kerst ii
HELSINKI - Soms schrijf ik een tijdlang veel over computerzaken. Maar dit weblog is eigenlijk ooit begonnen om mijn reizen te documenteren. En hoewel ik momenteel een beetje vastgevroren ben in Helsinki, zie ik het allemaal toch als onderdeel van een grote reis. En tijdens die grote reis is er soms ook tijd voor kleinere reizen...

Hier is het tweede deel van mijn reisverslag getiteld "Kerst in Berlijn". Na mijn avonturen in Tallinn, vertrok ik zaterdagochtend naar Berlijn Schönefeld. De no-nonsense benadering van EasyJet beviel best. En voor zo'n korte vlucht is het gebrek aan koffie etc. natuurlijk ook best dragelijk. Ik zat helemaal achterin. Da's statistisch de veiligste plaats in een vliegtuig. Bij ongelukken breekt vaak het voorste stuk af en gaat in helse vlammen ten onder, terwijl de achterinzittenden met de schrik vrijkomen.

In Berlijn werd ik opgepikt door Ann-Christin en haar broer Johannes. We reden door Berlijn naar hun moeder, onderweg nog een bloemetje kopend. "Kann man die auch essen?". Nog net voor sluitingstijd kon ik ook mijn laatste cadeautje kopen... De rest van de dag bestond uit de normale kerstverschijnselen als eten en drinken. En, een kerkbezoek. Het is zeker twintig jaar geleden dat ik voor het laatst een dienst bezocht had. Ann-Christin had enige angst dat ik zou gaan meezingen (de tweede stem, oh yeah - stille nacht - halleluja), maar ik bleef koel :-) Enkele jammerende kinderen verstoorden de sfeer een beetje, en de preek was stilistisch en inhoudelijk niet erg overtuigend. En wat doet een kerstboom in een kerk?! Nou ja, het was best interessant - maar voorlopig weer genoeg goddelijke inspiratie.

Daarna was het de hoogste tijd om mijn cadeautjes uit te pakken. Ik mag niet klagen over mijn buit, die met name uit Oostduitse melancholieproducten bestond ;-) En, van Ann-Christin, een fraai horloge, met daarbij een kleine opmerking over Pünktlichkeit... hmmm. Mijn cadeaus vielen ook wel in de smaak, geloof ik. Maar het was jammer dat ik de laatste weken te weinig tijd had om iets origineels te verzinnen </excuus>

Eerste kerstdag ving aan (hmmm... ik verduits een beetje) begon met weldadig uitslapen... daar was ik wel aan toe zeg. Maar niet al te lang natuurlijk - er stond veel op het programma. Allereerst was er het Pergamonmuseum; een oudheidkundig museum vol met overblijfselen uit, wel, de oudheid. De meeste stammen uit de tijd dat avontuurlijke 'Indiana Jones'-types uit West-Europa de wereld doorzochten naar oude schatten. En met succes. De bekendste vorser uit die dagen is natuurlijk Schliemann, (Troje), maar de vondsten in het Pergamonmuseum betroffen met name die uit het Midden-Oosten - de Sumeriërs/Babyloniërs/Assyriërs. En er was een tentoonstelling over de vondsten Herculaneum. Het dorp werd als Pompeii bedolven werd onder de lava van de Vesuvius. In het jaar 79 brachten terroristen die tot uitbarsting. De tijd werd stilgezet, en opschravingen geven een gedetailleerd beeld van het leven in Romeinse tijden. En ik maakte 200 foto's.

We dronken Glühwein op een kerstmarkt, wandelden verder, op weg naar een heerlijk Duits kerstdiner (foto). Na het eten ontmoeten we aantal van Ann-Christins vrienden voor wat stand-up comedy bij Kaffee Burger. Bij vlagen erg grappig - al vergde sommige grappen de nodige detailkennis van Duitsland en Berlijn, en die heb ik natuurlijk niet unbedingt.

