kl Vanmiddag ga ik op weg naar Kuala Lumpur; de busreis voert me echter eerst terug naar Bangkok, die stad lijkt mij niet te willen laten gaan ;-)
Ben inmiddels geintroduceerd in de objectivistische epimistologie; verhelderend. Al is mijn filosofische achtergrond een beetje te beperkt om het allemaal op waarde te schatten...; boek omgeruild voor Mary Renaults Persian Boy, over Alexander de Grote; dat boek stond nog op mijn leeslijst en was toevallig een van de slechts 20 ofzo Engelstalige boeken die ik hier kon vinden. Oliver Stone schijnt bezig te zijn met een film over Alexander de Grote, hier in Thailand.
Gisteren was een rustig dagje, beetje rondgefietst enzo. 's Avonds wederom genoten van een Thaise maaltijd; een hete curry met kip etc., voor bijna niets, weggespoeld met een grote fles Chang ('olifant') bier. Daarna nog wat gelezen en gebabbeld met wat medebewoners van guesthouse, waaronder enkele Nederlandse -- even wennen om weer Nederlands te spreken.
Vanochtend ontmoette ik nog een Thaise en Engelsman, die mij een Thais woordenboek gaf; allervriendelijkst.
En zometeen op weg naar Kuala Lumpur, Maleisie, waar ik morgenavond hoop aan te komen... hopelijk een beetje comfortabel...
update: brug inmiddels gezien, gefotografeerd etc.; maar wist mijn toeristische hartslag niet echt te versnellen...
Vraag: kunnen Video-CD's (VCD's) worden afgespeeld in een CD-speler? VCD's zijn hier *erg* goedkoop, dus interessant als je niet al te zeer ergert aan Thaise ondertiteling...
brug te ver. Inmiddels alweer anderhalve dag in Kanchanaburi; het guesthouse is niet al te slecht, als mis ik het warme water en de satelliet-tv ;-) In ieder geval is het een stuk goedkoper dan Bangkok. De eerste avond doorgebracht met wat bier en wat Britten, Australiers; en gisteren reeds om 0630 uur opgestaan voor wat toerisme in de omgeving.
Allereerst bezocht de Erwanakan watervallen; de hoogste, nr. 7, was behoorlijk lastig te bereiken; kniediep door het snelstromende water, omhoogklauteren langs spekgladde rotsen... op zeker moment gleed ik bijna uit, maar kon me nog net vastgrijpen aan een bord... 'Danger'... Vervolgens een museum bezocht over de de verschrikkingen die de geallieerde krijgsgevangen (met name Britten (30.000), Nederlanders (18.000) en Australiers (13.000)) moesten doorstaan bij het uithakken van tientallen meter rots voor een spoorlijn voor de Japanse bezetters. Interessant; heel wat geleerd over de omstandigheden alhier tijdens WOII; tenslotte een paar kilometer gelopen langs het voormalige baanvak.
De slecht Engelssprekende gids had het de hele dag over Thai girls die je kon aanraken, en mee op de foto enzo; aangekomen op de plaats van bestemming bleek het echter om tigers te gaan; een teleurstelling natuurlijk. De tijgers waren ook niet al te levendig; verder nog wat apen, herten, olifanten, wilde zwijnen en moniken, die geen van alle mijn interesse wisten te wekken. Tja. Uiteindelijk nog een oude grot bezocht, en om 1900 uur weer terug bij het guesthouse. Moe; eten; email; bier (beperkt); slapen.
Het enige wat ik nu nog *niet* gezien heb is waar het allemaal om gaat, The Bridge On The River Kwai. Vanmiddag ga ik daar naartoe, denk ik. Bij het guesthouse kan ik fiets lenen, en het is hier vlakbij. Het plan is om *morgen* te vertrekken naar Kuala Lumpur, Maleisie, met een aantrekkelijke 24-uurs busreis...
ontsnapt... ik geloofde er zelf al bijna niet meer in, maar het is me toch nog gelukt om uit Bangkok te ontsnappen ;-) Ik ben nu in Kanchanaburi, voor wat jungle/tijger/olifant/Bridge-on-the-River-Kwai. Het is een rustig stadje, en dat bevalt me eigenlijk wel; en ik heb een aardig guesthouse gevonden. De reis hier na toe was ook al erg ontspannen - de treinen in Thailand rijden niet erg snel, maar je zit redelijk comfortabel, en kijkt wat naar buiten, leest wat, slaapt wat... beter dan die hectische busreizen.
