwe dingen leren is (bijna) altijd leuk.
Vroeger gebruikte ik MS-DOS; zonder twijfel het meest beroerde OS dat ooit door veel mensen gebruikt werd. "Vroeger" is hier het begin van de 90'er jaren. In '92 spraken mensen al over Linux, een Unix voor de 386, maar in die dagen was het moeilijk om de software op je computer te krijgen. Niet alleen omdat harddiskruimte zo schaars was, maar ook omdat het stapels met diskettes kostte om een paar megabyte te transporteren vanaf een computer die verbonden was met het zg. 'Internet'. Of om uren lang met een 'BBS' verbonden te zijn met je 14K4-modem... Het waren zware tijden...
MS-DOS 5.x was echt een heel slecht besturingssysteem, maar het kende een bloeiende shareware-cultuur met allerlei programma's om de zaak een beetje leefbaar te maken. Zo was er list (een soort poor-man's less), qedit/boxer als vervanging voor EDIT.COM (en edlin...) en nnansi (een verbeterde ANSI.SYS). En wie kent nog de command-line parameters van arj? Maar de meest nuttige utility van die dagen was wel 4DOS, een shell die COMMAND.COM verving door iets dat MS-DOS een stuk draaglijker maakte. Aliassen, auto-completion, krachtiger batchscripts...
Reden voor deze retro-computing is dat ik wat wilde spelen met fractals, en dan met name de grafische weergave ervan. In de DOS-dagen was er fractint - en tegenwoordig is er xfractint voor het X-Window systeem. Helaas, helaas werkt xfractint een stuk minder dan de DOS-versie die ik me uit 1992 ofzo kan herinneren. Een van de belangrijkste dingen die mist is color cycling. Door wat trucs uit te halen met het palette, wist de DOS-versie de zeer fraaie illusie op te wekken van 'bewegende', 'vloeiende' fractals. Uren heb ik doorgebracht met het staren naar die hypnotiserende beelden...
Wat zijn fractals eigenlijk... wel het zijn oneindig complexe geometrische objecten die er 'ruw' uitziend op elke schaal. Er is een hele klasse van zulke objecten, maar ik ben met name geïnteresseerd in zg. Mandelbrot-achtige fractals. De fraaie plaatjes daarvan worden gemaakt door voor elk van de punten in een vlak een berekening te maken. Het resultaat van een berekening geldt als input voor de volgende berekening, en na hoogstens een x aantal stappen wordt bepaald of het punt divergeert (naar oneindig gaat) of niet. De punten die niet divergeren zijn leden van de Mandelbrot-verzameling, de andere niet, en deze punten krijgen een andere kleur afhankelijk van hun ontsnappingssnelheid: het aantal stappen voordat ze 'echt' divergeren.
De 'punten' kunnen worden gezien als representatie van een complex getal z, en de berekening van een 'volgend' punt zn+1 gaat opmerkelijk eenvoudig:
z0 = 0
zn+1 = zn2 + c
(Mijn excuses voor de wiskundige wat onvolledige beschrijving; ik beschrijf met name het computationele process om tot een redelijke benadering te komen - ie. tot een mooi plaatje. De plaatjes zijn allemaal delen van de grafiek die volgt uit deze eenvoudige formule).
Gelukkig voor mij, bleek er nog een programma te zijn om dit soort fraaie plaatjes te genereren: Xaos. Xaos heeft wat trucs ingebouwd om color cycling toch mogelijk te maken, en ik kan nu weer tijdenlang in mijn beeldscherm staren, en me afvragen waarom het niet veel sneller gaat (ten opzichte van mijn veel tragere i486 ergens in 1993 ofzo...). Maar misschien is het omdat fractint grotendeels in assembly geschreven is.
Fractals (en de bijbehorende 'chaos-theorie') zijn niet meer zo hot natuurlijk. Ze golden ooit als zo ongeveer het ultieme antwoord op elke wetenschappelijke vraag. Misschien kunnen we daarvoor nu cellulaire automata ofzo gebruiken - in ieder geval leveren fractals fraaiere plaatjes op...
pepernoten
HELSINKI - Rustig weekeinde. Eindelijk begint het hier een beetje af te koelen - al is -4°C in november welhaast tropisch voor Finse begrippen. AC schrijft haar scriptie, maar slaagde er ook nog in het weekeinde op te fleuren met wat vaderlandsche leckerneijen: pepernoten en een amandelstaaf. Yum yum... (Fred bedankt!)