Maandag troffen we een ander Nederlands-Duitse combi en een Syrische bekende voor de brunch, ergens ver weg in een Berlijns eetcafé. Daarna maakte we een lange wandeling door de sneeuw, op weg naar Ann-Christins moeders huis, voor het traditionele (?) diner op tweede kerstdag. Afgezien van wat dramatische ontwikkelingen in de periferie, was het wederom erg geslaagd, en het eten was werkelijk heerlijk. 's Avonds nog een laatste avond met vele bekenden en bier in een nogal trendy café. Het werd behoorlijk laat, maar tevreden konden we terugkijken op een geslaagd kerstfeest. En dan te bedenken dat ik helemaal niet van plan was om naar Berlijn te vliegen. Nou ja.

Dinsdag was er nog een beetje tijd om wat dingen te kopen, voordat we weer richting Helsinki vlogen...

-- djcb @ 16:30 | 0 comments

 
ontspannen
HELSINKI - Morgen mijn langverwachte verslag van mijn Berlijnse avonturen... Nu is het wat laat om mijn gedachten nog aan het elektronische papier toe te voegen. Heerlijk dagje gewerkt vandaag. Geen vergaderingen, en ik kon zowaar wat doen! Ik wist mijn Inbox flink op te schonen, net als mijn leesmap met nog-te-lezen documenten. Applaus voor mezelf ;-)

Ik bracht de avond zeer ontspannen door met AC; we zagen de sympathieke film Election.

Vandaag deed ik ook wat code-review; erg belangrijk. Ik ontdekte weer een misverstand over wanneer UTF8-functies te gebruiken (en wanneer niet). g_utf8_strlen geeft de logische lengte, het aantal karakters in een string. Daarentegen geeft 'good old' strlen het aantal bytes in een string. Het verschil blijkt subtiel; het ondersteunen van UTF8 betekent niet simpelweg het vervangen van string functies met hun utf8-versies... De documentatie zou dit feit overigens wel wat duidelijker kunnen aangeven.

Direct voor het slapengaan beluister ik Vinland Saga van het Duits/Noorse Leaves' Eyes; een fraaie gothische-rock weergave van de Vikingreizen naar 'Vinland', ofwel Noord-Amerika, meer dan duizend jaar geleden.

-- djcb @ 01:10 | 0 comments

 
backpacking revisited
HELSINKI - Kerst is voorbij; terug uit Berlijn. Kerst was zeer geslaagd, met veel gezelligheid, cadeaus en met veel teveel eten.

Vrijdagmiddag verliet ik Nokia een beetje vroeger. Ik moest mijn kerstcadeautjes nog kopen. Hoewel men in Duitsland wel bekend is met St. Nicolaas, is kerstmis toch de tijd om elkaar cadeaus te geven. Drie cadeaus moest ik kopen - voor Ann-Christin, haar moeder en haar broer. wat een stress om wat leuks te vinden in Helsinki. Men zegt vaak dat het om de moeite gaat die iemand doet om cadeaus te kopen... Na drie frustrerende uren was ik slechts voor 2/3 geslaagd. Maar goed, ik hoopte de volgende dag nog wat tijd te hebben in Berlijn.

Ik ging met een omweg naar Berlijn. Via Tallinn, de hoofdstad van Estland, die een veerboottocht van ongeveer 1:40 uur verwijderd ligt van Helsinki. Toen de boot de Finse haven verliet, kwam ik eindelijk een beetje tot rust. Na alle stress hoefde ik nu alleen nog maar wat naar buiten te kijken, muziek te luisteren en wat bier te drinken - ontspannen. Om half tien kwam ik aan, en liep van de haven ('sadam') naar het fraaie historische stadcentrum. Mijn bagage sleepte ik mee in mijn trouwe rugzak. En terwijl ik daar zo liep, kwamen de gedachten weer naar boven, herinneringen aan soortgelijke wandelingen in verre streken. Azië, Australië. Zonder plan, maar altijd vol vertrouwen dat het wel goed zou komen. En zo was het nu ook. Op straat liep ik een Fransman tegen het lijf, die zelf al in een hostel verbleef - het hostel onder de striptiis baar (da's Ests, geen idee wat het betekent). Voor 15 euro kreeg ik een plek in een dormroom - nostalgie.