Die Bridge on the River Kwai, da's natuurlijk de treinbrug die tijdens WOII door geallieerde krijgsgevangen is gebouwd voor de Japanners; de brug is met name beroemd geworden door het boek / de film (1957). Er zijn echter wat kanttekeningen te maken bij de brug alhier... Zo wordt in de film een andere brug gebruikt... en de schrijver van het boek (Pierre Boulle) was hier nooit geweest, maar had op een kaart gezien dat de historische brug in de buurt van de Kwai was, en aangenomen dat die brug dus wel de Kwai zou overbruggen... en toen de toeristen kwamen om de brug te bekijken was er alleen de brug over de Mae Khlung. En dus.. en dus hebben de Thais de rivier alhier maar *hernoemd* in de Kwai. Lateraal denken! En die brug ga ik morgen bekijken.
Oh, wie nog kinderen verwacht, binnenkort: uit Australisch onderzoek blijkt dat geborstvoede kinderen zo'n 8 punten hoger scoren bij IQ-tests. Dus geef ze de fles en voorkom die vervelende wijsneuzen!
mis... Ik miste de fscking@#$(*& trein naar Kanchanaburi vanwege mijn onbegrip van een Thais spoorboekje; en natuurlijk vanwege een algemene luiheid voor wat betreft het verifieren van gegevens. *zucht*. Maar nu weet ik het zeker.
In ieder geval nog even de tijd wat leesvoer te kopen; ik kon helaas Wilbur Smith' River God nergens vinden (het laatste boek dat ik nog moet lezen in de Egypte semi-trilogie), maar kocht een Tom Clancys (van wie ik vreemdgenoeg nog nooit iets heb gelezen) Patriot Games, en James Clavels Tai-Pan. Om behalve mijn zucht naar avontuur ook nog wat intellectueels te lezen, Ayn Rands Introduction to Objectivist Epistemology. Voor de actualiteit kocht ik The Economist, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden analyses en nieuws over een breed vlak, wat diepgaander dan Time, interessant van kaft tot kaft.
Over actualiteit gesproken, die ben ik een beetje aan het hervinden. Ik heb de afgelopen week een paar keer de Thaise Engelstalige The Nation gelezen (beter dan de andere Engelstalige Bangkok Post), en zie dat de oorlog in Irak nog steeds niet is uitgebroken, dat de wereldeconomie niet echt geweldig draait, en dat er nog steeds problemen zijn in Israel (heel veel Israeli hier, trouwens -- na hun drie jaar dienstplicht gaan ze en masse op wereldreis, en aangezien ze Islamitische landen als Indonesie en Maleisie niet inmogen, is de concentratie alhier des te groter). Lokaal in het nieuws is een groot schandaal rond een middelbare school met drugs, seks, vergiftiging en moniken als ingredienten. En het verhaal rond de Noordkoreaanse ontvoeringen van Japanners. Op televisie is het nieuws hier wat lastig te volgen (geen CNN ofzo), behalve het sportnieuws; alle Engelse premier league en Champion League wedstrijden zijn hier te zien; in een cafe zag ik een samenvatting van FC Twente tegen RKC -- erg bevreemdend... Verder Nederlands nieuws gaat een beetje langs me heen; ik probeer af en toe de online-edities van kranten te lezen, maar het lijkt allemaal een beetje irrelevant, hier. Ik ben beter op de hoogte met het computernieuws ;-)
Verder alles goed alhier; ik ben wel bijna toe aan een extra rugzak, na het kopen van wat extra korte broeken / t-shirts die ik gekocht heb. Maar misschien moet ik wat oude exemplaren (in verregaande staat van ontbinding) weggooien. Ontmoet ook allerlei mensen die ik reeds eerder zag in mijn odyssee; gisteren sprak ik Israelische naast wie ik zat in bus in Vietnam. Iedereen bezoekt kennelijk dezelfde plaatsen...
Ok, later meer nieuws. Bedankt voor alle email / reacties. Doet me goed ;-)
isoldir. Gisteren bij computerbeurs geweest (het zg. Phan Tip Plaza), een gebouw van vijf verdiepingen (iirc) vol met software, hardware, boeken... Aardig om te zien. De software is voor het overgrote deel illegaal; voor 100 Baht (ca. 2 euro) per cd kun je (bijna) alle software krijgen die je wilt. Nu gebruik ik doorgaans free software, maar aardig te zien hoe de Amerikaanse software-industrie zo openlijk getart wordt. Het was overigens nog een hele toer om bij dat Phan Tip Plaza te komen door de continue verkeerschaos die hier heerst - het schijnt dat de Bangkokse autopopulatie wekelijks groeit met zo'n 500 auto's, terwijl de eisen voor wat betreft de emissie van uitlaatgassen hier een *stuk* soepeler zijn dan in Nederland...
|