Ik speelde wat met Ruby On Rails ('RoR'), de combinatie van de programmeertaal Ruby en een raamwerk voor het ontwikkelen van web-applicaties. Ik las een tutorial en merkte hoe makkelijk het is om iets werkends te krijgen. De truc zit er in dat RoR by default een sterk idee heeft hoe een web-applicatie moet functioneren. Sommige ontwerpbeslissingen doen er niet zoveel toe (naamgeving), of zijn erg lastig (relationeel-object mapping). Dus doet RoR dat voor je. Ik maakte een weblog-applicatie; en het framework legt de associatie tussen een Entries-tabel in de database, en een Entry-class in de web-applicatie (RoR begrijpt genoeg van Engels voor Entry->Entries).
Natuurlijk bewijst een klein testprojectje niet zoveel - maar ik ben nieuwsgierig om er verder mee te experimenteren. Het lijkt bovendien allemaal nogal begrijpelijk - en ik kan het allemaal gewoon met m'n favoriete teksteditor doen! Ik wil niet in de situatie belanden dat alleen de IDE begrijpt hoe mijn code werkt. Zoals in de nieuwe Java IDE (flash demo). Windows-goeroe Charles Petzold schreef een interessant artikel over de nadelen van IDE-verslaving: Does Visual Studio Rot The Mind?. Misschien ben ik gewoon ouderwets...
reilusti luonetta
HELSINKI - Vrijdag had ik een *lange* dag van vergaderen en plannen. Het is een hele klus om een groep mensen te coördineren. Omdat het een externe bijeenkomst betrof, hadden we een luxueuze lunch. Het normale kantinevoedsel is meestal niet slecht, maar gaat wel een beetje vervelen... nou ja, donderdag werden we verrast met grote stukken gebakken lever. Uit de textuur van het orgaan is nog gemakkelijk een van zijn hoofdfuncties te herleiden - filter van afvalstoffen... Het smaakte prima, samen met de bosbessen die men hier overal opsmeert.
Dit weekeind werkt Ann-Christin aan haar Seminararbeit; een scriptie over een literair onderwerp. Best interessant, maar veel van de achtergrondliteratuur kan de (Popperiaanse) test van wetenschappelijkheid niet echt doorstaan. Maar het ergste is toch wel het opgeblazen taalgebruik:
...bei seinem Versuch einer Vermittlung zwischen Hermeneutik und Dekonstruktion veranlaßt hat, solch strenge Regeln für die Interpretationsspiele seiner Zunft zu fordern, ist die -- von mir geteilte -- Überzeugung, daß die Verabsolutierung der ¨semantischen Totalisierungsbewegungen des Textes¨ oder aber die seiner ¨rhetorischen Detotalisierungsbewegungen¨... (zo nog vijf regels verder - elke zin is een paragraaf)Arme Ann-Christin!
Ik las de performance vergelijkingen tussen GTK+ 2.6 en 2.8, en het lijkt dat 2.8 een stuk trager is op het 770-platform... Reden daarvoor lijkt het toegenomen gebruik van floating point getallen (Cairo). In ieder geval lijkt het gebruik van soft float (de compiler spuugt inline float instructies) wel verplicht (we gebruiken nu hard float, oftewel de in-kernel FPU-emulatie). Ik ben benieuwd naar het effect optimalisaties in Pango, die in GTK+ 2.10 zichtbaar worden. Het is verheugend dat er meer aandacht aan performance besteed wordt.
...but, does it run linux?
HELSINKI - Een wel heel drukke week. Vandaag was symptomatisch - van vergadering naar meeting naar bijeenkomst naar review naar Finse les naar ... Ik ben een beetje uitgeput. Morgen nog een dagje vergaderen (buiten kantoor), en dan op weg naar het welverdiende weekeinde.
De meeste dingen zijn gelukkig best interessant. Veel nieuwe interessante technologie, veel open-source, veel ideeën... en weinig tijd. Wie technisch goed onderlegd is en interesse heeft om hier in Helsinki te komen werken (zelfs na mijn geklaag;-) - stuur me een mailtje.