Ik moest de volgende dag al vroeg op voor mijn vlucht naar Berlijn, maar ik besloot nog even de stad in te gaan, en een biertje te drinken. Ik kwam terecht in Club Havana, waar ik de eerder genoemde Fransman weer ontmoette. Alcohol is sowieso spotgoedkoop in Estland in vergelijking met Finland. Maar in deze bar kreeg je steeds het dubbele aantal. En voor twee euro ofzo had ik twee halve liters bier voor me staan. Het zal niet verbazen dat het een beetje later werd dan gepland. Maar na een paar uur slaap was ik om ongeveer acht uur 's ochtends al weer klaar voor het ontbijt. Ik vroeg me alleen hoe/wat/waar/welke taxi ik nemen moest naar het vliegveld. Ik trof echter nog een medereizigster aan die dezelfde vlucht moest hebben, en al een taxi besteld had. En zo kwam alles goed. Reizen per rugzak is geweldig; totaal zorgeloos en ik heb altijd geluk. Morgen meer over Berlijn.

-- djcb @ 00:48 | 0 comments

 
shutdown
HELSINKI - In de nacht van donderdag op vrijdag schrijf ik nog enkele regels... -14°C wijst de thermometer aan (in een hoekje van mijn beeldscherm). Ik heb mijn spullen ingepakt, en tussen mij en mijn tripje staat nog slechts een dag werken... Nog een aantal dingen op mijn todo-lijst. Een kleine email-tsoenami zodat niemand later kan zeggen dat ik ze niet verwittigd heb. En verder: enkele rapportages. De urenadministratie (2 maal). Risicoanalyse. Een 'Roadmapping' document. Twee reviews van andere documenten. Twee vergaderingen. Budgeteren. Error-management. Resource-allocatie.En dan kan ik eindelijk op weg... naar Tallinn. Hopelijk tussendoor nog tijd voor mijn laatste kerstcadeautjes... Heb eigenlijk besloten eens geen computer mee te nemen op reis; een tamelijk unike situatie. Ik ga maar weer eens een boek lezen.

Iemand heeft een PHP-interpreter geschreven in Java, en die schijnt zesmaal zo snel te zijn als het origineel!

Maar da's eigenlijk niet zo belangrijk. Ik ga nu maar eens slapen. Vrolijk kerstfeest.

-- djcb @ 02:15 | 0 comments

 
puf, zucht
HELSINKI - Donderdagavond. -13°C; nog steeds 'warm voor de tijd van het jaar', maar toch ook best frisjes. Vooral op de Lauttabrug, die dit eiland met het vasteland verbindt. Brrrr... Daar staat tegenover dat ik een ruime hoeveelheid vla in mijn koelkast heb (bedankt Fredrik!)

Ik probeer al mijn zaakjes te regelen zodat ik semi-ongestoord de kerst in kan gaan. Ik maak vorderingen, maar moet ook nog zoveel doen...en nog wat kerstcadeautjes kopen, en misschien wat kleren... Kerst vier ik in Berlijn; maar dat valt alleen nog te bereiken via Tallinn. En dus moet ik vrijdagavond met de veerboot naar Estland, om daar de volgende ochtend het vliegtuig te pakken. Eens kijken hoe ik de nacht doorkom... en hopen dat de vaarroute niet dichtvriest...

Wodan Heerscht... Ik hoor de heidense klanken van het Gelderse Heidevolk: ... geeft een show met een rijke aankleding van vroegmiddeleeuwse kledij, hoorns, zwaarden, schilden, dierenhuiden en het liefst ook lange houten tafels en een zwijn aan het spit.. En zo zie ik het graag!

-- djcb @ 02:15 | 0 comments

 
ploeter
HELSINKI - Het is wat frisjes... Ik beklaag me graag over het feit dat ik het (vrijwillig natuurlijk) erg druk heb. En nu is het wel heel druk. Voor de kerst ('joulu') moet er nog heel wat gebeuren, te meer omdat veel mensen pas ergens in het volgende jaar weer beschikbaar zijn. Ik vind het zelf altijd wel fijn om te werken tussen kerst en oud & nieuw -- lekker ongestoord. Want gestoord word ik, en word ik veel. Een groeiend aantal mensen weet mijn Inbox te vinden. In organisaties geldt nu eenmaal dat het belangrijk is om zoveel mogelijk mensen mail te sturen. Zodat je later altijd wel een mail terug kunt vinden om iemand terecht te wijzen - "ik heb je daar nog over gemaild?!". Want daar gaat het uiteindelijk om - ervoor zorgen dat je altijd vrijuit gaat ;-) Kortom - ik heb heel veel gemaild de laatste dagen - ha! En natuurlijk waren er weer de nodige (nou ja) rapporten en rapportages, papieren en papers, en, en...