We waren weer op slashdot. Sommige opmerkingen zijn interessant; en ook belangrijk natuurlijk. Het merendeel is positief!
Ik luister naar de Japanse Black Mages, een band die rockmuziek maakt, gebaseerd op de deuntjes van Final Fantasy. Ik ben niet zo dol op computerspelletjes, maar deze muziek is goed om een beetje te hacken.. Nu alleen nog de tijd vinden!
Nu nog even werken aan een projectplan en dan ga ik zzzzzzlapen.
b+
HELSINKI - Maandag. Regen, regen, regen... Er zou nu een flink pak sneeuw moeten liggen. De oren zouden haast van mijn hoofd moeten vallen van de kou. Maar nee. 8°C en regen, regen, regen. Omstreeks twee-drie uur 's middags begint het al te schemeren, niet lang nadat het eindelijk een beetje licht was geworden. Weinig reden om me niet op mijn werk te concentreren!
ppt
En da's ook wel nodig. Ik ben betrokken bij een record aantal projecten, elk in een verschillende fase en met een verschillend ritme. Gelukkig overstijgt mijn detailkennis projectgrenzen, zodat ik overal een welingelichte indruk kan maken. Maar dat is natuurlijk niet waarom het gaat. Het belangrijkste is om al die rapporten op tijd af te hebben. En al die vergaderingen bij te wonen... Gelukkig kan ik sommige 'rapporten' schrijven in een presentatieprogramma, zoals PowerPoint of OpenOffice Impress. PowerPoint krijgt veel kritiek omdat het slecht doordachte plannen eenvoudig in fraai uitziende onzin kan omzetten. Ik gebruik het echter om mijn (natuurlijk ;-) goed doordachte ideeën in korte punten te beschrijven. Helder en bondig, en beknopt genoeg zodat het ook werkelijk gelezen wordt. Andere plannen vereisen meer details - en volumineuze documenten. De grap is altijd om op pagina 73 een opmerking te plaatsen over een taart die de lezer bij kan komen ophalen...muziek
Ik beluister Vision Divines nieuwe album The Perfect Machine - de Italianen zijn sterk in het maken van ongegeneerd pakkende nummers. The Perfect Machine is een conceptalbum met een of ander belachelijk verhaal. De muziek is echter gewoon goed - goede nummers, goed gearrangeerd, goed uitgevoerd en goed geproduceerd. Ik ben een schaamteloos liefhebber van dit soort meefluitbare harde rock / metal... ik weet echter nog niet of ik 'm beter vind dan het voorgaande Stream of Conciousness.Uit de meest onverwachte hoeken komt goede muziek - zo bracht het Poolse Riverside haar tweede plaat Second Life Syndrome uit. Net zo fraai als het debuut; dezelfde atmosferische, melodieuze Pink Floyd-meets-Anathema muziek, met wat meer variëteit. Goede muziek om een boek bij te lezen :-)
Vooralsnog blijft Redemptions Fullness of Time nog mijn favoriet van 2005.
misc fixes
Mijn vermoedens omtrent Net::XMPP blijken gerechtvaardigd, zo leerde een mailtje van Ryan (ontwikkelaar van Net::XMPP mij) ; maar het lijkt dat ook Google Mail zich niet helemaal aan de regels houdt. Daarom - nog even geen GoogleTalk via sendxmpp. Maar ik ben er klaar voor :-)Vandaag had ik ook een discussie met een externe ontwikkelaar over ons 770 email programma. De grondreden was de vraag of technische informatie ook aan een waarschijnlijk niet-technische gebruiker moet worden getoond; mijn standpunt is dat dat niet moet gebeuren. Mensen hebben al genoeg 'angst' voor techniek zonder technische meldingen, in het Engels, onbegrijpelijk zelfs voor de meeste Engelstaligen. Een programma dat zich richt op non-technische gebruikers moet soms keuzes maken die minder goed zijn voor technische gebruikers. Maar misschien moet er een 'Toon technische details'-knop komen met de 'echte' foutmelding. Of een logbestand.
ontspannen
HELSINKI - Deze week was het (duh) weer behoorlijk druk. Verschillende projecten trekken aan mijn tijd - iemand maakte een berekening van mijn tijdsbesteding, en kwam tot de conclusie dat ik tot liefst 170% bezet was voor verschillende projecten. Hmmm... Zelf lijkt me dat wat overdreven, eerlijk gezegd. Maar wellicht kan ik met dat percentage in de hand, allerlei vervelende klusjes uitbesteden aan anderen!