Ik probeer de software-ontwikkeling ook een beetje te beheersen; de laatste tijd bestaat dat vooral uit het analyseren van bug reports, en het in de juiste richting sturen van ontwikkelaars. Soms doe ik wat code review, en soms zie ik goede code, en soms code die een goede kandidaat zou zijn voor TheDailyWTF, de website waar mensen 'grappige' codefragmenten van collega's met de wereld delen...

Bij het lezen van code geldt een principe dat Linus Torvalds goede smaak noemt. Of de quality without a name van Christopher Alexander. Bij het schrijven van code is het erg belangrijk te beantwoorden aan abstracte begrippen als 'schoonheid', 'elegantie' enzo. Veel dingen daarvan kun je in coding style vatten, maar een aantal krijg je alleen door ervaring. Ik lees code, en denk dan - "oeh, da's vies!". "Maar het werkt toch?!". Ja, da's waar. En soms is het erg moeilijk om duidelijk te maken waarom iets niet een fraaie, elegante oplossing is, en met name waarom dat belangrijk is. Later blijkt echter heel vaak dat inderdaad een heel slecht idee was. Ik probeer de problemen altijd duidelijk te maken - "Er is nu een afhankelijkheid van component A op B, da's onnodig en dus onelegant!". "Maar het werkt toch?". Da's moeilijk discussiëren - maar er komt altijd een moment dat blijkt dat het inderdaad een slecht idee was... Ontwerpfouten nemen altijd wraak. Voorbeeld? Nee, geen voorbeeld.

-- djcb @ 00:45 | 0 comments

 
knus
HELSINKI - Zondagavond. Een tamelijk rustig weekeinde. Mijn vrijdagavond bracht ik door het met bekijken van enkele Family Guy-episodes met AC. Zaterdag met wat kerstinkopen, zondag met wat lezen en turen in het haardvuur en een glas wijn -- wat kan het leven fraai zijn.

Zaterdagavond bediscussieerden we de Finse samenleving, samen met Rob, een Nederlandse collega. Het schijnt dat elk kind in Finland recht heeft op 2 uur onderwijs in z'n moedertaal, wat die ook zijn moge (Etruskisch, Aramees)

Morgen begint the rat race weer... Terwijl de temperatuur is gedaald naar -12°C, brandt het haardvuur - en terwijl ik lees over mijn verre voorvaderen, beluister ik de viking rock van Thyrfing... geweldig, die bandfoto.

-- djcb @ 01:04 | 0 comments

 
veel plezier
HELSINKI - Vrijdagavond. Drukke (blabla) week, rapporten, vergaderen, onderhandelen blabla. Maar nu is het vrijdagavond, en kan ik een beetje ontspannen :-) Het is hier eindelijk wat kouder geworden, -7°C, nog steeds te-warm-voor-de-tijd-van-het-jaar. Maar ach. Ik geniet van mijn verjaardagsvla! En ik heb nog een klein alfabet aan chocoladeletters. En speculaas brok. Yum.

Zo. Linus sprak, en had een hekel aan GNOME, zo liet hij in duidelijke bewoordingen weten. Volgens hem wordt te sterk eenvoud verkozen boven functionaliteit (hij zei het een beetje anders...). Ik vond de reactie van Nat wel sterk (heerlijk, die voornamen. Alsof ik ze persoonlijk ken). Maar goed, heeft Linus een punt? Heeft GNOME teveel functionaliteit opgegeven om het niet te ingewikkeld te maken voor 'eenvoudige' gebruikers? Hmmmm... ik vind eigenlijk van niet - en ik ben een behoorlijke 'power-user'. Ik kan best een beetje met computers omgaan, en probeer ook dingen aan mijn smaak aan te passen enzovoort. En ik heb niet vaak dat ik iets graag zou willen aanpassen of instellen, maar dan Gnome op mijn pad vind.