Donderdagavond vierde Agathe haar verjaardag, en ter ere daarvan gingen we met een groep eten op de Mount Everest - een Nepalees restaurant. Iedereen bestelde verschillende dingen, die erg op elkaar leken, maar gelukkig ook erg smakelijk waren. De avond zette zich voor bij de Corona Bar, en later... Zie foto; let op de ezelsoren, en ik wordt gevlooid...
De vrouw van een collega schreef een boek over Finse producten, in het Japans.
Het weekeinde is rustig - niet zo verwonderlijk na zo'n week. Vrijdag viel ik in slaap bij Scent of a Women, zaterdag keek ik The Two Towers met AC, daarna het Dagboek van Anne Frank, en een stukje Total Recall; wat een variëteit... We slaagden er ook nog in om twee mensen bij elkaar te brengen voor een afspraakje - en met het nodige succes, zo lijkt het -- connecting people.
Eerder deze week, vlak voor het slapengaan, kwam er een nieuwe Jabber-gebruiker zich bij mij melden, het bleek Peter Saint-Andre, een van de mensen achter dat Jabber. Het blijkt dat men bij cacerts.org mijn sendxmpp gaat gebruiken voor het distribueren van certificaten (sendxmpp is een programma om Jabber-berichten te versturen vanaf de command-line, ongeveer zoals sendmail(1) dat doet voor mail).
Het is natuurlijk altijd leuk als mensen m'n software ook gebruiken; en het is aardig soms eens te zoeken met google. De meeste links zijn niet zo interessant (automatisch gegenereerd), maar soms schrijven mensen wat interessants. Vandaag heb ik sendxmpp een beetje onder handen genomen, zodat ook Google Talk ondersteund wordt... maar dat blijkt lastig. Ik vermoed een probleem in Net::XMPP.
bonobo
HELSINKI - Woensdagavond. Ik ben net thuis...
Dinsdag trof Jorn, die voor wat werk in de stad was, en we aten wat in een goedkoop ravintola met lekkere pizza's en rochelende Finnen... we hadden heel wat te bespreken.
Na alle vergaderingen, rapportages, projectplannen etc. etc., had ik aan het eind van de dag tijd om wat technisch werk te doen; ik portte gtkhtml naar het maemo-platform (voor de twee keer). Het meeste werk zat ik configure.in, maar het lijkt nu goed te functioneren. Ik ga proberen of het mogelijk is de 'viewer' van ons emailprogramma te baseren op GtkHTML. Het blijft toch leuk om een beetje met software te spelen...
Een van dingen die ik gedaan heb is het verwijderen van de afhankelijkheid van GtkHTML op Bonobo. Bonobo is technologie om verschillende applicaties met elkaar te laten communiceren, geïnspireerd door Microsofts OLE2, maar werkend bovenop CORBA. Bonobo is nooit een groot succes geworden, met name omdat het nogal ingewikkeld is om te gebruiken (in C). Het is wat makkelijker dan CORBA, maar dat zeg ook niet veel... In het begin van deze eeuw schreef ik wat artikelen/tutorials over Bonobo. Er was zelfs sprake van een boek voor O'Reilly's, dat ik samen Mathieu schreef... het is nooit voltooid, maar vandaag hoorde ik eindelijk weer eens wat van Mathieu... via onze bugzilla :-)
finse regen
HELSINKI - Zondag. Met 10°C is Het is hier nog steeds niet erg koud. Maar het regent, en de hele dag heerst er een schemering. Finnen lopen zwijgend door de regen. Het voorovergebogen hoofd teruggetrokken in de capuchon. Het gezicht vertrokken in een pijnlijke grimas. De blik gericht op de schoenen, om de aanblik van de troosteloze gebouwen te vermijden. Op weg van nergens naar ergens anders, waar dan ook. De ongeïnteresseerde grauwheid van het leven, de grijze eindeloosheid van het uitzicht. Wat heeft het allemaal nog voor zin...