Maar niet alles is perfect; een voorbeeld is de File-Open-dialoogvenster. Probeer eens om .emacs te openen in Gedit ofzo. Da's niet mogelijk... tenzij, tenzij je weet dat je CTRL-L moet typen, zodat je het pad met de hand kunt typen. Zelfs een expert-gebruiker zal niet op het idee komen CTRL-L te typen. Zo zijn er waarschijnlijk meer dingen. Waarom kan ik geen bestandsnamen veranderen door ze eenmaal aan te klikken, maar moet altijd rechtsklik-Rename doen? Enzovoort...

Een ander punt is, dat er ook ruimte moet zijn voor plezier; het gaat niet alleen optimaliseren voor een al dan niet bestaande 'eenvoudige' eindgebruiker, het gaat erom dat mensen leuke, opwindende, nutteloze, grappige dingen kunnen doen met hun computer. In 2001 gebruikte ik de Sawfish windows manager, die eenvoudig te scripten was met wat Lisp. En dat deed ik! Als een venster gesloten werd, implodeerde het, en liet tenslotte een 'plof' horen. De bijbehorend rookwolk heb ik nooit geïmplementeerd, maar leuk was het! Optimaliseren voor 'fun' is belangrijk! En dat geldt zoveel voor gebruikers als ontwikkelaars. En het vinden van gepassioneerde gebruikers. Uit die laatste link (blog) komt het plaatje: iets dat iedereen 'gemiddeld' vindt, is niet erg interessant. Met fanatieke haters en liefhebbers heb je iets interessants (aannemend dat de haters niet 98% uitmaken...). Wat dat betreft is de KDE/GNOME dichotomie erg interessant...

Maar nog even terugkomend op het missen van mogelijkheden om dingen tot op quantumniveau in te stellen, er zijn natuurlijk ook voor Gnome de nodige mogelijkheden:

• Met Devil's Pie kunnen allerlei trucjes worden uitgehaald met vensters. Bijv. altijd XMMS op je tweede virtuele desktop: (if (is (application_name) "XMMS") (set_workspace 2))
• Met Nautilus Actions kunnen specifieke functies worden gekoppeld aan bestandstypen; ik gebruik het bijvoorbeeld om een 'roteer 90°'-functie te hebben voor foto's . In feite het een wat modernere versie van de de Nautilus scripts (~/.gnome2/nautilus-scripts).
• Brightside - doe dingen als je muis de schermrand/-hoek raakt.

En ik sta open voor meer suggesties... Voor echte 'fun'-dingen zijn natuurlijk de Wobbly Windows Video geweldig. Of de XGL-demo: de virtuele desktop als zijden van een kubus (helaas geen video, zelfs de om de ribbe gevouwen video speelde soepeltjes op tamelijk normale hardware).

Veel plezier!

-- djcb @ 22:24 | 0 comments

 
jarig!
HELSINKI - Vandaag ben ik jarig! Hoera! 33 jaar. Ik kreeg al vla, een portefeuille en een verjaardagstaart (met zeer goed brandende kaarsen!) van Ann. Wat een spektakel.

Verder niet veel te melden - druk.

-- djcb @ 22:58 | 0 comments

 
suf
HELSINKI - De 'Tequila'-party van gisteravond bleek meer speciek een Margarita-party. Grote vissenkommen met het duivelse goedje. Een huis vol met mensen, veel Nokianen, ontmoette een aankomend collega, besprak onze 770 met menigeen, en ontving vele goede en minder goed suggesties. Het feest van druk, warm, en luid, inclusief een veelstemmig Happy Birthday© voor de gastheer. Luid was het, zo luid dat de buren - de Finse ma Flodder zo leek het - het nodig achtte de politie te waarschuwen.

Daarmee eindigden de festiviteiten aldaar, met de sterke arm der wet valt tenslotte niet te spotten. Agenten begeleiden ons de vrieskou in, waarna de rituelen zich verplaatsten na het nabij gesitueerde Rosegarden; een misplaatster plek voor mijn Metallica t-shirt valt nauwelijks te bedenken. Maar er was bier, er waren mensen, er was muziek. Het bleef nog lang onrustig. [...] Ergens halverwege de middag vond ik m'n weg terug naar de wakende wereld, en nog steeds voel ik me een beetje suf...

Eigenlijk moet ik nog wat werk doen, zodat ik mijn collega's reeds morgenochtend bij het betreden van het kantoor kan teisteren met een reeks rapportages en projectplannen. Ik heb druk, erg druk, en derhalve ben ik ofwel heel erg belangrijk, ofwel erg dom en neem ik teveel hooi op mijn vork... Nou ja, nog enkele weken tot de kerst met behoorlijk wat deliverables te eh... deliveren.

Mijn collega Minh beschrijft zijn belevenissen tijdens het helpen van vluchtelingen bij een kerstviering van het Rode Kruis - hij werd zelf ook als vluchteling aangezien! Beetje pijnlijk, met name ook om als 'Chinaman'aangesproken te worden. Te meer daar hij uit Vietnam afkomstig is.

Ik heb wat scriptjes geïntegreerd, zodat ttb teletekst browser-packages eenvoudig te maken zijn voor Redhat/Fedora (en andere RPM-distro's), en voor Gentoo (de distro voor mensen met teveel vrije tijd ;-). Zeer binnenkort zit ttb hopelijk ook in Ubuntu/universe en ik heb goede hoop voor Debian... Dit alles in de binnenkort uit te komen versie: 0.9.5.

-- djcb @ 21:10 | 0 comments

 
te is nooit goed, behalve bij tevreden en tequila
HELSINKI - Heerlijk! Zaterdag! Wat geniet ik daar toch van! Mijn dag begon al goed met een pakje van m'n zus. Ondanks de beloften van de post, een beetje post-Sinterklaas, maar eigenlijk is dat totaal onbelangrijk. Wat vandaag zit ik hier met pepernoten, brok, een chocoladeletter en kikkers en muizen van marsepein. Geweldig! Bedankt Sint Jeannette!

De afgelopen twee weken waren erg druk; ik hoop dat het ergste nu voorbij is. Ik moet nog wel enkele rapporten schrijven, en wat vergaderingen bijwonen, maar het zou wat beter moeten gaan. De laaatste dagen moest ik echter vrijwel constant in twee vergaderingen tegelijk zijn. Da's een beetje veel. En donderdag moest ik een bijeenkomst van zo'n vijf uur voorzitten, met man of tien. Dat kost wel een beetje energie. Ik klaag niet - het is grotendeels erg interessant. Nieuwe software, allerlei leuke ideeën die van allerlei kanten op ons af komen. En de wensen en eisen van de ene kant moeten gebalanceerd worden met de mogelijkheden die ook uit te voeren (en vooral ook op tijd uit te voeren). Zeer leerzaam allemaal.

Donderdagavond was er het traditionele kerstfeest van mijn divisie; in Western-stijl (zie foto). Erg leuk allemaal, vooral line-dansende collega's die ik compromitende posities heb weten te fotograferen. Altijd handig... Handiger in ieder geval dan om zoiets op donderdagavond te organiseren, terwijl ik vrijdagochtend weer geacht wordt in semi-wakende toestand deel te nemen aan vergaderingen. Verder heb ik niet zo heel veel tijd gehad om spannende dingen te beleven... maar gelukkig kan ik het weekeinde besteden om een beetje bij te lezen... en te werken, *zucht*. Maar vanavond staat de verjaardag van Alex op het programma, een Tequila-party...

zsh

Een leuk onderdeel van de Unix-cultuur is de overlevering van kennis. Ik heb op veel verschillende plekken gewerkt, en overal zijn er mensen met hun eigen handige trucjes. Zo maakte ik een jaar of vijf geleden kennis met zsh. Veel mensen gebruiken nog steeds bash. En dat terwijl zsh heel wat dingen kan die in bash niet of slechts met grote moeite mogelijk zijn. Een aantal voorbeelden; omdat ik mijn favoriete programma's graag met anderen deel...