Gelukkig ben ik zelf erg positief ingesteld.
weekend
Vrijdagavond is tegenwoordig de avond van de week dat ik het vroegst naar bed ga, en deze was geen uitzondering. Ik werkte tot het begin van de avond aan wat optimalisaties, dronk daarna een biertje met collega Marius (Guile), strompelde naar huis, las wat, en viel in een diepe, diepe slaap.Mijn zaterdag besteedde ik aan wat ontspanning (zie onder). 's Avonds had ik een feestje ergens ver in het noord-oosten van Helsinki, bij ene Michael, samen met Ann-Christin en nog zes anderen. Ik sprak enige tijd met een Zweedssprekende Fin - er is de nodige animositeit tussen de Finssprekende Finnen en de Zweedstaligen. De 6% Zweedstaligen vormen echter de bovenlaag van de bevolking, hebben gemiddeld meer geld etc. Alle Finse kinderen moeten beide talen leren. De Zweedsspreker verzekerde mij dat hij Finssprekenden onder zijn beste vrienden had... (bekende Zweedsprekende Fin)
Ik sprak ook met een van de ca. 2000 Thais die in Finland wonen (vgl. ±700 Nederlanders); en niet geheel onverwacht zijn dat 98% vrouwen.
Na het feest trokken we gezamenlijk richting centrum. Naar het altijd drukke Molly Malone's. De Zweedse band 'Boner' (?!) verontschuldigde zich ("We're Swedes, but still we're nice guys"). We dronken nog wat met onze inmiddels wat uitgedunde groep, waarna we naar huis strompelden, om zondag wakker te worden met een voorzichtige kater...
valgrind
Tot mijn vreugde is valgrind nu ook beschikbaar voor mijn AMD/64-machine. En daarmee kon ik wat bugs vinden in mijn gnuvd woordenboekprogrammaatje... Een OpenBSD 3.8 gebruiker klaagde namelijk over segfaults. OpenBSD heeft nieuwe implementaties van malloc, free en vrienden. En die zijn nogal genadeloos - altijd goed om bugs te vinden. valgrind toonde me twee bugs.De eerste zat in een stukje code dat iemand mij ooit gestuurd had, en dat ik ongewijzigd in de code opgenomen had. Normaalgesproken typ ik het over, daarbij coding-style aanpassend etc., en begrijp ik elke regel. Maar dat had ik hier verzuimd - en de code deed een strstr onder de onterechte aanname dat een buffer \0-terminated was. Oops. Ik heb het nu aangepast. Op Linux veroorzaakte de bug doorgaans geen problemen - strstr zal vast wel ergens buiten de buffer op een \0 stuiten en stoppen. Maar OpenBSD is minder vergevingsgezind...
Tweede bug was een domme memcpy waar ik memmove had moeten gebruiken (want er was overlap). Na vier jaar(!) is OpenBSD 3.8 de eerste die er over struikelt. Goed om mijn code te verbeteren. En goed dat valgrind me er bij kan helpen. Ik zie nog wel veel problemen met getaddrinfo over Conditional jump or move depends on uninitialised value(s), maar ik vermoed dat het probleem daar in glibc zit.
haukotelen
HELSINKI - Weekend! En wat een week was het... en eindelijk, eindelijk ligt onze Nokia 770 in de (web)winkel. Bloed, zweet en tranen, maar goed, het apparaatje is nu beschikbaar! Het is natuurlijk het product van heel veel mensen, maar het is aardig dat ik daar ook een rol in heb kunnen spelen. Elke dag liep ik over de brug van mijn huis op Lauttasaari naar kantoor in Ruoholahti. En met de wind en mijn haar, en muziek in mijn oren dacht ik dan vaak na over een of andere
De machine draait natuurlijk door, en ik ben op verschillende manieren betrokken bij volgende versies van onze gebruikerssoftware en de ontwikkeltools. Interessant natuurlijk om nuttige features te verzinnen, en leuker dan de project-planning om ze te verwezenlijken. Maar veel goeds zit in de pijplijn. Na meer dan 10 maanden hier, ken ik de ongeschreven organisatorische verbanden nu ook tamelijk goed - ik weet bij wie ik moet zijn om iets gedaan te krijgen.