• Auto-completion van bijna alles: bestandsnamen (zelfs op andere machines!), opties van commando's, paketten bij apt-get, hostnames, processen bij kill, etc... En dat alles desgewenst in kleur, fuzzy en case-insensitve
• handige globbing: een hele dirtree converteren (plaatje.gif => plaatje.jpg):

  for i in **/*.gif; convert $i $i:r.jpg
  

• spellingscheck

  % mkae
  zsh: correct 'mkae' to 'make' [nyae]?
  

• En deze werkt ook met Bash -- gebruik vim (met kleurtjes enzo) als less:

  alias less="/usr/share/vim/vim64/macros/less.sh"
  

• En natuurlijk de prompts (in ~/.zshrc):

  # # String them together in a readable format
  PROMPT="${prc[timestamp]} ${prc[user]}@${prc[machine]}($CHROOT%) %# "
  

  (hoe ik aan die prc kom is een exercise for the reader...) resulaat is als volgt:

  [17:51] djcb@mindcrime % _
  

Meer informatie over zsh.
-- djcb @ 18:23 | 0 comments

 
wild geraas
HELSINKI - Zo. Alles goed, maak u geen zorgen. Druk en zo bla bla...

Lang heb ik lopen denken... Maandag had ik een Sinterklaasfeest, met Agathe, Ann, David, Fredrik, Rike, Rob en Tom. Dat paste natuurlijk prima in het streven de vaderlandsche cultuur een beetje uit de dragen... Rob (mede-Nederlander) was de initiator, maar Agathe en Ann (die goed kan dichten) namen de gastvrouwrol op zich, en wel zeer bekwaam. We hadden lootjes getrokken, en we hadden een budget van €10,- voor het kopen van een cadeautje, met daarbij natuurlijk een gedichtje. Niet iedereen bleek het gedicht-gedeelte volledig begrepen te hebben, maar over het algemeen vond iedereen het toch een leuk feest. Sinterklaas wordt met name in Nederland en Vlaanderen gevierd, maar ook in Duitsland zet men de schoen. En zelfs in Tsjechië, zo vertelde Tom (en Wikipedia), overal natuurlijk met kleine lokale varianten. In Tsjechië komt Sint Nicolaas met een duivel op bezoek, tot grote angst van de kinderen.

Na een uurtje begonnen de Sinterklaasliedjes me wel een beetje de keel uit te hangen... 'Ook al ben ik zwart als roet, ik meen het toch goed'. Het was erg geslaagd, er was veel te veel eten, waaronder speculaasjes, drop en warme chocolademelk... voor dat oerhollandsche gevoel. Het gevoel van spanning dat ik als kind had ('vol verwachting klopt mijn hart'), komt helaas nooit meer terug... Ditmaal eindigde de avond laat, met alcohol en diepzinnige gesprekken. Een zeer geslaagde Sinterklaas, dat wel! Ik ken nog een groepje Nederlanders in Helsinki die een Sinterklaasfeest vierden. Sommige tradities zijn gewoon leuk om te bewaren...

Als nerderige toevoeging: ik schreef mijn gedichten natuurlijk met LaTeX, en in het bijzonder met de lettrine-macro's, die me van die fraaie grote begininitialen gaven voor elke strofe. Dat zag er fraai uit; ik ben benieuwd hoeveel mensen op deze wereld LaTeX gebruiken voor hun Sinterklaasgedichten... (oh ja, ik kreeg een wel zeer retro Metallica-t-shirt van de goedheiligman; rocks)

-- djcb @ 00:17 | 0 comments

 
careless whisper
HELSINKI - Ik ben geen computer. Ik ben een mens van vlees en bloed en heb gevoelens, ongeveer zo als iedereen. Die werden de afgelopen dagen erg op de proef gesteld. En nu nog. Mijn woede zakt een beetje, mijn teleurstelling blijft.

De afgelopen week was erg druk; nu begin ik mijn blog meestal met de opmerking dat ik het druk heb ;-) maar nu was het het nog meer dan anders. Nog een week zo, en dan zou het een beetje af moeten nemen... er staan nog wat grote items in mijn lijst voor volgende week, hopelijk kan ik dit weekeinde al wat voorbereidingen doen...

dapper

Ik gebruik de bleeding-edge-versie van Ubuntu, Dapper. Dat betekent dat ik meermaals per dag de allerlaatste software die beschikbaar is, kan downloaden. Leuk natuurlijk, maar ook een beetje onzinnig ;-), het zijn natuurlijk allemaal micro-stapjes die veranderen. Maar soms veranderen er natuurlijk ook grotere dingen. Deze week was het de nieuwe kernel (2.6.15, nog niet eens 'echt' uitgebracht). Nu gebruik ik doorgaans mijn zelfgebakken kernels, maar ik merkte dat mijn geluidskaart niet meer werkte; reden was dat /dev een beetje kapot was, omdat 2.6.15 ook een nieuwe udev vereiste, die niet goed werkte met de oude... (interessant om te zien wat er allemaal kapot gaat als /dev/null niet bestaat...) *zucht*.

Dus overgeschakeld naar 2.6.15, maar die wilde niet booten, enzovoort.... Moraal van dit verhaal: gebruik geen bleeding edge als je geen tijd/zin hebt om problemen zelf op te lossen - gebruik Breezy. Voor mij werkt het een beetje anders; als er wat fout gaat is er ook weer altijd wat te leren, en ik ben nu een stuk wijzer wat betreft udev en mkinitramfs...

eric

Martin wees me op de grootheidswaanzin van Eric S. Raymond:

Eric als Microsofts grootste nachtmerrie (in een brief aan Microsoft): If you had bothered to do five seconds of background checking, you might have discovered that I am the guy who responded to Craig Mundie’s “Who are you?” with “I’m your worst nightmare”, and that I’ve in fact been something pretty close to your company’s worst nightmare since about 1997.

Toen iemand opmerkte dat dat wellicht wat aanmatigend was, antwoordde hij, in al zijn bescheidenheid:

I try not to have a big ego about this. [...] This is something that is hard to talk about without sounding mystical. I sometimes feel almost as though I’m a sort of sense organ or mirror that the hacker community grew in order to see itself more clearly. To the extent I ended up “leading” or became a culture hero in that process, it was because the community desperately needed someone to do it and pulled me into the role, shaping me to fit in the process.

Maar Eric is veel meer dan de naam die Bill Gates gilt als hij 's nachts badend in angstzweet wakker wordt. Eric is een supermens.

Eric als intellectuele superheld: For me, that’s adventurers’ clothing, sort of Indiana Jones lite — except I liked that look before the movies. I can make it work because I’m a muscular guy with a strong physical presence; people look at the way I dress and carry myself and then aren’t very surprised to learn that I’ve lived on three continents, visited over fifteen countries, been fluent in three languages besides English, and that I’m a serious martial artist who can fight hand-to-hand in any of three styles or with sword or pistol [...] There’s a subtler message in there as well. I’m an intellectual, a thinker, a geek. I could dress to emphasize that, but why bother?

Maar ja, een supermens is toch ook maar een mens... Eric is veel meer dan dat:

Eric als meerdere goden: The Gods taught me these things while I was being some of them. Usually I've been the Horned Lord (Pan/Cernunnos/Freyr/Krishna). Occasionally I've been the Trickster (Coyote/Mercury/Loki/Eris) or the Sage (Thoth/Merlin). Just once, by accident in a martial-arts class, I have been the Warrior (Thor/Indra/Cuchulain).

Eric, je 15 minuten roem zijn nu toch echt voorbij. Het wordt allemaal nog wat wat lachwekkender voor wie hem wel eens in het echt gezien heeft, 'muscular guy'?! Ik word bijna onpasselijk als ik aan zijn Sextips for Geeks denk...

misc

Nog even terugkomend op mijn verhaal over Gazpacho/libglade; de vertraging bij het opstarten blijkt behoorlijk mee te vallen, zelfs op onze 770-hardware. Een hindernis minder om dat te gaan gebruiken.

Ik ontdekte het Deense Wuthering Heights; heerlijke heavy metal, een beetje a-la Rhapsody, maar met nog meer schaamteloos pakkende melodieën (Schots geïnspireerd), en met dezelfde maatschappelijk geëngageerde teksten over hobbits en zwaardvechten. Klasse!

Far from the madding crowd

-- djcb @ 20:55 | 0 comments