Een ander Fins 'product' is muziek - en een van de meer succesvolle bands is Nightwish - 'gothische' rock met opera-achtige vocalen. Zangeres Tarja Turunen is een nationale ster. Maar... de rest van de band was niet meer tevreden met haar. En naar goed Fins gebruik werd er niet over gepraat, totdat uiteindelijk de bom barst: via een open brief op de website wordt de zangeres ontslagen. Ze zou een 'diva' geworden zijn, alleen nog aan geld denken, enzovoort... Het wachten is nu natuurlijk op Tarja's kant van het verhaal...
"The artist is not there to be worshipped or adored. They're there to be enjoyed. The audience is not there to be politely asked to buy the T-shirts, to be patted on the head and to go home. The audience is a part of the artist. They're friends. Allies. A show is a rock'n'roll ritual. The bands are the witchdoctors, the medicine men, the wise men. The band entice, preach, encourage, unite, excite ..."
-- Kory Clarke, Kerrang!, 1991.
finlandia
HELSINKI - Woensdagavond. Een drukke week. Ik heb de afgelopen met name doorgebracht met het schrijven van allerlei plannen en reportages. En met het schrijven van grote hoeveelheden e-mail. Zoveel dingen te beschrijven te bediscussiëren. Wel interessant om na te denken over toekomstige producten - er is zoveel mogelijk, maar de juiste keuzes moeten gemaakt worden.
Best aardig om te lezen wat andere buitenlanders denken van Finland. Zeenix lijkt goed op weg met het ontdekken - de Finse vrouwen van de nacht... Wat een land. Curtis Poe (met een interessant verleden) heeft hele andere ideeën over Finland. En vraagt zich af waarom een land met zulke hoge belastingen toch ook het land met de grootste concurrentiekracht is. En daarbij toch ook nog #1 op de wereldwijde milieu-index. Er moet toch iets zijn dat de introverte Finnen goed kunnen, zo lijkt het... Ze hebben een aardig Wirtschaftswunder weten te bewerkstelligen, in slecht enkele decennia hebben ze aardig weten op te werken.
Maar hoe het zal gaan in de toekomst? Werkloosheid is niet zo laag met 7,2% (Nederland: 6,6%). En de concurrentie is sterk - bij Finlands belangrijkste exportproduct, hout (in diverse vormen). En bij mobiele telefoons. Maar er is hoop - de export van sperma zit in de lift.
Nou ja, en met Nederland gaat het ook al zo goed, nu Peter R. de Vries het land komt redden, met een heuse proclamatie en zelfs een testimonium. Ik kan niet echt een lijn ontdekken in de ideeën; de grondbeginselen van de partij zijn te omschrijven als "wij vinden wat Peter vindt". En omdat er bovendien slechts over een zeer beperkt aantal ondewerpen dingen geformuleerd zijn, is het totaal onduidelijk van een stem op Peter R. betekent. Nou ja, misschien veranderd dat nog. Een boekje zoals Pim dat schreef zou al een hele vooruitgang zijn.
Neem nu het plannetje 'gratis openbaar vervoer' (in het kader van filebestrijding). Details worden niet gegeven, maar de naam is al verkeerd. Het is natuurlijk helemaal niet gratis - het betekent dat het door de belastingbetaler betaald moet worden. De enige interessante groep (in dit kader) is de groep mensen die nu niet met trein naar haar werk gaat, maar dat wel doet als het gratis is. Hoe groot is die groep? Hoeveel miljarden moeten *alle* belastingbetalers ophoesten voor die groep? En hoeveel wordt verspild aan mensen die gewoon een kaartje zouden kopen? Om dan nog maar te zwijgen over de ontoereikende capaciteit in de spits... Leuk idee voor de NS, maar verder lijkt het me een nogal duur plan, dat z'n doel voorbijschiet. Zelfs in Finland is OV niet gratis.
Veel interessante software: Gaim versie 2.0 belooft veel goeds - in het bijzonder, webcam-ondersteuning, Google-Talk VOIP, UPNP (ugh!) enzovoort. En dan Synfig, een programma (sinds kort GPL) om animaties mee te maken. De screenshots zijn veelzeggend. Het is jammer dat tekenen een van de vele dingen is waarvoor ik geen enkel talent bezit...